เราไปโรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่งในนครโฮจิมินห์ในวัน "วันเปิดบ้าน" ซึ่งเป็นวันเปิดโรงเรียนเพื่อต้อนรับผู้ปกครองที่มาโรงเรียนกับบุตรหลาน เยี่ยมชมห้องครัว ดูขั้นตอนการแจกอาหาร และลองรับประทานอาหารกลางวันกับบุตรหลานของตน ในชั้นเรียนที่มีนักเรียน 32 คน มีผู้ปกครอง 20 คนลงชื่อว่าจะรับประทานอาหารร่วมกับบุตรหลานของตน นี่แสดงให้เห็นว่าผู้ปกครองมีความกังวลมากเกี่ยวกับสิ่งที่ลูก ๆ ของตนกินที่โรงเรียน
เพื่อให้ผู้ปกครองสบายใจมากขึ้นเกี่ยวกับอาหารประจำโรงเรียน ทางการและหน่วยงานต่างๆ ได้ออกเอกสารและแผนการต่างๆ มากมายเพื่อเพิ่มการตรวจสอบ โดยให้ความสำคัญเป็นพิเศษกับการตรวจสอบอย่างกะทันหันในสถานที่ที่ให้บริการอาหารประจำโรงเรียน โรงอาหารส่วนกลาง โรงอาหาร และบริการอาหารในโรงเรียน ขอให้กรมการศึกษาและฝึกอบรมและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเสริมสร้างความปลอดภัยด้านอาหารในโรงเรียน นอกจากนี้ ทีมตรวจสอบสหวิชาชีพอาจมาโดยไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
สำหรับโรงเรียน ไม่ว่าจะสั่งอาหารจากบริษัทจัดเลี้ยงหรือมีห้องครัวในสถานที่ หน่วยงานแต่ละแห่งก็มีการตรวจสอบและการตรวจสอบตามระยะเวลาและกะทันหันที่เพิ่มมากขึ้น โดยผู้ปกครองจะเข้าร่วมในทีมตรวจสอบอยู่เสมอ
แต่เห็นได้ชัดว่าทีมตรวจสอบจากคณะกรรมการโรงเรียน เจ้าหน้าที่สาธารณสุขในโรงเรียน หรือผู้ปกครอง ไม่สามารถ (และไม่สามารถเต็มที่) ตรวจสอบบริษัทจัดเลี้ยงหรือห้องครัวทั้งหมดได้อย่างใกล้ชิดเสมอไป เพื่อดูว่ากระบวนการถูกต้องหรือไม่ ใบอนุญาตครบถ้วนหรือไม่ อาหารมีแหล่งที่มาที่ชัดเจนหรือไม่ มื้ออาหารปลอดภัยและมีคุณค่าทางโภชนาการที่สมดุลหรือไม่ ไม่ต้องพูดถึงว่าการติดตามบริษัทจัดเลี้ยงนั้นยากกว่าการติดตามห้องครัวที่ตั้งอยู่ในโรงเรียนมาก
ปัญหาหลักคือมีกฎหมายรองรับสำหรับการสร้าง จัดระเบียบ และจัดการมื้ออาหารที่ปลอดภัยสำหรับนักเรียนอยู่แล้ว จำเป็นต้องมีการดำเนินการอย่างจริงจัง โปร่งใส และปฏิบัติตามกฎหมายจากทุกคน ทุกฝ่าย ในทุกขั้นตอน ตั้งแต่การจัดหาวัตถุดิบอาหาร การแปรรูปเบื้องต้น การแปรรูป การจัดจำหน่าย การถนอมอาหาร การขนส่ง... การละเมิดใดๆ จะต้องได้รับการจัดการอย่างเคร่งครัด เพราะมื้ออาหารแต่ละมื้อที่โรงเรียนส่งผลโดยตรงต่อชีวิต สุขภาพ และพัฒนาการทางร่างกายและจิตใจในระยะยาวของเด็ก
ผู้ปกครองที่ลงทะเบียนบุตรหลานเข้าโรงเรียนประจำและชำระค่าธรรมเนียมทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการจัดโรงเรียนประจำและค่าอาหาร ล้วนแต่เรียกร้องโดยชอบธรรม นั่นคือมื้ออาหารที่ต้องปลอดภัย มีคุณค่าทางโภชนาการ และเต็มไปด้วยพลังงานเป็นอันดับแรก และโดยกว้างๆ แล้ว นี่คือมื้ออาหารสุขสันต์ที่จัดอย่างเป็นวิทยาศาสตร์ ซึ่งเด็กๆ จะได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอาหาร เชื่อมโยงกับครูและเพื่อน เรียนรู้การเป็นอิสระ วินัย และชื่นชมกับการทำงาน
หลายพื้นที่ทั่วประเทศกำลังสร้างโรงเรียนให้เป็นสุข ความสุขโดยรวมนั้นสร้างขึ้นจากปัจจัยหลายประการ ทั้งผู้คน สภาพแวดล้อม กระบวนการ ฯลฯ อย่างไรก็ตาม มีปัจจัยง่ายๆ ที่เป็นเงื่อนไขประการหนึ่งที่ทำให้เด็กนักเรียนมีความสุขเมื่อไปโรงเรียน เช่น มื้ออาหารที่ปลอดภัย มีคุณค่าทางโภชนาการ และสนุกสนาน
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)