มีเพียงผู้ที่เข้าร่วมประกันสังคมภาคบังคับเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้รับสิทธิประโยชน์ลาป่วยใช่หรือไม่?

ขอเรียนถามว่าเฉพาะผู้ที่เข้าร่วมประกันสังคมภาคบังคับเท่านั้นที่มีสิทธิได้รับเงินค่าลาป่วยใช่ไหม? สิทธิประโยชน์ลาป่วยจะถูกกำหนดอย่างไร? - ผู้อ่าน Thuy Linh

Điều kiện hưởng, mức hưởng, hồ sơ hưởng chế độ ốm đau BHXH 2023

1. เฉพาะผู้ที่เข้าร่วมประกันสังคมภาคบังคับเท่านั้นที่มีสิทธิได้รับสิทธิประโยชน์การลาป่วย

ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557 กำหนดระบบประกันสังคมไว้ดังนี้

- ประกันสังคมภาคบังคับ มีระบบดังนี้:

+ ป่วย;

+ สตรีมีครรภ์;

+ อุบัติเหตุจากการทำงาน, โรคจากการทำงาน;

+ การเกษียณอายุ;

+ ความตาย.

- ประกันสังคมภาคสมัครใจ มีระบบดังนี้:

+ การเกษียณอายุ;

+ ความตาย.

- ประกันบำเหน็จบำนาญเพิ่มเติม ตามที่ทางรัฐบาลกำหนด

ดังนั้น ตามระเบียบแล้ว ผู้เข้าร่วมประกันสังคมภาคสมัครใจมีสิทธิ์ได้รับสิทธิประโยชน์ 2 ประการ คือ เงินเกษียณอายุ และเงินเสียชีวิต ระบอบการลาป่วยใหม่ใช้ได้เฉพาะกับผู้เข้าร่วมประกันสังคมภาคบังคับเท่านั้น

2. เงื่อนไขการลาป่วย

มาตรา 25 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557 กำหนดเงื่อนไขการใช้สิทธิประโยชน์วันลาป่วยไว้ดังนี้

- การเจ็บป่วยหรืออุบัติเหตุที่ไม่ใช่อุบัติเหตุจากการทำงานและต้องหยุดงานและได้รับการยืนยันจากสถานพยาบาลที่มีการตรวจและรักษาที่เหมาะสมตามกฎของกระทรวงสาธารณสุข

ในกรณีเจ็บป่วยหรือเกิดอุบัติเหตุจนต้องหยุดงานเนื่องจากการทำร้ายตนเอง เมาสุรา หรือใช้ยาหรือสารตั้งต้นของยาตามรายการที่ทางราชการกำหนด ลูกจ้างไม่มีสิทธิ์ลาป่วย

- จะต้องหยุดงานเพื่อดูแลบุตรที่ป่วยอายุต่ำกว่า 7 ปี และได้รับการยืนยันจากสถานพยาบาลที่มีใบอนุญาต

3. ระดับสวัสดิการกรณีเจ็บป่วย

- ลูกจ้างซึ่งได้รับสิทธิประโยชน์ค่าลาป่วยตามมาตรา 26 วรรค 1 และข้อ 2 วรรค 2 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557 จะได้รับสิทธิประโยชน์เป็นรายเดือนเท่ากับร้อยละ 75 ของเงินเดือนประกันสังคมของเดือนก่อนหน้าวันลาทันที

กรณีลูกจ้างเพิ่งเข้าทำงานหรือได้ชำระค่าประกันสังคมไปแล้ว แล้วเกิดหยุดงานและต้องลาป่วยในเดือนแรกที่กลับมาทำงาน ระดับสิทธิประโยชน์จะเท่ากับร้อยละ 75 ของเงินเดือนประกันสังคมในเดือนนั้น

- ลูกจ้างซึ่งยังคงใช้สิทธิลาป่วยตามกำหนดในวรรคสอง มาตรา 26 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. ๒๕๕๗ จะได้รับสิทธิประโยชน์ ดังนี้

+ เท่ากับร้อยละ 65 ของเงินเดือนประกันสังคมของเดือนก่อนหน้าการลาหยุดทันที หากประกันสังคมได้รับการจ่ายมาแล้ว 30 ปีขึ้นไป

+ เท่ากับร้อยละ 55 ของเงินเดือนประกันสังคมของเดือนก่อนหน้าการลาหยุดทันที หากประกันสังคมได้รับการจ่ายมาแล้ว 15 ปี แต่ไม่เกิน 30 ปี

+ เท่ากับ 50% ของเงินเดือนประกันสังคมของเดือนก่อนหน้าลาออกทันที หากจ่ายประกันสังคมมาแล้วน้อยกว่า 15 ปี

- ลูกจ้างที่ได้รับประโยชน์ทดแทนการลาป่วยตามมาตรา 26 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557 จะได้รับเงินประกันสังคมร้อยละ 100 ของเงินเดือนของเดือนก่อนหน้าการลาทันที

- เงินทดแทนการเจ็บป่วยประจำวันจะคำนวณโดยนำเงินทดแทนการเจ็บป่วยรายเดือนหารด้วย 24 วัน

(มาตรา 28 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557)

4. ถึงเวลาที่จะเพลิดเพลินกับการลาป่วย

- เวลาสูงสุดในการลาป่วยต่อปีสำหรับลูกจ้างตามข้อ ก ข ค ง และ ซ วรรค 1 มาตรา 2 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557 คำนวณโดยนับรวมวันทำการ ไม่รวมวันหยุดนักขัตฤกษ์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ช่วงเทศกาลตรุษจีน และวันหยุดประจำสัปดาห์ กำหนดดังนี้

+ การทำงานปกติมีสิทธิได้รับค่าจ้าง 30 วัน หากจ่ายเงินประกันสังคมมาไม่ถึง 15 ปี 40 วัน หากชำระเป็นเวลา 15 ปี แต่ไม่เกิน 30 ปี 60 วัน หากชำระเป็นเวลา 30 ปีขึ้นไป

+ การทำงานในงานหรืออาชีพที่มีอันตรายหนัก เป็นพิษ อันตราย หรือหนักเป็นพิเศษ เป็นพิษ อันตราย ตามรายชื่อที่กระทรวงแรงงาน - ผู้ทุพพลภาพและสวัสดิการสังคม กระทรวงสาธารณสุข หรือการทำงานในสถานที่ซึ่งมีค่าสัมประสิทธิ์เงินทดแทนประจำภูมิภาค 0.7 ขึ้นไป มีสิทธิได้รับค่าจ้าง 40 วัน หากได้จ่ายเงินประกันสังคมมาเป็นเวลาไม่ถึง 15 ปี 50 วัน หากชำระเป็นเวลา 15 ปี แต่ไม่เกิน 30 ปี 70 วัน หากชำระเป็นเวลา 30 ปีขึ้นไป

- ลูกจ้างที่ลาป่วยตามรายชื่อโรคที่ต้องรักษาระยะยาวที่กระทรวงสาธารณสุขประกาศกำหนด มีสิทธิได้รับสิทธิประโยชน์วันลาป่วย ดังนี้

+ สูงสุด 180 วัน รวมวันหยุดนักขัตฤกษ์, วันหยุดตรุษจีน และวันหยุดประจำสัปดาห์;

+ เมื่อระยะเวลาการลาป่วยตามที่กำหนดไว้ในข้อ ก. ของข้อนี้สิ้นสุดลง และยังคงต้องรักษาตัวต่อไป ให้การลาป่วยยังคงดำเนินต่อไปในอัตราที่ต่ำลง แต่ระยะเวลาการลาป่วยสูงสุดจะเท่ากับระยะเวลารับเงินประกันสังคม

- ระยะเวลาการใช้สิทธิสวัสดิการค่าลาป่วยของลูกจ้างตามข้อ 2 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557 ให้ถือเอาระยะเวลาเข้ารับบริการที่สถานพยาบาลที่มีการตรวจรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพที่เหมาะสม

(มาตรา 26 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557)

แหล่งที่มา