ผักชีลาวเป็นสายพันธุ์ที่อยู่ในวงศ์เดียวกับผักตบชวา อย่างไรก็ตามผักตบชวาจะอาศัยอยู่ในแม่น้ำและทะเลสาบ ล่องลอยไปตามน้ำ ในขณะที่ผักกาดน้ำจะหยั่งรากลึกในทุ่งนา ฤดูฝนเป็นช่วงที่ผักสลัดน้ำจะงอกออกมาจากดินโดยมีลำต้นอวบอ้วนเป็นสีขาวกลม
หากในอดีตผักชีลาวมักจะเกี่ยวข้องกับอาหารพื้นบ้านของชาวตะวันตก แต่ในปัจจุบันร้านอาหารและนักทานหลายๆ ร้านก็นิยมนำผักชีลาวเข้ามารับประทาน (ใช้เป็นน้ำจิ้มปลาร้า แกงเปรี้ยว ผัดเนื้อ...) เนื่องจากราคาผักบุ้งปรับตัวสูงขึ้น ทำให้ผู้คนจำนวนมากต่างพากันหาซื้อ เพื่อให้ชาวบ้านที่ข้าวติดลบสามารถหันมาปลูกผักสวนครัวที่ดีได้
นาย Phan Van Bach (อาศัยอยู่ในตำบล Khanh Binh Tay Bac อำเภอ Tran Van Thoi) เล่าว่า “ครอบครัวของผมปลูกข้าวมากกว่า 1.5 เฮกตาร์ ทุกครั้งที่ฝนตก นาข้าวของผมและคนในละแวกนั้นจะถูกน้ำท่วม ทำให้ผักบุ้งขึ้นอย่างแข็งแรง ทุกวันผมกับภรรยาจะไปถอนผักบุ้งที่ทุ่งนาเพื่อหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว”
นายบาคยังกล่าวเสริมอีกว่าผักกาดน้ำเจริญเติบโตได้เองตามธรรมชาติ โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนักในการปลูกและดูแล เมื่อพ่อค้าสั่งซื้อสินค้า ครอบครัวของนายบัคก็จะลากเรือไปเก็บเกี่ยว จากนั้นพวกเขาจะล้างสารส้มแล้วโหลดขึ้นเรือ นำกลับบ้านและมัดเป็นมัด
ผักบุ้งจีนคุณบัคขายช่อละ 3,000 - 4,000 ดอง ทุกวันครอบครัวของเขาจะได้รับรายได้ประมาณ 300,000 - 400,000 ดองจากการขายผักบุ้ง คาดว่าในช่วงสามเดือนของฤดูฝน เงินที่ได้จากการขายผักบุ้งจะช่วยให้ครอบครัวของนายบัคมีรายได้ประมาณหลายสิบล้านดอง
ผักชีลาวยังเป็นแหล่งรายได้สำคัญสำหรับสตรีในชนบทในเวลาว่างอีกด้วย โดยเฉลี่ยผู้หญิงที่เก็บผักกาดน้ำจะมีรายได้ประมาณ 100,000 - 200,000 ดองต่อวัน
นางสาวไม ทิ เยน (อาศัยอยู่ในตำบลคานห์บิ่ญ เตย บั๊ก อำเภอตรัน วัน ทอย) เล่าว่า “ฉันไปเก็บผักกาดน้ำตอนตี 5 และกลับมาตอนประมาณ 10 โมงเช้า นั่งปอกเปลือกจนถึงเที่ยงวัน ได้ผักกาดน้ำมา 100 กว่าช่อ จากนั้นขายให้พ่อค้าในราคาช่อละ 5,000 ดอง ผักป่าชนิดนี้กลายเป็นอาหารยอดนิยมบนโต๊ะอาหารในปัจจุบัน และช่วยชีวิตคนยากจนที่มีที่ดินเพียงเล็กน้อยหรือที่ดินในพื้นที่ลุ่มน้ำที่มีสารส้มสูง ซึ่งไม่สามารถปลูกข้าวได้”
ผักชีลาวมีรสชาติหวาน นุ่ม เคี้ยวหนึบเล็กน้อย สามารถนำไปผัดกับกุ้งหรือปรุงเป็นซุปเปรี้ยวได้ โดยเฉพาะผักคะน้าดิบที่ทานกับปลานึ่งหรือน้ำปลาหม้อไฟก็อร่อยดี
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)