*บทความนี้เป็นผลงานเข้าประกวด “ภาพความประทับใจกาแฟและชาเวียดนาม” ภายใต้โครงการ “เชิดชูกาแฟและชาเวียดนาม” ครั้งที่ 2 ปี 2567 จัดโดยหนังสือพิมพ์หงอยเหล่าดอง
มุมหนึ่งของร้านเทนนิสแร็กเก็ตคาเฟ่ ในเมืองเบียนหว่า
ร้านกาแฟของนางสาวโว่ทิดึ๊ก (อายุ 75 ปี) ก่อตั้งมาเป็นเวลา 51 ปี ตั้งอยู่ในตลาดเบียนหว่า (เมืองเบียนหว่า ด่งนาย) ริมถนนเหงียนวันตรี มองเห็นแม่น้ำด่งนาย ที่นี่ถือเป็นร้านกาแฟแบบดริปแห่งสุดท้ายในเบียนฮัว
ในตอนเช้าบริเวณมุมตลาดเก่าที่มองเห็นทิวทัศน์ริมแม่น้ำ ร้านกาแฟสดแห่งนี้ดูไม่แตกต่างจากร้านกาแฟอื่นเมื่อมองจากภายนอกมากนัก ไม่มีป้ายบอกทาง มีเพียงโต๊ะและเก้าอี้แบบเรียบง่าย ลูกค้านั่งอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ผ่านไปมาในตลาด เจ้าของร้านเล่าว่าเขาเริ่มขายกาแฟตั้งแต่อายุ 23 ปี

คุณนายดุ๊กกำลังชงกาแฟโดยใช้เครื่องกรอง เธอเล่าว่าตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ทางร้านมีคนที่ได้รับอนุญาตให้ผสมเครื่องดื่มแค่ 2 คนเท่านั้น คือ เธอและน้องสาวคนเล็กของเธอ
สิ่งที่คนไม่กี่คนรู้ก็คือ ร้านนี้ยังคงใช้กรรมวิธีต้มเบียร์แบบเดียวกับเมื่อกว่าครึ่งศตวรรษก่อน นั่นคือ การต้มเบียร์โดยใช้เครื่องดนตรี เจ้าของร้านบอกว่าเมล็ดกาแฟมาจากแหล่งที่คุ้นเคย จากนั้นคั่วและบดเองโดยใช้ “สูตรลับ” ของเขาเองโดยไม่ใส่สิ่งเจือปนใดๆ การผสมกับแร็กเกตก็เป็นเรื่องซับซ้อนและใช้เวลานานมาก

เมื่อชงแล้ว กาแฟจะดูคล้ายกับกาแฟชงสมัยใหม่

นายทราน พี เจา ซึ่งเป็นข้าราชการที่เกษียณอายุแล้ว เป็นลูกค้าประจำของร้านอาหารแห่งนี้ ลูกค้าบางคนบอกว่าพวกเขาเป็นลูกค้าประจำของร้านมานานเป็นสิบปีและไม่อาจเลิกได้ มีนักเรียนหญิงมาที่นี่เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการชงกาแฟกรองด้วย
เราสังเกตเห็นบริเวณต้มเบียร์ที่เลอะเทอะมีหม้อและกาจำนวนมาก ซึ่งมีหม้อและกาหลายใบกำลังลุกไหม้พร้อมๆ กัน สำหรับวิธีการชง ให้จุ่มผ้าลงในน้ำเดือดก่อนเพื่อทำความสะอาด ขั้นตอนต่อไป ตักผงกาแฟใส่ในกระดาษกรอง วางลงในถ้วยอลูมิเนียม ค่อยๆ เทน้ำเดือดลงไป และคนด้วยช้อนจนผงกาแฟค่อยๆ สุกและมีฟองขึ้น รอสักครู่แล้วยกขึ้นจุ่ม 3 ครั้งแบบนั้น
เมื่อชงแล้ว กาแฟจะดูคล้ายกับกาแฟชงสมัยใหม่
นำกาแฟชุดแรกเทกลับเข้าไปในตัวกรอง และเทน้ำเดือดลงไปในตัวกรองอีกเล็กน้อย ทำซ้ำเช่นนี้ถึง 4 ครั้ง ณ เวลานี้กลิ่นกาแฟมีกลิ่นหอมและรสชาติมาตรฐานพอแล้ว จากตรงนี้จะทำการชงกาแฟให้เป็นถ้วยเล็กๆ กาแฟนมเย็น, กาแฟนมร้อน, กาแฟดำ, กาแฟดำ ไว้คอยบริการลูกค้าทุกท่าน
นอกร้านอาหารแขกดูเงียบลง ใจฉันก็สงบเหมือนกัน!
ลูกค้าเงียบๆ ในมุมหนึ่งของร้านกาแฟเก่า
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)