จำไว้ “เว้จับมือกับไซง่อนฮานอย”

นักร้อง Thanh Huyen (ซ้าย) และนักดนตรี Hoang Van - รูปภาพ: GĐCC

คอลเลกชันนี้ถูกเก็บถาวรและแปลงเป็นดิจิทัลโดย ดร. เล อี ลินห์ ลูกสาวของนักดนตรี บนเว็บไซต์ hoangvan.org ในหลายภาษา เช่น เวียดนาม อังกฤษ และฝรั่งเศส ดนตรีของ Hoang Van มีครบทุกหัวข้อ ครอบคลุมหัวข้อต่างๆ มากมาย ทั้งในเมืองและชนบท ผู้ใหญ่หรือเด็ก

การให้เกียรติคนทำงานที่เอาชนะความยากลำบากและความยากลำบากไม่ใช่เรื่องใหม่ใน ดนตรี โฆษณาชวนเชื่อ แต่เมื่อจำเป็น Hoang Van ยังคงรู้วิธีที่จะทำให้เกียรติดูสง่างาม ดูอ่อนเยาว์ และมีเสน่ห์และโรแมนติกอย่างแท้จริงในสไตล์ชาวฮานอย

เหงียน เติง กุ้ย

“คนที่ฉันรักมาก”

“บนแผ่นดินแม่ ดวงตะวันเป็นสีชมพูราวกับผ้าไหม ตลอดหลายพันปีสองภูมิภาคผูกพันกัน เหมือนกิ่งก้านที่เติบโตจากรากเดียวกัน เหมือนพี่น้องของเวียดนามแม่ผู้อ่อนโยน... เว้จับมือกับไซง่อน ฮานอย ข้างเทือกเขา Truong Son ที่เปล่งประกายด้วยความรักและความไว้วางใจ...”

เนื้อเพลง ฮานอย - เว้ - ไซง่อน ถือกำเนิดเมื่อปี พ.ศ.2504 และดัดแปลงมาจากบทกวีที่ยาวของเล เหงียน ลูกพี่ลูกน้องของฮวง วัน ซึ่งเป็นสหายร่วมรบในยุทธการเดีย นเบียน ฟูด้วย

ฮวง วัน เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2473 อายุมากกว่าเล เหงียนเพียงหนึ่งปี พวกเขาทั้งคู่มาจากย่านเมืองเก่าฮานอย อาศัยห่างกันไม่กี่บ้านบนถนนหางทุ่ง

บทกวีนี้ถือกำเนิดในปีพ.ศ. 2503 ตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวแบบพี่น้องระหว่างจังหวัดและเมืองในสองภูมิภาค ฮานอย-เว้-ไซง่อนกลายเป็นสัญลักษณ์ที่ยิ่งใหญ่ของความปรารถนาในการรวมกันเป็นหนึ่ง

กวี เล เหงียน ถ่ายภาพที่ฮานอยในปีพ.ศ. 2498 ในช่วงลาออกครั้งแรกหลังจากยุทธการเดียนเบียนฟู ต่อมาเขาเดินทางกลับมายังเดียนเบียนฟูเพื่อรวบรวมเอกสารให้กับพิพิธภัณฑ์กองทัพ (ภาพครอบครัว)

ร้านหนังสือวรรณกรรมแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดในฮานอย ซึ่งตั้งอยู่บนถนน Trang Tien ยังมีแถวยาวขนาดใหญ่ที่ประทับไว้ทั้งสองข้างถนนว่า "ร้านหนังสือพี่น้องฮานอย - เว้ - ไซง่อน" ซึ่งยังคงมีอยู่จนกระทั่งถึงช่วงปรับปรุง

ประโยคที่ว่า “เว้จับมือไซง่อนฮานอย” ทำให้ทุกคนจดจำไปอีกนาน พร้อมเนื้อเพลงสุดวิเศษอย่าง “ในความรักของบ้านเกิดมีหัวใจดวงหนึ่งที่สงวนไว้ให้เธอ คนที่ฉันรักมาก” (เพลงรักของคนงานเหมือง) ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เขียนเพลงนี้ได้พบกับนักดนตรีชื่อ ฮวง วัน เมื่อ 21 ปีก่อน

การสัมภาษณ์กับ Hoang Van ที่ห้องใต้หลังคาของ 14 Hang Thung ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นปัญญาชนชาวฮานอยที่มีความรอบคอบ ฉลาด และรอบรู้ แต่ก็เต็มไปด้วยความลึกลับ เช่น ลายมือจีนที่เขากำลังเขียนอยู่

20 ปีต่อมา จำนวนปีที่มีการเฉลิมฉลองวันหยุดสำคัญๆ ก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ จนจู่ๆ ฉันก็คิดได้ว่า ฉันได้สัมผัสกับความงดงามที่เชื่อมโยงคนหลายรุ่นเข้าด้วยกันแล้ว แต่ยังไม่บรรลุความปรารถนาที่จะได้ยินเรื่องราวการเดินทางทั้งหมดของการสร้างสรรค์ความงดงามนั้น

ฉันพูดคุยกับศิลปิน Le Thiet Cuong เกี่ยวกับบทเพลงของนักดนตรี Hoang Van ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากบทกวีของบิดาของเขา ซึ่งเป็นนักกวี Le Nguyen บทกวีนี้และบทกวีอีกบทหนึ่งชื่อ Poem to Thai Nguyen ได้รับการประพันธ์เป็นบทกวีแบบมหากาพย์สองบทโดย Hoang Van ในปีเดียวกัน พ.ศ. 2504 ดังที่เขาเล่าไว้ Le Nguyen เขียนบทกวีนี้ในขณะที่อยู่ที่ Thai Nguyen ขณะที่เขากำลังจีบ Thao ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นแม่ของเขา

บทกวีทั้งสองบทนี้ได้กลายเป็นบทเพลงแห่งความทรงจำในครอบครัวของผู้คนที่เกิดในกรุงฮานอยในอดีตในยุคที่กำลังสร้างความหวังสำหรับชีวิตใหม่

หากบทกวีที่ส่งถึงไทยเหงียนถูกบันทึกเพียงครั้งเดียวโดย Tran Khanh นักร้องอันดับ 1 ของสถานีวิทยุ Voice of Vietnam และไม่มีใครร้องเพลงนี้อีกเลย ดังนั้นเพลง Hanoi - Hue - Saigon ถือว่าโชคดีกว่ามาก เพราะมีนักร้องที่มีชื่อเสียงมากมายมาขับร้อง และกลายมาเป็นเพลงที่คู่ควรกับทุกๆ ปีอย่างแท้จริง

หลังจากการบันทึกเสียงครั้งแรกของ Kim Oanh เพลง Hanoi - Hue - Saigon ก็กลายมาเป็นมาตรฐานทองคำด้วยเสียงของ Thanh Huyen

ฮานอย, เว้, ศิลปินชาวไซง่อน ธานฮวน

เรียกได้ว่าดนตรีฮวงวานคือแหล่งแสดงความงามของเสียงดนตรีชั้นนำภาคเหนือในช่วงสงคราม ได้แก่ กิมอัญ กับ กวางบิ่ญ บ้านเกิดของฉัน เตี๊ยต ถั่น กับ ตีกลอง โอ้ ภูเขาและป่าไม้ บิช เลียน กับ สวัสดีกองทัพปลดปล่อย สวัสดีชัยชนะฤดูใบไม้ผลิ นายทรานข่านห์ กับ ฉันเป็นคนงานเหมือง ทหารคนนั้น หมู่บ้านหมีบิ่ญกับบทเพลงครูของประชาชน...

เด็ก ๆ ในรุ่นของฉันรู้จักเพลง "Mua hoa phoenix" (ฤดูกาลของดอกพญาเสือโคร่งที่บานสะพรั่ง) "Em yeu truong em" (ฉันรักโรงเรียนของฉัน) หรือเพลงจากภาพยนตร์เรื่อง "Em be Ha Noi" (พ.ศ. 2518) เป็นอย่างดี

ปกอัลบั้มฮานอย-เว้-ไซง่อน

เพลงทำให้เกิดเสียง

ศิลปินแห่งชาติ ทันห์ เฮวียน อายุ 83 ปี ในปีนี้ คนรักดนตรี "สีแดง" แทบทุกคนคงเคยได้ยินผลงานเพลงยอดนิยมของเธอมาบ้างอย่างน้อยสักสองสามครั้ง การแต่งเพลง Hanoi - Hue - Saigon ของ Thanh Huyen เป็นเรื่องง่ายๆ เช่นเดียวกับศิลปินในสมัยนั้น ซึ่งก็คือเป็นงานที่ได้รับมอบหมาย เช่นเดียวกับเพลงอื่นๆ มากมาย

คุณ Thanh Huyen กล่าวว่า เธอฝึกซ้อมเพลงนี้อย่างรวดเร็วมาก และพยายามปรับแต่งเสียงของเธอให้กลมกลืนไปกับท่วงทำนองพื้นบ้าน และยังมีจิตวิญญาณนักสู้ที่แข็งแกร่งอีกด้วย "ไซง่อนสะท้อนถึงการร้องเพลงที่ไม่ย่อท้อของภาคใต้ที่ขึ้นชื่อทั้งในด้านเสียงร้องและด้านทำนอง"

บทเพลงนี้มีสถานะเป็นบทกวีขนาดยาว โดยท่อนต่อๆ มาเต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่อลังการเมื่อพรรณนาถึงสัญลักษณ์ของสามเมืองที่เป็นตัวแทนของสามภูมิภาค แต่โดยรวมแล้วยังคงมีอารมณ์เชิงเนื้อร้องที่ทำให้เนื้อเพลงเชิงปรัชญามีความนุ่มนวล เงางาม หรูหรา ซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของสไตล์การเขียนของ Hoang Van

เมื่อมองย้อนกลับไปที่บันทึกและการบันทึกเสียงจากการสัมภาษณ์นักดนตรี Hoang Van เมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว พบว่ามีรายละเอียดที่น่าสนใจอยู่บ้าง

ฮวง วัน กล่าวว่า ไม่กี่ปีหลังจากการรวมประเทศ นายทู เติง (Truong Binh Tong ผู้ประพันธ์โอเปร่า Cay Durian Tro Bong) รองผู้อำนวยการกรมวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวนครโฮจิมินห์ ได้มาพบฮวง วัน และบอกให้เขาแต่งเพลงให้กับเยาวชน “นายวัน ผมกำลังจัดรายการดนตรีอยู่ สาวๆ ตามล่าคุณหนักมาก พวกเธอทะเลาะกันเรื่องเพลง ฮานอย - เว้ - ไซง่อน คุณมีเพลงใหม่บ้างไหม?”

ฮวงวาน เดิมเป็นที่รู้จักในฐานะนักดนตรีที่เล่น "เพลงท้องถิ่น เพลงอุตสาหกรรม" เมื่อใดก็ตามที่เขาเขียนเกี่ยวกับจังหวัดหรืออุตสาหกรรมใด ๆ การเคลื่อนไหวที่นั่นก็จะเฟื่องฟูมาก ดังนั้นเขาจึงได้รับมอบหมายอย่างต่อเนื่อง

ในปีพ.ศ. 2520 ขณะทำงานภาคสนามในสาขาธรณีวิทยาน้ำมันและก๊าซที่เมืองหวุงเต่า ฮวง วัน ได้ออกเพลง "ยอดนิยม" ชื่อว่า Vung Tau Love Song

เพลงนี้ยังได้แนะนำนักร้องสาวคนหนึ่ง และเธอก็กลายเป็นดาราทันที นั่นก็คือ Nha Phuong ฮวงวานกล่าวว่า "ปีนั้นนาฟองอายุเพียง 17 ปีเท่านั้น สวมเสื้อสีแดง กางเกงยีนส์ ร้องเพลงและเล่นไวโอลิน สวยมาก!"

นอกจากนี้ Nha Phuong ยังได้แสดงเพลงอื่นๆ ของ Hoang Van ได้สำเร็จอีกด้วย นอกเหนือจากเพลงที่คุ้นเคยอย่าง Hanoi - Hue - Saigon แล้วยังมีเพลง Hat ve cay lua hom nay (1976), Tinh yeu cua dat va nuoc (1980)...

ฉันรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเพลงเกี่ยวกับข้าวถูกเขียนขึ้นในภาษามอญซึ่งขณะนั้นอยู่ในจังหวัดห่าซาง ฮวง วัน กล่าวถึงความพยายามของเขาเมื่อเขียนว่า "สะพานไม้ไผ่เล็กๆ ที่สั่นคลอนไม่สามารถรับน้ำหนักคนแบกข้าวสารหนักๆ ได้"

ถนนใหญ่เปิดสู่อนาคต พรุ่งนี้เริ่มต้นตั้งแต่วันนี้” สะพานไม้ไผ่มีอยู่ที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง และเขาเสนอแนะอย่างชาญฉลาดถึงการเก็บเกี่ยวครั้งยิ่งใหญ่และ “การก่อสร้างประเทศ” ในอนาคต

ฮวง วัน เองก็ได้ตระหนักถึงการเดินทางของเขา "เว้จับมือกับไซง่อนและฮานอย" เมื่อเขาลงพื้นที่หลังวันรวมชาติ เขียนเพลงเกี่ยวกับชีวิตใหม่ รวมผู้คนให้ร่วมมือกันสร้างประเทศ ผ่านไปครึ่งศตวรรษนับตั้งแต่ประเทศได้กลับมารวมกันอีกครั้ง ทำนองเพลงยังคงเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่นของความสุขในการกลับมารวมกันอีกครั้ง

อ่านเพิ่มเติม กลับไปยังหัวข้อ

กลับสู่หัวข้อ

เหงียน เติง กุ้ย

ที่มา: https://tuoitre.vn/nho-hue-cam-tay-sai-gon-ha-noi-20250415085558417.htm