เยาวชนเข้าเขตอุตสาหกรรม เรือเดินทะเลต้องอยู่บนฝั่ง

‘เมื่อก่อนการออกไปตกปลาทูน่าแต่ละครั้งจะมีคนไป 6-10 คนต่อเรือหนึ่งลำ แต่เดี๋ยวนี้คนออกทะเลมีน้อยลงมาก จนในแต่ละเที่ยวจะมีชาวประมงเพียง 4 คนเท่านั้น’ มร.มีเล่า

เรือประมงจำนวนมากที่ท่าเรือประมงด่งตั๊ก (เมืองตุ้ยฮวา ฟูเอียน) กำลังรออยู่บนฝั่งเพื่อคัดเลือกลูกเรือให้เพียงพอเพื่อออกทะเล - ภาพโดย: MINH CHIEN

วันที่ 12 มีนาคม แตกต่างจากบรรยากาศคึกคักที่ท่าเรือประมงด่งตั๊ก (แขวงฟู่ดง เมืองตุ้ยฮัว ฟูเอียน) เมื่อเรือประมงทูน่าจำนวนหนึ่งจอดเทียบท่า เจ้าของเรือประมงทะเลจำนวนมากดูวิตกกังวลเพราะไม่สามารถหาลูกเรือออกสู่ทะเลได้ แม้ว่าจะเป็นช่วงพีคของฤดูกาลประมงทะเลก็ตาม

นายดัง ง็อก ไม (อายุ 65 ปี กัปตันเรือประมง PY-90072TS) เล่าว่า ในการเดินทางครั้งล่าสุด เรือของเขาเข้าท่าพร้อมกับปลาทูน่าจำนวน 50 ตัว ขายในราคา 100,000 ดอง/กก. หลังจากหักค่าใช้จ่ายแล้ว ลูกเรือทั้ง 4 คนได้รับเงินคนละ 8 ล้านดอง

นายมี เปิดเผยว่าในเขตฝู่ดองมีชาวประมงไม่มาก ในขณะที่กองเรือประมงนอกชายฝั่งมีจำนวนมาก ดังนั้น เขาจึงต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนชาวประมงในเขตทุยอันหรือจากท่าเรือประมงฝู่หลัก (เมืองด่งฮวา) ให้มาร่วมด้วย

“เมื่อก่อนมีคนทำงาน 6-10 คน ตอนนี้เหลือแค่ 4 คน และงานก็มากขึ้นด้วย นอกจากการตกปลาทูน่าแล้ว ยังมีงานขนถ่ายปลาในห้องเก็บน้ำแข็งซึ่งต้องใช้ความพยายามมาก เช่น ก่อนหน้านี้ กัปตันเรือมีหน้าที่แค่บังคับเรือ แต่ตอนนี้ต้องมีส่วนร่วมในการจัดเรียงปลา ซ่อมแซมเรือ...” นายหมีบ่น

นายไมกล่าวว่าสาเหตุที่คนเดินเรือขาดแคลนนั้น เป็นเพราะผู้คนเลือกที่จะไปอยู่ในเขตอุตสาหกรรมหรือหางานอื่นที่เบากว่าและปลอดภัยกว่า

“จำนวนคนหนุ่มสาวที่ออกทะเลลดลง เนื่องจากครอบครัวไม่มีลูกมากนัก คนรุ่นใหม่ส่วนใหญ่ได้รับการศึกษาอย่างเป็นทางการ ดังนั้นเมื่อจบมัธยมศึกษาตอนปลายก็จะเข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย อาชีพเดินเรือต้องมีสุขภาพดีและต้องทำงานหนัก จึงมีคนเข้าร่วมไม่มากนัก” นายหมี กล่าว

ในขณะเดียวกัน นายทราน นู เจ้าของเรือประมง PY-90007TS เปิดเผยว่า ในเที่ยวที่แล้ว เรือได้ปลาทูน่าไป 5 ตัว จึงขาดทุน และต้องเลื่อนการจ่ายเงินให้ลูกเรือไปออกเที่ยวหน้าด้วย

“เวลาออกทะเล ถ้าจับปลาได้เยอะ เราก็มีเงินแบ่งให้ลูกเรือ แต่ถ้าจับได้น้อย เราก็ไม่มีเงินจ่าย แถมยังไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำมันด้วย แต่ก่อนออกทะเล ผมจะแจกเงินให้ลูกเรือไว้ล่วงหน้าให้ภรรยาและลูกใช้ พอออกทะเลก็หักจากเงินที่จ่ายล่วงหน้า” นายนู๋ กล่าว

นายนุ เล่าว่าเมื่อหลายปีก่อน เมื่อมาถึงท่าเรือ เขาสามารถหาคนพายเรือร่วมทางได้ทันที แต่ปัจจุบัน การหาคนพายเรือร่วมทางเป็นเรื่องยากมาก และชาวประมงต้องจ่ายเงินล่วงหน้าก่อนจึงจะตกลงเดินทางไปกับเขาได้ มีบางคนถึงขนาดรับเงินล่วงหน้าแล้วหนีหรือไม่ไปทำงานด้วยซ้ำ

“เนื่องจากพวกเขาเป็นเพียงชาวประมงด้วยกัน พวกเขาไม่ได้ทำงานให้กับเรือประมงลำใดลำหนึ่งเป็นการถาวร หากเจ้าของเรือจ่ายเงินมากขึ้นหรือมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พวกเขาก็จะเปลี่ยนไปใช้เรือลำอื่นทันที เรือประมงหลายลำต้องเลื่อนการเดินทางออกไปหรือแม้กระทั่งต้องอยู่บนฝั่งเนื่องจากมีปัญหาในการหาลูกเรือ” นายนูกล่าว

นายเดา กวาง มินห์ หัวหน้ากรมประมงฟูเอียน กล่าวว่า การที่ทรัพยากรน้ำลดลง ส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำประมงในแต่ละเที่ยวลดลง ส่งผลให้ชาวประมงมีรายได้ลดลง ชาวประมงต้องลาออกจากงาน และขาดแคลนแรงงานในทะเล

นอกจากนี้ ชาวประมงยังทำงานตามฤดูกาล โดยไม่มีสัญญาหรือประกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ทำงานให้กับเรือประมงอย่างถาวร

“จำเป็นต้องมีการฝึกอบรมวิชาชีพแก่คนงานเดินเรือ และควรมีนโยบายสร้างรายได้ที่มั่นคงเพื่อดึงดูดและรักษาคนงานไว้”

ควบคู่ไปกับการมีนโยบายสนับสนุนทางการเงินและลดอัตราดอกเบี้ยเงินกู้เพื่อให้ชาวประมงสามารถลงทุนในอุปกรณ์ที่ทันสมัยเพื่อช่วยลดแรงงานและเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต นอกจากนี้ เราต้องส่งเสริมให้คนงานรุ่นใหม่มีส่วนร่วมในงานด้านการเดินเรือที่มีคุณภาพสูง...เพื่อเอาชนะความยากลำบากของการขาดแคลนแรงงาน” นายมินห์ กล่าว

ตามสถิติของกรมเกษตรและสิ่งแวดล้อมจังหวัดบิ่ญดิ่ญ ระบุว่าภายในสิ้นปี 2567 ทั้งจังหวัดจะมีเรือประมง (ความยาว 15 เมตรขึ้นไป) มากกว่า 3,200 ลำ และต้องการแรงงานนอกชายฝั่งมากกว่า 30,000 คน อย่างไรก็ตาม เนื่องมาจากขาดแคลนคนเดินเรือ เรือประมงจำนวนมากจึงออกเรือด้วยลูกเรือเพียง 4-5 คนเท่านั้น

นายเดา ซวน เทียน ผู้อำนวยการคณะกรรมการบริหารจัดการท่าเรือประมงบิ่ญดิ่ญ กล่าวว่า ปัญหาการขาดแคลนแรงงานทางทะเล ทำให้เจ้าของเรือต้องใช้เงินจำนวนมากในการจ้างลูกเรือ แม้กระทั่งต้องไปจ้างแรงงานไร้ฝีมือและไม่มีประสบการณ์ไปยังจังหวัดอื่น จึงต้องเผชิญกับความเสี่ยงมากมาย

“ในช่วงฤดูการประมงทะเล อุตสาหกรรมบางแห่งมีข้อกำหนดเกี่ยวกับจำนวนลูกเรือที่ออกทะเล ดังนั้น เจ้าของเรือจำนวนมากจึงต้องพยายามหาลูกเรือให้เพียงพอ จำนวนเรือมีมากแต่จำนวนชาวประมงมีน้อยเกินไป จึงตอบสนองความต้องการได้ยาก” นายเทียน กล่าว

ที่มา: https://tuoitre.vn/thanh-nien-vao-khu-cong-nghiep-tau-xa-bo-phai-nam-bo-20250313013531336.htm