วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2497 พลเอกโว เหงียน ซ้าป ได้ส่ง "จดหมายเรียกร้องให้ทหาร เดียนเบียน ฟูเร่งแข่งขันยิงปืนใส่ศัตรู"
ฝ่ายเรา: ในบันทึกความทรงจำ “เดียนเบียนฟู – การพบปะทางประวัติศาสตร์” พลเอก วอเหงียนเจียป ผู้บัญชาการทหารสูงสุด เขียนไว้ว่า:
วันที่ ๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๙๗ นายทหารผู้หนึ่งได้ทราบยุทธศาสตร์การรบใหม่แล้ว จึงได้กล่าวว่า “ผู้บังคับบัญชาได้เลือกยาที่ถูกต้องแล้ว” ทุกคนตระหนักดีว่าภารกิจที่กองบัญชาการรณรงค์มอบหมายให้หน่วยในครั้งนี้ จะไม่มีสิ่งใดที่กองทหารจะทำไม่ได้
ข้าพเจ้าได้ส่ง "จดหมายเรียกร้องให้ทหารเดียนเบียนฟูเร่งแข่งขันยิงถล่มศัตรู" ในจดหมายเขียนไว้ว่า:
“พื้นที่ใจกลางของศัตรูตอนนี้อยู่ในระยะการยิงของกำลังอาวุธของเรา เพื่อทำให้ศัตรูอ่อนล้ามากขึ้น ขวัญกำลังใจของพวกเขาตกต่ำ การสูญเสียของพวกเขาเพิ่มขึ้น ทำให้ศัตรูหวาดกลัวและตึงเครียดตลอดเวลา ไม่สามารถกินได้ดี นอนไม่หลับ และอาจโดนยิงตายได้ทุกเมื่อ เพื่อสร้างเงื่อนไขให้กองทัพของเราได้รับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ขึ้น และเพื่อบุกไปทำลายล้างกองกำลังศัตรูทั้งหมดในเดียนเบียนฟู”
ฉันโทร:
ทั้งพลปืนไรเฟิล พลปืนกล พลปืนครก พลปืนใหญ่
เรามาส่งเสริมจิตวิญญาณแห่งการทำลายล้างศัตรูอย่างแข็งขันและมุ่งมั่นแข่งขันการยิงถล่มศัตรูในเดียนเบียนฟูกันเถอะ
กระสุนนัดเดียวศัตรูหนึ่งตัว!…".

พลเอกโว เหงียน ซ้าป ได้ทบทวนการจัดรูปแบบของหน่วยทหารที่เข้าร่วมในยุทธการเดียนเบียนฟูเมื่อปีพ.ศ. 2497 ที่แนวหน้า ภาพ : VNA
การปรากฏตัวของกองทหารของเราบนเนินเขาทางทิศตะวันออกบางแห่งคุกคามตำแหน่งของพื้นที่ย่อยภาคกลางทั้งสองฝั่งของแม่น้ำน้ำรอม
ศัตรูรู้ว่าไม่ช้าก็เร็ว ตำแหน่งปืนใหญ่ก็จะปรากฏขึ้นบนที่ราบสูงโดมินิก แต่จุดที่ฮอตที่สุดในตอนนี้คือเอเลียน ที่นี่กองทหารของเราควบคุม C1 และส่วนหนึ่งของ A1 มีจุดสูงสองจุดอยู่ติดกัน แต่ที่ A1 กองทหารของเรายึดครองเพียงส่วนหนึ่งของเนินเตี้ย ๆ ด้านนอกเท่านั้น ขณะนี้ ทหารจากกรมทหารที่ 97 บนเนิน C1 กำลังทำให้ภาคตะวันออกอยู่ในสถานการณ์อันตรายอย่างยิ่ง จุดสูงสุดนี้คุกคามเนิน C2 ที่อยู่ด้านในโดยตรง ต่ำกว่าเนิน C2 และเนิน Eliane 3 บนริมฝั่งแม่น้ำ ซึ่งเป็นที่ที่กองกำลังตอบโต้กำลังรวมศูนย์อยู่ ทหารศัตรูที่ออกจากป้อมปราการกลายเป็นเป้าหมายของมือปืนทันที เครื่องยิงลูกระเบิดที่ถูกวางไว้บนเนินเขาคุกคามทหารที่กำลังเคลื่อนตัวอยู่ในสนามเพลาะ
กองกำลังต่างๆ ได้ส่งกำลังไปปฏิบัติภารกิจในการสร้างตำแหน่งโจมตี ปิดกั้นตำแหน่งเสริม รวมกำลังทหารรักษาการณ์ และขุดสนามเพลาะจราจร ในเวลาเพียง 10 วันของการโจมตีครั้งที่สอง หน่วยซุ่มยิงของกองพลที่ 312 ก็สามารถสังหารศัตรูได้ 110 ราย เท่ากับจำนวนทหารศัตรูที่ถูกกำจัดระหว่างการปิดล้อม ทหาร Luc Van Thong จากกรมทหารที่ 165 สังหารศัตรูได้ 30 รายในหนึ่งวันจากการซุ่มยิง ทหาร Doan Tuong จากกรมทหารที่ 88 ใช้กระสุนปืนไรเฟิล 9 นัดสังหารศัตรู 9 คน

กองทัพของเราประสบความสำเร็จในการใช้กลยุทธ์ "โจมตีแอบ ๆ" ด้วยการขุดสนามเพลาะและบุกเข้าไปในป้อมปราการของศัตรูอย่างลับ ๆ ภาพ : VNA
การโจมตีเล็กๆ น้อยๆ แต่มีประสิทธิภาพสามารถให้ผลลัพธ์ที่ชัดเจน สร้างแรงบันดาลใจให้กับกองทัพมากขึ้น เหล่าพลแม่นปืนพยายามหาตำแหน่งที่คาดไม่ถึง โดยไม่เว้นแม้แต่ศัตรูที่โผล่ออกมาจากป้อมปราการ
กลยุทธ์การบุกรุกและยิงโจมตีมีประสิทธิผลเพิ่มมากขึ้น การต่อสู้แบบนี้ช่วยให้เราชนะทีละก้าว ลดการสูญเสีย และไม่ต้องเสียกระสุนมากนัก
ฝ่ายศัตรู: ศัตรูได้ส่งกำลังเสริมไปที่กองพันพลร่มที่ 4 เพื่อไปที่เดียนเบียนฟู จากการเรียนรู้จากประสบการณ์ของเรา บิเกียจึงสั่งให้ขุดสนามเพลาะจาก C2 ไปยัง C1 เพื่อเตรียมการโต้กลับที่เด็ดขาด
(ข้อความคัดลอก)
1. พลเอก Vo Nguyen Giap: Complete Memoirs, สำนักพิมพ์กองทัพประชาชน, ฮานอย , 2010.
2. พลเอก ฮวง วัน ไท: ผลงานสมบูรณ์ สำนักพิมพ์กองทัพประชาชน ฮานอย 2550
3. แคมเปญเดียนเบียนฟู - ข้อเท็จจริงและตัวเลข/เหงียน วัน เทียต-เล ซวน ทานห์ สำนักพิมพ์กองทัพประชาชน ฮานอย 2557
4. เดียนเบียนฟู - มองจากสองด้าน สำนักพิมพ์ Thanh Nien, 2004
5. เดียนเบียนฟู - การพบปะทางประวัติศาสตร์/ความทรงจำของนายพลโวเหงียนจิ๊บ โดยนักเขียนฮูมาย สำนักพิมพ์ข้อมูลและการสื่อสาร พ.ศ. 2561
ตามรายงานของหนังสือพิมพ์กองทัพประชาชน
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)