เหตุใดจึงมีชาวมินห์เฮืองมารวมตัวกันเป็นจำนวนมากในเมืองโบราณทูซา จังหวัดกวางงาย พวกเขาเป็นใคร และพวกเขาเดินทางมาเวียดนามจากประเทศใด

Thu Xa เป็นที่ตั้งของชุมชน Cuu Minh Huong และชุมชน Tan Thuoc Minh Huong ซึ่งเป็นแก๊ง Minh Huong สองกลุ่มและแก๊งชาวจีนสี่กลุ่มใน Quang Ngai

เนื่องจากเป็นกิลด์จึงไม่มีขอบเขตการบริหาร อย่างไรก็ตาม ในเวียดนาม ยังมีชุมชน Minh Huong บางแห่งที่มีขอบเขตการบริหารเฉพาะ เช่น ชุมชน Minh Huong ใน Quang Nam หรือชุมชน Minh Huong (ถนน Thanh Ha) ใน Thua Thien - Hue การเรียก Cuu Minh Huong Xa หมายถึงสภาพของชาว Minh Huong ในสมัยโบราณ ชุมชน Tan Thuoc Minh Huong หมายถึง สถานะของชาว Minh Huong ที่เพิ่งอพยพเข้ามาใหม่

ใน Thu Xa ยังมีรัฐในจีนอีก 4 รัฐ ได้แก่ Trieu Chau, Quang Dong, Hai Nam และ Phuc Kien ที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการ นี่คือแก๊งชาวจีน 4 กลุ่มที่รัฐบาลกลางอนุญาตให้ดำเนินการในกวางงาย รวมถึงในเวียดนามตอนกลางด้วย

ในเวียดนามตอนกลางมีรัฐที่ยังดำเนินกิจการอยู่เพียง 4 รัฐเท่านั้น ต่างจากทางใต้ซึ่งมี 5 รัฐ ได้แก่ จ้าวโจว กวางตุ้ง ไหหลำ ฝูเจี้ยน และฮากกา

ถนน Thu Xa ก่อตั้งขึ้นบนที่ดินของชุมชน Thu Sa และหมู่บ้าน Ha Khe ชุมชน Nghia Ha อำเภอ Chuong Nghia จังหวัด Tu Nghia เป็นไปได้มากที่ตำบลทูซาได้รับการเปลี่ยนชื่อจากตำบลถังไซ (พ.ศ. 2356) ของตำบลห่าบัค อำเภอชวงเงีย จังหวัดตู๋เงีย โดยช่วงเวลาที่มีการเปลี่ยนแปลงคือระหว่าง พ.ศ. 2356 - 2418 หมู่บ้านห่าเค่อ มีการเปลี่ยนแปลงจาก หมู่บ้านงอยตม (พ.ศ. 2356) ตำบลห่า อำเภอชวงเงีย จังหวัดตึงเงีย โดยมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อ พ.ศ. 2367 ในเอกสาร "คำร้องของมินห์มัง"

เมืองโบราณ Thu Xa เป็นชื่อภาษาเวียดนามสำหรับถนนโบราณที่ตั้งอยู่บนชายแดนระหว่าง Thu Sa และ Ha Khe ต่อมาเมื่อชาวฝรั่งเศสได้จัดตั้งเขตเมืองขึ้นในปี พ.ศ. 2475 พวกเขาก็เรียกพื้นที่แห่งนี้ว่า ถนนทูชา แต่สำหรับชาวจีน เรียกว่า ถนนตันอัน

กษัตริย์เบ๋าได๋เสด็จเยี่ยมชมหอประชุมสภาไหหลำในเมืองโบราณทูซา จังหวัดกวางงายในปี พ.ศ. 2476 (ที่มา: L'Association des Amis du Vieux Hue)

ตามคำอธิบายของ Charles Lemire กงสุลจังหวัด Binh Dinh ในปี พ.ศ. 2430 เมื่อเขาผ่านถนน Thu Xa ไว้ว่า "เมือง Tan An ของจีน: แม่น้ำ Co Luy ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น Ve Giang ไหลผ่านเมือง Tan An ของจีนในเวลา 1 ชั่วโมง

ถนนที่วิ่งไปตามฝั่งซ้ายมาบรรจบกับถนนสายหลักและนำไปสู่ป้อมปราการในเวลาสองชั่วโมงครึ่ง เมืองนี้ประกอบด้วยถนนยาวตั้งฉากสองสายซึ่งมีร้านค้าอิฐและกระเบื้องเรียงรายอยู่บางร้าน โดยบางร้านมีชั้นด้วย เรือสำเภาจำนวนมากมาจอดทอดสมออยู่หน้าย่านไชนาทาวน์ ซึ่งมีเจ้าของกว่า 200 รายจาก 4 รัฐ

คำอธิบายของ C. Lemire แสดงให้เห็นว่าถนน Thu Xa เรียกว่า Tan An ซึ่งประกอบด้วยถนนที่ตั้งฉากกันสองถนน บ้านเรือนสร้างด้วยอิฐและกระเบื้อง และบางหลังมีพื้นด้วย ตลอดแนวไชนาทาวน์มีเรือสำเภาจำนวนมากจอดทอดสมอ และมีประชากรประมาณ 200 คน จาก 4 รัฐ ได้แก่ จ้าวโจว กวางตุ้ง ฝูเจี้ยน และไหหลำ ในคำอธิบายต่อไป เขายังบอกอีกว่า Thu Xa มีความสัมพันธ์ทางการค้ากับสิงคโปร์ ไหหลำ และฮ่องกง

โกดังเก็บสินค้าเหล่านี้มีน้ำตาล น้ำมันเบนซิน ฝ้าย คราม น้ำมันมะพร้าว... ซึ่งเป็นสินค้าหลักของจังหวัดกวางงายในขณะนั้น นอกจากนี้ เขายังกล่าวอีกว่า เมืองนี้มีประชากรราวๆ 5,000 คน ซึ่งถือว่ามีความหนาแน่นมากในสมัยนั้น นอกจากนี้เขายังได้บรรยายถึงบ้านของรองผู้ว่าราชการเหงียน ทัน ซึ่งเป็นผู้บัญชาการกองกำลังเหงียดิญห์เซินฟอง (ซึ่งควบคุมทรูองลุย) ไว้ด้วยว่า “แกรนด์แมนดารินทันมีบ้านสองชั้นที่สง่างามสร้างขึ้นใจกลางเมืองและทำจากไม้แกะสลักอย่างประณีต

ทหารประจำการอยู่ในบริเวณพระเจดีย์ มีอาวุธปืนใหญ่และปืนคาบีน มีกำลังพลแข็งแกร่งและมีอุปกรณ์ครบครัน

ก่อนหน้านั้น ในปี 1886 Camile Paris เจ้าหน้าที่โทรเลขชาวฝรั่งเศส มีโอกาสเยี่ยมชมและบรรยายถนน Thu Xa สั้นๆ ว่า “ฉันกลับเมืองผ่าน Tan An ซึ่งเป็นเมืองที่มีชาวจีนเป็นส่วนใหญ่ และเป็นโกดังเก็บของของจังหวัด เมืองนี้คล้ายกับ Pho Yen

ในปี พ.ศ. 2429 ชาวอันนามีที่ฉันถามถึงชื่อของภูมิภาคนี้บอกว่ามันคือ Thu Xa ผู้คนคนที่สองและที่สามก็ยืนยันชื่อนี้เช่นกัน แต่เมืองที่ชื่อตันอันมีหมู่บ้านหลายแห่งที่ยังคงชื่อโบราณไว้

และเมื่อฉันถามชาวบ้านในพื้นที่ ฉันพบว่าฉันอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งเหล่านั้น ดังนั้นควรเรียกว่า ตันอัน ไม่ใช่ ทู ซา

พ่อค้าชาวจีนนำผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นเข้ามาในเมืองนี้เพื่อแลกเปลี่ยนหรือจำนองผลผลิตของตน สิ่งที่ฉันพูดเกี่ยวกับ Tan Quan ทางตอนเหนือของ Binh Dinh นั้นสามารถนำไปใช้กับ Tan An ได้เช่นกัน เมืองนี้สร้างรายได้จากภาษีจำนวนมาก

เขายังคงยืนยันว่าเมือง Thu Xa จะต้องถูกเรียกอย่างเป็นทางการว่าเมือง Tan An แม้ว่าชาวพื้นเมืองชาว Annames ทั้งหมดจะเรียกเมืองนี้ว่า Thu Xa ก็ตาม

ในปีพ.ศ. 2475 นายพลประจำเวียดนามกลางได้ออกกฤษฎีกาเมื่อวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2475 เรื่องการจัดตั้งเขตเมืองทูซาในดินแดนของทูซาและฮาเค พระราชกฤษฎีกานี้ได้รับการอนุมัติจากผู้ว่าราชการอินโดจีนตามพระราชกฤษฎีกาเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2475 ในขณะนั้น เมืองโบราณทูซาได้รับการเรียกอย่างเป็นทางการว่าเขตเมือง และได้รับการจัดการเป็นเขตเมืองในกวางงาย

เมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2475 กงสุลกวางงายได้ออกคำวินิจฉัยเกี่ยวกับข้อบังคับการบริหารเมืองของเกาะทูซา โดยมุ่งเน้นไปที่ข้อบังคับเกี่ยวกับการบริหารความสงบเรียบร้อยในเมืองเป็นหลัก

ในปีพ.ศ. 2476 ผู้ว่าราชการจังหวัดกวางงาย เหงียน บา ตราจ ได้กล่าวถึงถนนทู ซาว่าเป็นศูนย์กลางการค้าขายของชาวจีน โดยส่วนใหญ่ค้าขายน้ำตาล ดังนี้ "ในอดีต เมืองทู ซา มีการค้าขายที่เจริญรุ่งเรืองมาก เนื่องจากผลิตภัณฑ์ส่งออกหลักของจังหวัดกวางงายคือน้ำตาล พ่อค้าน้ำตาลเป็นประชาชนในพื้นที่ และพ่อค้าส่วนใหญ่ในทู ซาก็เป็นประชาชนในพื้นที่"

Thu Xa มีทางน้ำที่สะดวกสบาย "ถนน" ริมชายฝั่งของแม่น้ำ Tra Khuc และแม่น้ำ Ve สามารถขนส่งไปยัง Thu Xa ได้ และหากคุณต้องการขนส่งน้ำตาลเพื่อส่งออก คุณต้องใช้ Thu Xa ในการขนส่งไปยังประตู Co Luy ด้วย เมืองทูซาตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 9 กิโลเมตร มีจำนวนผู้อยู่อาศัยมากกว่า 500 ราย

ขณะนี้จำนวนชาวจีนเพิ่มขึ้นเป็น 500 เจ้าของร้านค้า หากคิดรวมครอบครัวที่มีสมาชิก 6 คน ประชากรของเมืองทูซาจะมีประมาณ 3,000 คนจีน ส่วนที่เหลือจะเป็นชาวเวียดนาม

จากข้อมูลข้างต้น เราจะเห็นส่วนหนึ่งของเมืองโบราณ Thu Xa ซึ่งเป็นพื้นที่เมืองในยุคการพัฒนาตอนต้นใน Quang Ngai ซึ่งเป็นหนึ่งในศูนย์กลางการค้าที่สำคัญของภาคกลางและของเวียดนามในช่วงราชวงศ์เหงียนและยุคอาณานิคมของฝรั่งเศส

ที่มา: https://danviet.vn/pho-co-thu-xa-o-quang-ngai-sao-lai-tu-tap-dong-nguoi-minh-huong-ho-la-ai-den-viet-nam-tu-nuoc-nao-20240704004647986.htm