กวี - คอมมิวนิสต์ วาน กง

จำไว้ว่าเมื่อบทกวีชุดแรกที่ "ส่งมาจากภาคใต้" โดยกวี 3 คนอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างยิ่ง ในบรรดากวี 3 คนแรกนั้น มีวัน กงอยู่ด้วย

ในปีพ.ศ.2506 ขณะที่ฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยม Chu Van An ในฮานอย พวกเรานักเรียนได้ต้อนรับคณะผู้แทนจากแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติจากภาคใต้มาเยี่ยมชมโรงเรียน คนทั้งโรงเรียน Chu Van An ต่างตื่นเต้นกับการต้อนรับอันซาบซึ้งใจนี้ ในคณะผู้แทนครั้งนั้นมีกวี Thanh Hai ซึ่งเป็นตัวแทนวรรณกรรมและศิลปะแห่งการปลดปล่อยในภาคใต้ด้วย ชื่อทั้งสามชื่อ คือ Thanh Hai, Van Cong, Giang Nam ได้ฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของพวกเราเหล่านักเรียนนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

สงครามยังคงลากยาว จนกระทั่งพวกเราซึ่งเป็นนักศึกษาเข้าร่วมกองทัพและต่อสู้ในสนามรบทางภาคใต้ เมื่อไปถึงแล้วคุณจะรู้ว่าสนามรบนั้นยากลำบากและอันตรายเพียงใด

กวีแวน คอง (1926 - 2021)

ภาพ: เอกสารของหนังสือพิมพ์ เหงะอาน

หลังจาก ยุคสันติภาพ ในปี 2530 ฉันจึงมีโอกาสได้พบกับกวีแวน กง ในปีนั้น เพื่อตอบสนองต่อการเคลื่อนไหว "การปฏิรูป" วรรณกรรมและศิลป์ของภาคกลางได้จัดการประชุมภายใต้หัวข้อ "วรรณกรรมและนวัตกรรม" ที่เมืองญาจาง ฉันได้รับเชิญให้ไปร่วมงาน ฉันจึงใช้โอกาสนี้พาครอบครัวของฉันมาเยี่ยมเมืองนาตรัง

ในงานประชุมนี้ ฉันได้พบกับกวีวัน กง ซึ่งเป็นผู้นำจังหวัดฟู้คั๊งในขณะนั้น กวีแวน คอง เข้าร่วมการประชุม และเขาเห็นอกเห็นใจฉันมากเมื่อเขาได้ยินฉันอ่านบทความ "บทกวีได้รับการฟื้นฟูอย่างไร"

หลังจากการประชุม ครอบครัวของฉันและกวี Nguyen Thuy Kha อยากไปดาลัตเพื่อเยี่ยมกวี Bui Minh Quoc ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานสมาคมวรรณกรรมและศิลปะ Lam Dong ในขณะนั้น ผมอยากไปแต่การเดินทางลำบากในตอนนั้น ผมเลยได้พบกับคุณวัน กง และถามว่าเขาสามารถช่วยหารถไปส่งพวกเราที่ดาลัตได้ไหม ฉันดีใจมากที่กวีวัน กง ตกลงทันทีและส่งรถมารับพวกเราไปดาลัต

เราจึงทราบได้ว่ากวีวัน กง เป็นคนเรียบง่ายและใจกว้างเพียงใด ก็โดยการพบปะและขอความช่วยเหลือเท่านั้น การเดินทางไปดาลัตของเราสนุกสนานมาก และฉันรู้สึกขอบคุณกวีวัน กง ที่ให้ความช่วยเหลือ

สมควรได้รับรางวัลวรรณกรรมและศิลปะแห่งรัฐหลังเสียชีวิต

นักเขียนเหงียน ชี จุง - "เจ้านาย" ของฉันที่ค่ายเขียนหนังสือเขตทหารโซน 5 - เล่าให้ฉันฟังมากกว่าหนึ่งครั้งเกี่ยวกับช่วงเริ่มแรกของสงครามต่อต้านฝรั่งเศสทั้งสองฝั่งของช่องเขาคา กวี Tran Mai Ninh และนักเขียน Nguyen Chi Trung อาศัยอยู่ฝั่งตรงข้ามของ Ca Pass ในขณะที่กวี Van Cong และกวี Huu Loan อาศัยอยู่ฝั่งนี้ของ Ca Pass จากการต่อสู้ทั้งสองฝั่งของ Ca Pass กวี Tran Mai Ninh เขียนบทกวี "Immortal Blood Remembrance " และกวี Huu Loan เขียนบทกวีชื่อดัง "Ca Pass"

“ใต้ต้นไม้

โดยกระแสน้ำอันเป็นพิษ

หอคอยเฝ้าระวังที่ไม่มั่นคง

เหมือนชายแดน

ขนเครา

ไหล่กว้าง

ไม่รู้จัก

ชาวบ้าน

วันเก็บเกี่ยว

ชะนี

ยามกลางคืน

เจอเสือหลงทาง..."

กวีนิพนธ์แต่ละรุ่นได้รับการถ่ายทอดมาโดยตลอด ตั้งแต่สงครามต่อต้านฝรั่งเศสจนถึงสงครามต่อต้านอเมริกา บทกวีรักชาติก็ได้พัฒนามาไกล แต่ความรักชาติและความรักที่มีต่อผู้คนยังคงเป็นสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง เกียรติของกวีแวน กง คือการได้มีส่วนร่วมในสงครามต่อต้านสองครั้งตั้งแต่วันแรกๆ วัน กง, เจิ่นมายนิญ และฮู โลวน อยู่ในกองทัพที่กำลังเดินทัพลงใต้ และฟู้เอียนและคั๊งฮหว่าเป็นสนามรบที่พวกเขาเข้าร่วมสงครามโดยตรง

เมื่อเทียบกับสงครามต่อต้านฝรั่งเศสที่ยากลำบากแต่โรแมนติกแล้ว ห้าปีแรก (พ.ศ. 2498 - 2503) ของสงครามต่อต้านสหรัฐอเมริกาถือว่ารุนแรงกว่ามาก และกวีวัน กง ได้เข้าร่วมในช่วงที่ดุเดือดครั้งแรกนั้น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาได้พยายามเขียนบทกวี และบทกวีของเขาได้ไปถึงภาคเหนือในช่วงการเดินทาง "Truong Son" ในสมัยที่ยังไม่มีทางหลวงหมายเลข 559

ในปีพ.ศ. 2508 เป็นครั้งแรกที่รางวัลวรรณกรรมเหงียน ดินห์ เจียว จากแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติเวียดนามใต้ มอบให้กับนักเขียนและกวีจำนวน 54 คนที่เข้าร่วมในสงครามต่อต้านในเวียดนามใต้ ในบรรดาผู้ที่ได้รับรางวัล มีกวีแวน กง เป็นผู้รับรางวัล

ในปีพ.ศ. 2501 กวีแวน กง ได้เขียนบทกวีเรื่อง The Communist ซึ่งเป็นหนึ่งในบทกวีที่โดดเด่นที่สุดที่ได้รับการแปลเป็นภาษาฝรั่งเศสและตีพิมพ์ในปารีสในปีพ.ศ. 2511:

“คอมมิวนิสต์ต้องร่วงลงมาจากท้องฟ้า

หรือเติบโตมาจากพื้นดิน?

ไม่ใช่ค่ะ! ไม่!

เลือดหัวดำก็มีเลือดแดงด้วย

จากความทุกข์พวกเขาก็ลุกขึ้นมา”

เมื่อเราอ่านบทกวีนั้นอีกครั้ง เราก็จะได้สัมผัสกับช่วงเวลาแห่ง "กฎหมาย 10/59" ที่มีการแบกกิโยตินข้ามภาคใต้ เพื่อจะเข้าใจบทกวีแต่ละบทได้อย่างแท้จริงราวกับว่าถูกเขียนด้วยเลือดของกวีแวน กง เราไม่สามารถลืมบทกวี Beloved Tuy Hoa ซึ่งได้รับรางวัลชนะเลิศจากหนังสือพิมพ์ Thong Nhat รวบรวมอยู่ในหนังสือรวมบทกวี Southern Songs ตีพิมพ์ในปีพ.ศ. 2503 และอ้างอิงในตำราเรียนวรรณกรรมปฏิวัติภาคใต้ของคณะวรรณกรรม มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไปฮานอย และมหาวิทยาลัยการสอนฮานอย:

“เราลุยฝ่าควันและไฟ

หอคอยจาม! เมฆและลมแรง

รวงข้าวหัก ข้าวตังไหลด้วยน้ำนม

กำแพงเอียงขมวดคิ้วมองศัตรู...

ตุ้ยฮัว! พรุ่งนี้จะมาถึง

ฝุ่นจางลง นกและผีเสื้อบินอย่างอิสระ

ยอดเขาหนานทาวเวอร์ แสงจันทร์ในแสงไฟฟ้า

ปากแม่น้ำดาล่องมาที่นี่..."

เมื่อเขียนเกี่ยวกับบ้านเกิดของเขา Tuy Hoa, Phu Yen บทกวีของ Van Cong เต็มไปด้วยภาพที่งดงามเปล่งประกายด้วยความรักและความปรารถนาสำหรับวันแห่งสันติภาพและความสามัคคี

กลับมาที่ "สามกวี" วัน กง - ทันห์ไห่ - ซางนาม กวีทันห์ไห่และซางนาม ได้รับรางวัลแห่งรัฐสาขาวรรณกรรมและศิลป์ มีเพียงกวี วัน กง เท่านั้นที่ไม่ได้รับ ฉันคิดว่ายังไม่นะ ฉันหวังว่าสมาคมนักเขียนเวียดนามจะแก้ไขปัญหานี้ในเร็วๆ นี้ เพื่อที่กวีและคอมมิวนิสต์ วัน กง จะได้รับรางวัลของรัฐที่เขาสมควรได้รับอย่างแท้จริงหลังจากเสียชีวิต

ที่มา: https://thanhnien.vn/nha-tho-nguoi-cong-san-van-cong-185250410162345724.htm