เมื่อมองดูการแสดงบนเวทีต่างๆ ในนครโฮจิมินห์ จะเห็นได้ว่าเกือบทุกแบรนด์ในช่วงนี้จะมีละครเก่าๆ หนึ่งหรือหลายเรื่องที่ได้รับการนำมาแสดงใหม่
ตามข้อมูลจากแหล่งข่าว ระบุว่า กระแสการนำบทละครเก่ามาสร้างใหม่ไม่ได้เกิดจากการขาดแคลนบทละครใหม่เพียงอย่างเดียว แต่ยังเป็นเพราะบางเวทีต้องการนำบทละครที่ผู้ชมเคยชื่นชอบกลับมาแสดงใหม่ด้วย เวทีแห่งหนึ่งที่เป็นผู้บุกเบิกในการฟื้นฟูบทละครเก่าคือ เวที Hoang Thai Thanh ซึ่งมีแผนที่จะจัดการแสดงตามฤดูกาลและนำละครเก่าหลายเรื่องมาแสดงใหม่
เวที 5B ยังมุ่งมั่นที่จะพิชิตใจผู้ชมด้วยสคริปต์ใหม่ๆ ที่ได้รับการลงทุนอย่างรอบคอบ ควบคู่ไปกับบทละครยอดนิยมเก่าๆ ที่จะแสดงในเวอร์ชันใหม่พร้อมนักแสดงชุดใหม่
ฉากหนึ่งจากละครเรื่อง “Let's Love Each Other” - เวอร์ชันใหม่ของเวที IDECAF (ภาพ: IDECAF)
สำหรับการแสดงบนเวที การสร้างละครเก่าขึ้นมาใหม่ถือเป็นแผนที่ปลอดภัย เพราะเป็นเพียงการปรับปรุงโครงสร้าง โครงเรื่อง และตัวละครที่มีอยู่เดิมเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ตามที่ผู้เชี่ยวชาญกล่าวไว้ นี่เป็นดาบสองคม เนื่องจากการหลีกเลี่ยงการตกอยู่ในภาวะซ้ำรอยเดิมเป็นเรื่องท้าทาย มีการแสดงเวอร์ชันใหม่ออกมาบ้างแล้ว แต่ความแตกต่างหลักอยู่ที่ความคิดสร้างสรรค์ของนักแสดง
ศิลปินแห่งชาติ Tran Minh Ngoc ได้นำละครเรื่อง "Cau Dong" หรือ "ชีวิตที่ถูกขโมย" มาสร้างใหม่ โดยเขากล่าวว่า "ละครเวอร์ชันใหม่มักจะดีกว่าเพราะว่ามีการสรุปเนื้อหาผ่านการโต้ตอบกับผู้ชม บทละครเวอร์ชันเก่าจะมีลักษณะอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับนักแสดง"
ดังนั้นผู้ชมจึงมาดูละครเวอร์ชันใหม่เพื่อดูว่านักแสดงเล่นบทบาทเดิมของดาราคนหนึ่งอย่างไร เพื่อดูว่าพวกเขาจะปรับปรุงตัวละครอย่างไร ปัจจุบัน ไดงีอา, ดิงห์ตวน, กวางเทา, ทันห์ถวี... เป็นนักแสดงที่ผู้ชมชื่นชอบ เพราะพวกเขาแปลงบทบาทเก่าได้ดีมากแต่มีเวอร์ชันใหม่ด้วย
จะเห็นได้ว่าบทละครเก่าๆ ส่วนใหญ่ที่ถูกนำมาสร้างใหม่นั้นเริ่มต้นจากสคริปต์คุณภาพสูงที่มีเนื้อหาเจาะลึกซึ่งได้รับการประดิษฐ์ขึ้นอย่างพิถีพิถันในเวอร์ชันแรก สิ่งสำคัญในการฟื้นคืนชีพละครเก่าคือทีมนักแสดงไม่จำเป็นต้องมีออร่าเดิมๆ ของละครชุดก่อนๆ แต่ต้องมีการสร้างสรรค์ใหม่ๆ เพื่อให้ผู้ชมได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ
ที่มา: https://nld.com.vn/van-nghe/dung-lai-kich-ban-cu-an-khach-20231108210034221.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)