មានអារម្មណ៍សុខដុមរមនាជប៉ុន-វៀតណាម

ការសម្តែងនៅប្រទេសវៀតណាមជាលើកដំបូង អ្វីដែលធ្វើឱ្យវិចិត្រករ Suzuki Ryutaro ចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះគឺថាមពលវិជ្ជមានដែលបានមកពីប្រទេស និងប្រជាជនវៀតណាម។ ចែករំលែកជាមួយ TG&VN ទេពកោសល្យព្យាណូជប៉ុនដែលលេចធ្លោបាននិយាយថាវាគឺជាភាពជិតស្និទ្ធនៃតម្លៃដែលជួយឱ្យប្រទេសទាំងពីរយល់គ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងទិដ្ឋភាពជាច្រើននៃសិល្បៈ រួមទាំងតន្ត្រីបុរាណផងដែរ។

Nghệ sĩ piano Suzuki Ryutaro: Cảm nhận sự đồng điệu

វិចិត្រករ Suzuki Ryutaro ថតរូបជាមួយអនុរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍ Ta Quang Dong និងឯកអគ្គរដ្ឋទូតជប៉ុនប្រចាំនៅវៀតណាម Yamada Takio ក្នុងអំឡុងការសម្តែងនៅទីក្រុងហាណូយក្នុងខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 2024។ (ប្រភព៖ ICD)

សិល្បករដែលមានទេពកោសល្យគ្រប់រូបមានវិថីផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងអាជីពចម្រៀង ចុះដំណើររបស់អ្នកវិញ?

ក្នុងឆ្នាំ 2008 ខ្ញុំបានមកពីប្រទេសជប៉ុនទៅកាន់ប្រទេសបារាំងដើម្បីសិក្សាក្រោមការអនុបណ្ឌិតដូចជា Bruno Rigutto, Hortense Cartier-Bresson, Michel Beroff និង Michel Dalberto នៅ Paris Conservatoire ។

បន្ទាប់មកខ្ញុំបានសិក្សាជាមួយវិចិត្រករ Eliso Virsaladze នៅប្រទេសអ៊ីតាលី ហើយបានចាប់ផ្តើមអាជីពរបស់ខ្ញុំរហូតដល់ពេលនេះ។

ក្នុងអំឡុងពេលនេះ ខ្ញុំបានទទួលដំបូន្មានជាទៀងទាត់ពីអ្នកលេងព្យ៉ាណូដ៏ល្បីល្បាញលើពិភពលោកដូចជា Murray Perahia និង Stephen Kovacevich ។

មកទល់នឹងពេលនេះ ខ្ញុំបានសម្តែងនៅមហោស្រពតន្ត្រីដូចជា Sommets-Musicaux de Gstaad និង Festival Chopin ក្នុងទីក្រុងប៉ារីស ជាមួយនឹងវង់ភ្លេងដូចជា Tokyo Symphony Orchestra, the Colombian National Symphony Orchestra, Odessa National Symphony Orchestra, the Louisiana Symphony Orchestra, the Valencia Orchestra...

កាលពីឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានចេញស៊ីឌីទីបីរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំសកម្មជាចម្បងនៅប្រទេសបារាំង និងដំណើរទេសចរណ៍អន្តរជាតិនៅប្រទេសជប៉ុន ប្រទេសអឺរ៉ុប អាស៊ី និងអាមេរិកខាងត្បូង។

ក្រៅពីនេះ ខ្ញុំក៏បង្រៀនសិស្សក្មេងៗក្នុងថ្នាក់កម្រិតខ្ពស់នៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិសិល្បៈ Kazakhstan, Kyrgyzstan National Central Conservatory, Los Andes University ក្នុងប្រទេស Colombia...

អ្នកលេងព្យ៉ាណូ Suzuki Ryutaro ។ (រូបថត៖ NVCC)

តើអ្វីជាចំណាប់អារម្មណ៍ពិសេសរបស់អ្នកនៅពេលអ្នកមកវៀតណាមជាលើកដំបូង?

អ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងបំផុតនោះគឺថាមពលវិជ្ជមានរបស់ប្រជាជន និងទីក្រុង អ្នកស្រុកមានភាពរួសរាយរាក់ទាក់ខ្លាំង ហើយម្ហូបក៏ឆ្ងាញ់។

សម្រាប់ការប្រគុំតន្ត្រីនៅប្រទេសវៀតណាម ថ្វីត្បិតតែមនុស្សជាច្រើនមិនសូវស្គាល់តន្ត្រីបុរាណក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេបានស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ពីដើមដល់ចប់ និងទទួលបានភាពស្រស់ស្អាតនៃតន្ត្រីធម្មជាតិ ដូច្នេះហើយអ្នកសិល្បៈក៏អាចសម្តែងបានដោយចិត្តស្ងប់ផងដែរ។

ក្នុងនាមជាអ្នកសម្តែង នោះធ្វើឱ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង។

ក្នុងនាមជានាយកសិល្បៈនៃគម្រោង "ការប្រមូលតន្ត្រីបុរាណជប៉ុន" តើអ្នកអាចណែនាំគម្រោងនេះដើម្បីឱ្យអ្នកចាប់អារម្មណ៍អាចយល់កាន់តែច្បាស់អំពីជីវិតតន្ត្រីបុរាណនៅក្នុងទឹកដីនៃផ្កាសាគូរ៉ា?

ជាមួយនឹងប្រធានបទ "តន្ត្រីបុរាណជាមួយនឹងតួអក្សរជប៉ុនដ៏រឹងមាំ" គម្រោងនេះប្រមូលផ្តុំនូវឥស្សរជនវប្បធម៌ សិល្បករ និងអ្នកឧបត្ថម្ភរបស់ពួកគេមកពីជុំវិញពិភពលោកទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុន ក្នុងគោលបំណងធ្វើឱ្យឧស្សាហកម្មសិល្បៈ និងវប្បធម៌របស់ជប៉ុន និងក្នុងស្រុកមានភាពរស់រវើកឡើងវិញ។

នៅឆ្នាំ 2023 នៅក្នុងកម្មវិធីដំបូងរបស់យើង យើងនឹងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ជាបន្តបន្ទាប់ រួមទាំងការប្រគុំតន្ត្រី អាហារពេលល្ងាច បទពិសោធន៍វប្បធម៌ និងកម្មវិធីជប់លៀងសង្គមនៅប្រាសាទនានានៅ Kamakura និង Kyoto។

ទោះបីជាការប្រគុំតន្ត្រីត្រូវបានប្រារព្ធឡើងនៅក្នុងសាលធំនៃប្រាសាទប្រវត្តិសាស្រ្តមួយ ការសម្តែងទាំងអស់គឺជាតន្ត្រីបារាំង អាហារពេលល្ងាចជាភាសាអ៊ីតាលី ហើយបទពិសោធន៍វប្បធម៌គឺការអុជធូបរបស់ជប៉ុន។

យើងបានបង្ហាញឱ្យឃើញពីពិភពសាកលភាវូបនីយកម្មតាមរយៈបទពិសោធន៍តែមួយគត់ដែលអាចរកឃើញនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនតែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះព្រឹត្តិការណ៍នេះទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសពីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។

តាមទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងនាមជាសិល្បករ ខ្ញុំមានសេចក្តីសោមនស្សរីករាយក្នុងការសម្តែងជាមួយ Michel Dalberto ដែលជាតំណាងអ្នកលេងព្យ៉ាណូជនជាតិបារាំង និងជាគ្រូម្នាក់ក្នុងចំណោមគ្រូរបស់ខ្ញុំក្នុងការសម្តែងជាសាធារណៈ។

ជាផ្នែកមួយនៃគម្រោង ការសម្តែងនៅក្យូតូ នីកូ និងកាម៉ាគូរ៉ា គ្រោងនឹងធ្វើឡើងនៅខែតុលា និងវិច្ឆិកាឆ្នាំនេះ។ នៅពេលអនាគត ខ្ញុំឃើញគម្រោងនេះត្រូវបានដាក់ពង្រាយនៅកន្លែងជាច្រើនជុំវិញពិភពលោក។

វៀតណាមនិងជប៉ុនបង្កើនកិច្ចសហប្រតិបត្តិការយ៉ាងស៊ីជម្រៅលើវិស័យជាច្រើន រួមទាំងការផ្លាស់ប្តូរវប្បធម៌ និងសិល្បៈផងដែរ។ តើអ្នកយល់យ៉ាងណាដែរចំពោះឱកាសចែករំលែក និងផ្លាស់ប្តូរតន្ត្រីបុរាណរវាងប្រទេសទាំងពីរ?

សិល្បករ Ryutaro Suzuki កើតនៅ Kamakura បានចាប់ផ្តើមអាជីពរបស់គាត់នៅអាយុ 9 ឆ្នាំនៅប្រទេសជប៉ុនហើយបន្ទាប់មកបានផ្លាស់ទៅទីក្រុងប៉ារីសក្នុងឆ្នាំ 2008 ដើម្បីសិក្សានៅ Paris Conservatoire ។

គាត់បានទទួលរង្វាន់ជាច្រើននៅក្នុងការប្រកួតប្រជែងព្យាណូអន្តរជាតិ៖ រង្វាន់ទីមួយក្នុងការប្រកួតព្យាណូអន្តរជាតិ Ile-de-France លើកទី 17 រង្វាន់ទីពីរនៅឯការប្រលងព្យាណូអន្តរជាតិលើកទី 6 នៅ Memory of Emil Gilels រង្វាន់ Maurice Ravel នៅ Ravel International Academy រង្វាន់ពិសេសចំនួនពីរនៅឯការប្រកួតប្រជែងព្យាណូអន្តរជាតិ Tbilisi លើកទី 6 និងការបកប្រែភាសាអេស្ប៉ាញ Ferrano ល្អបំផុត 2 ។ ការប្រកួតប្រជែង។ នៅឆ្នាំ 2021 គាត់បានទទួលរង្វាន់ទីបី និងរង្វាន់ Beethoven នៅឯការប្រកួតព្យាណូអន្តរជាតិ José Iturbi លើកទី 21 ។

ខ្ញុំយល់ថា វៀតណាម និងជប៉ុនមានភាពស្រដៀងគ្នាដ៏អស្ចារ្យមួយចំនួន ដែលផ្តើមចេញពីទំនាក់ទំនងបុរាណជាច្រើន។

ភាពស្រដៀងគ្នាមួយក្នុងចំនោមភាពស្រដៀងគ្នាទាំងនោះគឺការរក្សាបាននូវ "តុល្យភាពជាក់លាក់រវាងសេរីភាព និងវិន័យ" និង "ការមិនខ្ជះខ្ជាយកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីពង្រឹងជំនាញរបស់នរណាម្នាក់ប្រសិនបើចាំបាច់" ។

អំណះអំណាងនេះដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍តន្ត្រីបុរាណនៅវៀតណាម និងជប៉ុន ដែលជាប្រភេទតន្ត្រីដែលមានដើមកំណើតនៅលោកខាងលិច ប៉ុន្តែបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃវប្បធម៌ពិភពលោក។

ហេតុផលគឺថាដំណើរការនៃការរៀនតន្ត្រីបុរាណទាមទារមិនត្រឹមតែទេពកោសល្យនិងការបំផុសគំនិតសិល្បៈប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងការទទួលបានបច្ចេកទេសនិងទ្រឹស្តីជាមូលដ្ឋានការខិតខំប្រឹងប្រែងប្រចាំថ្ងៃនិងតុល្យភាពនៃកត្តាខាងលើមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ លក្ខណៈជាតិនៃប្រទេសទាំងពីរគឺស្រដៀងគ្នាក្នុងន័យនេះ។

ក្រៅពីនោះ សកម្មភាពផ្លាស់ប្តូរសិល្បៈ ជាពិសេសលើវិស័យតន្ត្រីបុរាណ រវាងប្រទេសអាស៊ីបូព៌ាទាំងពីរ ជប៉ុន និងវៀតណាម មានអត្ថន័យធំធេង ក្លាយជានិមិត្តរូបនៃចំណុចប្រសព្វរវាងសកលភាវូបនីយកម្ម និងប្រពៃណី។

ហេតុផលមួយក្នុងចំណោមហេតុផលដែលតន្ត្រីបុរាណបានរីកដុះដាលនៅលោកខាងលិចកាលពីអតីតកាលគឺដោយសារតែអ្នកនិពន្ធពីសម័យ Mozart និង Schubert បានប្រើបទភ្លេងប្រជាប្រិយរបស់អឺរ៉ុបខាងកើត និងទួរគីដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា "ថ្មី" នៅពេលនោះ។ ក្រោយមក អ្នកនិពន្ធដូចជា Dvořák, Grieg, Albéniz, Chopin បានសម្តែងបទភ្លេង និងចង្វាក់នៃប្រទេសរបស់ពួកគេក្នុងរចនាប័ទ្មបុរាណ ហើយត្រូវបានទទួលស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅពីសាធារណជន។

ជាការពិតណាស់ អ្នកតែងខាងលើគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។ តាមពិត បំណែកតន្ត្រីបុរាណភាគច្រើនមានធាតុផ្សំនៃ "បទភ្លេង ឬចង្វាក់ប្រជាប្រិយ" បទចម្រៀងទាំងនេះនឹងត្រូវសំដែងដោយជនជាតិផ្សេងគ្នា។ វាអាចនិយាយបានថានេះគឺជាការសំយោគនៃសកលភាវូបនីយកម្មនិងប្រពៃណី។

តំបន់អាស៊ីបូព៌ា - ដែលជាកន្លែងដែលតន្ត្រីបុរាណត្រូវបានណែនាំពីចុងសតវត្សទី 19 ដល់ដើមសតវត្សទី 20 - មានទំនោរដើម្បីស្រូបយកទិដ្ឋភាពទ្រឹស្តី និងវិធីសាស្រ្តនៃតន្ត្រីបុរាណ ក៏ដូចជាសង្កត់ធ្ងន់លើការសម្តែងស្នាដៃលោកខាងលិច ប៉ុន្តែនៅតែមានសិល្បករមួយចំនួនដែលបានណែនាំ "ភ្លេងជាតិ និងចង្វាក់" ទៅក្នុងស្នាដៃតន្ត្រីបុរាណដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។

ជាឧទាហរណ៍ "ឈុតជប៉ុន" របស់ Hisatada Otaka (តែងនៅក្នុងឆ្នាំ 1936) ដែលខ្ញុំបានសម្តែងកំឡុងពេលដំណើរទេសចរណ៍នៅវៀតណាមនាពេលថ្មីៗនេះ។ លើសពីនេះ ល្ខោនអូប៉េរ៉ា "Princess Anio" ដែលសហការផលិតដោយប្រទេសជប៉ុន និងវៀតណាមក្នុងឆ្នាំ 2023 អាចត្រូវបានចាត់ទុកថាជាជំហានឆ្ពោះទៅមុខបន្ថែមទៀតនៅក្នុងរចនាប័ទ្មតែងនិពន្ធនេះ។

ការសម្តែងដោយអ្នកលេងព្យ៉ាណូ Suzuki Ryutaro ។ (រូបថត៖ NVCC)

នៅពេលអនាគត យើងឈានចូលយុគសម័យដែលប្រពៃណី និងតម្លៃរបស់ជប៉ុន និងវៀតណាមបានរីករាលដាលពាសពេញពិភពលោក តាមរយៈប្រភេទសកល និងបច្ចេកទេសតែងនិពន្ធនៃតន្ត្រីបុរាណ។

ខ្ញុំគិតថាប្រទេសទាំងពីរមានតម្លៃជិតស្និទ្ធគ្នា ទើបអាចយល់គ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងទិដ្ឋភាពសិល្បៈជាច្រើន។

ដូច្នេះក្រោយការធ្វើដំណើរលើកដំបូង តើអ្នកមានគម្រោងត្រឡប់ទៅប្រទេសវៀតណាមវិញទេ?

នៅពេលនេះ ខ្ញុំមិនមានគម្រោងជាក់លាក់ណាមួយទេ ប៉ុន្តែដំណើរទស្សនកិច្ចនេះបានផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវបទពិសោធដ៏អស្ចារ្យ ដូច្នេះខ្ញុំចង់ត្រឡប់ទៅប្រទេសវៀតណាមវិញក្នុងពេលឆាប់ៗ និងសម្តែង។ ខ្ញុំបានទៅតែពីរបីកន្លែងប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះខ្ញុំទន្ទឹងរង់ចាំការមកលេងលើកក្រោយរបស់ខ្ញុំ។

អរគុណអ្នកសិល្បៈខ្លាំងណាស់!

ប្រភព