ฉากการพบปะ
เมื่อเช้าวันที่ 31 มีนาคม คณะผู้แทนรัฐสภาจังหวัดเกียนซางได้ประชุมเพื่ออนุมัติร่างรายงานผลการติดตามผลการปฏิบัติตามนโยบายและกฎหมายคุ้มครองสิ่งแวดล้อมนับตั้งแต่กฎหมายคุ้มครองสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2563 มีผลบังคับใช้ในจังหวัดเกียนซาง
คณะผู้แทนรัฐสภาจังหวัดเกียนซางได้กำกับดูแลโดยส่งรายงานเป็นลายลักษณ์อักษรไปยังคณะกรรมการประชาชนจังหวัดเกียนซางและคณะกรรมการประชาชนของเมือง Rach Gia, Phu Quoc, Chau Thanh, An Bien, An Minh, Hon Dat, เขต Kien Luong (Kien Giang)
ตามร่างรายงานการติดตามควบคุมมลพิษในเขตอุตสาหกรรม พบว่า ในปี 2567 ปริมาณขยะมูลฝอยอุตสาหกรรมทั่วไปที่เกิดขึ้นในเขตอุตสาหกรรมจังหวัดเกียนซางอยู่ที่ประมาณ 23,401.1 ตัน/ปี ขยะอันตรายอยู่ที่ประมาณ 292,363 กก./ปี ขยะในครัวเรือนอยู่ที่ประมาณ 517.35 ตัน/ปี และน้ำเสียอยู่ที่ประมาณ 1,509 ม.3 /วันและคืน
ขยะทั้งหมดที่เกิดขึ้นจะถูกเก็บรวบรวมและทำสัญญากับหน่วยงานที่มีความสามารถในการขนส่งและบำบัด น้ำเสียที่เกิดขึ้นจะได้รับการบำบัดในสถานที่โดยโรงงานต่างๆ ในสวนอุตสาหกรรมให้เป็นไปตามมาตรฐานก่อนปล่อยสู่สิ่งแวดล้อม
นายเหงียนเวียดทัง ผู้แทนรัฐสภา รองหัวหน้าคณะกรรมการจัดงานคณะกรรมการพรรคจังหวัดเกียนซาง กล่าวในการประชุม
ปัจจุบันในจังหวัดเกียนซางยังไม่มีโรงบำบัดน้ำเสียรวมศูนย์ ในเขตเมืองใหม่มีระบบรวบรวมน้ำเสียและน้ำฝนแยกจากกัน
อย่างไรก็ตาม ในเขตเมืองเก่า ระบบระบายน้ำฝนและน้ำเสียยังไม่แยกจากกัน น้ำเสียในเขตเมืองจะถูกเก็บรวบรวมและบำบัดให้เป็นไปตามมาตรฐานด้วยอัตราที่ต่ำ ปริมาณน้ำเสียรวมที่เกิดขึ้นในเขตเมืองในจังหวัดเกียนซางอยู่ที่ 31,974,000 ม.3/ ปี ซึ่งปริมาณน้ำเสียในเขตเมืองทั้งหมดที่เก็บรวบรวมและบำบัดเพื่อให้เป็นไปตามมาตรฐานทางเทคนิคด้านสิ่งแวดล้อมมีเพียง 3,212,000 ม .3/ปีเท่านั้น คิดเป็น 10.05%
ในด้านการจัดการขยะจากกิจกรรมทางการเกษตร ฟาร์มปศุสัตว์หลายแห่งได้ลงทุนสร้างโรงงานบำบัดขยะ เพื่อลดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม โดยขยะ 70% ได้รับการบำบัดด้วยปุ๋ยหมักและวัสดุรองพื้นชีวภาพ น้ำเสียจากการฆ่าปศุสัตว์ได้รับการบำบัดด้วยวิธีการทางจุลชีววิทยาและเคมีถึงร้อยละ 98
ในด้านการจัดการขยะทางการแพทย์ อัตราการเก็บและบำบัดขยะทางการแพทย์อันตรายในจังหวัดเกียนซางสูงถึงร้อยละ 100
จากการติดตามตรวจสอบ คณะผู้แทนสภานิติบัญญัติแห่งชาติจังหวัดเกียนซางพบว่า งบประมาณอาชีพด้านสิ่งแวดล้อมของจังหวัดในปัจจุบันอยู่ในระดับต่ำ โดยมีเพียงการใช้จ่ายสำหรับกิจกรรมปกติ เช่น การควบคุมมลภาวะสิ่งแวดล้อม การตรวจสอบ การตรวจสอบ การโฆษณาชวนเชื่อ การฝึกอบรม และการติดตามตรวจสอบสิ่งแวดล้อมเป็นระยะๆ การลงทุนเพื่อการพัฒนาและแหล่งเงินทุนอื่นเพื่อการปกป้องสิ่งแวดล้อมยังคงจำกัด ขาดทรัพยากรในการดำเนินโครงการปกป้องสิ่งแวดล้อมที่สำคัญ เช่น การบำบัดน้ำเสียและขยะมูลฝอย การฟื้นฟูระบบนิเวศ และการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
ข่าวและภาพ : TRUC LINH
ที่มา: https://www.baokiengiang.vn/trong-tinh/ty-le-nuoc-thai-do-thi-duoc-thu-gom-xu-ly-dat-quy-chuan-con-thap-25372.html
การแสดงความคิดเห็น (0)