“ສະບາຍດີ ທຸກໆທ່ານ, ປີນີ້ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບມອບໝາຍຈາກຄະນະວິຊາໃຫ້ເປັນຄູສອນປະຈຳບ້ານຂອງຫ້ອງວັນນະຄະດີ ຊັ້ນ ກ10, ຂ້າພະເຈົ້າຊື່ ຟານດັງ”.
ມັນແມ່ນຕອນເຊົ້າໃນຕອນທ້າຍຂອງເດືອນຕຸລາ 1986, ຫ້ອງຮຽນວັນນະຄະດີຂອງພວກເຮົາ K10 ໄດ້ພົບກັບອາຈານ. ເກືອບສີ່ສິບປີຜ່ານໄປ, ເມື່ອນັກສຶກສາອາຍຸ 18-20 ປີໃນສະໄໝນັ້ນ ອາຍຸ 60 ປີ ໃກ້ຈະສຳເລັດຮອບວຽນຂອງຊີວິດ, ທັນທີທັນໃດກໍ່ຮູ້ໄດ້ວ່າພວກເຮົາໂຊກດີຫຼາຍທີ່ໄດ້ຖືກສອນຈາກລາວໃນໄລຍະຮຽນຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລ, ແລະຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ໄດ້ມີຄູສອນປະຈຳບ້ານ ຫຼັງຈາກຮຽນໄດ້ 2 ປີທຳອິດ.
ທ່ານ ຟານດິ່ງ (ທີ່ສີ່ຈາກຂວາ) ເຄີຍນຳພານັກສຶກສາຄະນະວັນນະຄະດີໄປທັດສະນະສຶກສາ.
ໃນປີຕໍ່ມາ, ລາວບໍ່ໄດ້ເປັນຄູສອນປະຈໍາບ້ານ, ແຕ່ໃນຕໍາແໜ່ງໃໝ່ຂອງລາວເປັນຫົວຫນ້າພະແນກວັນນະຄະດີ, ພວກເຮົາຍັງສາມາດຢູ່ກັບລາວຈົນເຖິງຍຸກສຸດທ້າຍຂອງຊີວິດນັກຮຽນຂອງພວກເຮົາ. ເຖິງແມ່ນຮຽນຈົບແລ້ວ, ໃນວຽກງານຫຼາຍຢ່າງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບວຽກງານຂອງພວກເຮົາກໍຍັງໄດ້ພົບກັບລາວ, ແຕ່ຍັງໂຊກດີທີ່ລາວໄດ້ແບ່ງປັນຄວາມຮູ້ທີ່ເລິກຊຶ້ງກ່ຽວກັບບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງພວກເຮົາ. ກັບໄປຫາກອງປະຊຸມຊັ້ນຮຽນທໍາອິດຂອງຊີວິດວິທະຍາໄລ.
ຫລັງຈາກແນະນຳຕົວແລ້ວ, ອາດຈະຄິດວ່ານັກຮຽນໃນຫ້ອງຮຽນທີ່ມາຈາກຫຼາຍເຂດຄົງຈະບໍ່ໄດ້ຍິນຊື່ຂອງລາວຢ່າງຈະແຈ້ງ, ອາຈານໄດ້ເອົາດິນຈີ່ແຜ່ນໜຶ່ງ, ຢືນຂຶ້ນຂຽນຟານດາເທິງກະດານ, ແລ້ວຫັນໜ້າມາຫາພວກຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວເວົ້າວ່າ: “ທີ່ຈິງແລ້ວ, ຊື່ທີ່ພໍ່ເອົາມາໃຫ້ແມ່ນ ດ້ານ, ບໍ່ແມ່ນດອກ. ເມື່ອຂ້ອຍເລີ່ມເຂົ້າໂຮງຮຽນ, ຄູໄດ້ຍິນຊື່ຂອງຂ້ອຍກໍ່ເວົ້າວ່າ: ເອີ, ນັກຮຽນ, ໃຫ້ຂ້ອຍຕື່ມເຄື່ອງຫມາຍ "ກ", ຊື່ຂອງເຈົ້າຈະເປັນ Dang, ຟັງດີກວ່າ, ເຈົ້າຄວນກັບໄປຖາມຄູຂອງເຈົ້າວ່າມີຂໍ້ຫ້າມໃດໆກັບຊື່ນັ້ນ, ຖ້າບໍ່ແມ່ນຊື່ຂອງເຈົ້າຈະເປັນ Dang. ເມື່ອກັບເມືອເຮືອນແລະຖາມພໍ່, ພໍ່ກໍເຫັນດີ, ຂ້ອຍຈຶ່ງມີຊື່ວ່າດ້າງຕາມທີ່ເຈົ້າເຫັນຢູ່ເທິງກະດານ.
ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ແນ່ໃຈວ່າອາຈານຈະແກ້ໄຂຊື່ຂອງຂ້ອຍ. ໃນຫ້ອງຮຽນຂອງຂ້ອຍມີຊາຍຄົນໜຶ່ງຊື່ ເລກູ, ລາວເປັນນັກຮຽນເກັ່ງ, ເຈົ້າຄົງຈະຮູ້, ໃນເມື່ອກ່ອນ, ບໍ່ແມ່ນພໍ່ແມ່ທຸກຄົນຮຽນເກັ່ງ, ເດັກຊາຍເອີ້ນວ່າ ກູ, ເດັກຍິງ ເອີ້ນວ່າ ເບ, ຜູ້ນັ້ນແມ່ນ ເລກູ, ອາຈານບອກວ່າ: ເຈົ້າຊື່ກູ, ໃຫ້ຂ້ອຍແກ້ໄຂ, ຂ້ອຍຈະເພີ່ມເຄື່ອງມົດລູກ, ຕົວອັກສອນ U ດ້ວຍໝວກ ກາຍເປັນຕົວອັກສອນ U, ຂ້ອຍຈະປ່ຽນເປັນ ເລກູ. ເພື່ອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ Le Cu ໄດ້ປ່ຽນຊື່ເປັນ Le Cu ແລະໄດ້ຮັບຜົນສຳເລັດຫຼາຍໃນພາຍຫຼັງ.
ເປັນຫຍັງຂ້ອຍຈຶ່ງບອກເຈົ້າເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້? ມັນເປັນການສະແດງໃຫ້ເຫັນທ່ານວ່າຊື່ແມ່ນຕິດກັບຊີວິດຂອງບຸກຄົນ, ແຕ່ໃນເວລາຂອງຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ໃນໂຮງຮຽນ, ຄູອາຈານສາມາດປ່ຽນແປງ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ນັກຮຽນລາວດີຂຶ້ນ, ງາມກວ່າ, ງາມກວ່າ. ແຕ່ນັ້ນແມ່ນອາຈານໃນອະດີດ, ແລະອາຈານໃນປະຈຸບັນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນລະດັບມະຫາວິທະຍາໄລ, ເຈົ້າຈະຄ່ອຍໆຮູ້.
ການພົບປະຄັ້ງທຳອິດລະຫວ່າງຄູແລະນັກຮຽນ, ດ້ວຍເຫດຜົນບາງຢ່າງ, ເກືອບ 40 ປີຕໍ່ມາ, ຍັງຄົງສົດຊື່ນຢູ່ໃນຄວາມຊົງຈຳຂອງພວກເຮົາຄືກັບມື້ວານນີ້. ມື້ນັ້ນ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າເຖິງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທີ່ນັກຮຽນຈະຕ້ອງໄດ້ພົບພໍ້, ບໍ່ພຽງແຕ່ດ້ານອາຫານ ແລະ ການດຳລົງຊີວິດເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນເລື່ອງອຸປະກອນການຮຽນ ແລະ ປື້ມອີກດ້ວຍ. ອາຈານບອກວ່າ: ຖ້າເຈົ້າມີປື້ມບັນທຶກໃຫ້ຂຽນເຂົ້າເຈົ້າໂຊກດີ. ຕອນຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນ, ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນໄດ້ມີພໍ່ແມ່ຂໍໃຫ້ຊ່າງໄມ້ເຮັດຖາດໄມ້ໃຫ້ພວກເຮົາ. ເວລາຮຽນຂຽນໃຫ້ຖົມດິນຊາຍໃສ່ຖາດ, ໃຊ້ມືແປບ, ເວລາຄູສອນໃຫ້ຂຽນຈົດໝາຍໃຫ້ໃຊ້ນິ້ວມືຂຽນໃສ່ດິນຊາຍ, ຂຽນຊ້ຳໆຈົນຕົວໜັງສືມີຄວາມຄຸ້ນເຄີຍ, ຈາກນັ້ນຈັບຖາດແລ້ວສັ່ນໃຫ້ແປນດິນຊາຍ, ຝຶກຂຽນຕົວໜັງສືອີກອັນໜຶ່ງໃສ່...
ທ່ານ ຟານດິ່ງ ແລະ ບັນດາຜົນງານ “ຮ່ວາງຫວຽດ ແທັງ ດ່າວຈີ” ໄດ້ຮັບລາງວັນປຶ້ມດີແຫ່ງຊາດປີ 2022.
ໃນບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຜ່ານມາ, ພາຍຫຼັງໄດ້ຍິນຂ່າວກ່ຽວກັບການເຖິງແກ່ມໍລະນະກຳຂອງຄູອາຈານຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ, ນັກຮຽນນັບໝື່ນຄົນຈາກຫຼາຍເຂດໄດ້ກັບຄືນເມືອເມືອງເຫ້ວ, ເຖິງເຮືອນນ້ອຍແຄມແມ່ນ້ຳອານກູ (ເຫ້ວ) ເພື່ອຈູດທູບທຽນ ແລະ ກ່າວຄຳອວຍພອນ. ຢູ່ໃນເຟສບຸກຂອງນັກຮຽນ, ມີຄວາມເສົ້າສະຫລົດໃຈນັບບໍ່ຖ້ວນສໍາລັບຄູອາຈານທີ່ຮັກແພງ.
ນັກຂ່າວ Dinh Nhu Hoan, ນັກສຶກສາວັນນະຄະດີຊັ້ນຮຽນທີ 7, ອະດີດຮອງບັນນາທິການໃຫຍ່ໜັງສືພິມ Nhan Dan ໄດ້ເລົ່າຄືນບັນດາຄູອາຈານໃນພາກວິຊາວັນນະຄະດີວ່າ: “ນັກສຶກສາວິຊາວັນນະຄະດີທົ່ວປວງຊົນເຫ້ວ ໃນເວລານັ້ນຍັງບໍ່ລືມຄຳເວົ້າທີ່ວ່າ: “ຄຸນທຳ” ຮຽນຈາກທ່ານ Thang, “ມະນຸດ”. ຄວາມເມດຕາຂອງທ່ານດັ້ງມີຕໍ່ນັກຮຽນ, ແຕ່ລະຄົນຖືຄວາມເຊື່ອຖືຕ່າງຫາກ.
ໃນຫ້ອງຮຽນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ (ວັນນະຄະດີ K10), ມີຫມູ່ເພື່ອນຊື່ Phan Quang Muoi, ຜູ້ພິການເນື່ອງຈາກຜົນສະທ້ອນຂອງສົງຄາມ. ໃນເວລາກະກຽມຮຽນຈົບ, ອາຈານໄດ້ພົບກັບ Muoi ສ່ວນຕົວ ແລະ ເວົ້າວ່າ: "ຕາມສະຖານະການຂອງເຈົ້າ, ມັນອາດຈະບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຈະຊອກຫາວຽກເຮັດ, ຂ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງຊ່ວຍເຈົ້າໄດ້, ໃຫ້ຂ້ອຍປຶກສາຫາລືກັບຄະນະວິຊາແລະໂຮງຮຽນເພື່ອຮັກສາເຈົ້າແລະຈັດຫາວຽກຂອງເຈົ້າ, ເຊັ່ນວຽກວິຊາການ." ເຖິງແມ່ນວ່າ Muoi ບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນພະແນກດ້ວຍວຽກເຮັດງານທໍາທີ່ອາຈານສາມາດສ້າງໄດ້, ຄວາມເມດຕານັ້ນ, "ມະນຸດ" ຂອງຄູອາຈານຈະໄປຕະຫຼອດຊີວິດຂອງທ່ານ. ປະຈຸບັນ Muoi ເປັນຫົວໜ້າພະແນກບໍລິຫານຂອງໜັງສືພິມ ກວາງນາມ.
ຫນຶ່ງໃນຄວາມຫຼົງໄຫຼທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງນັກຮຽນລຸ້ນຂອງພວກເຮົາແມ່ນອາດຈະເປັນ ... ຄວາມອຶດຫິວ. ມາດຕະຖານເຂົ້າຂອງນັກຮຽນໄດ້ໃຫ້ກຳເນີດຂອງຄຳວ່າ "ແກງແຫ່ງຊາດ" ແລະນ້ຳປາ "ມະຫາສະໝຸດ". ຫິວແລ້ວ, ແຕ່ດ້ວຍການບັນຍາຍດົນນານ, ຄວາມອຶດຫິວເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍເທື່ອ. ໂຊກດີທີ່ບົດຮຽນກັບນາຍດັງເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາລໍຖ້າຢ່າງກະຕືລືລົ້ນແລະລໍຖ້າທີ່ສຸດຂອງຫ້ອງຮຽນ! ບໍ່ພຽງແຕ່ຍ້ອນຈໍານວນຄວາມຮູ້ທີ່ລາວລວມເຂົ້າໃນການບັນຍາຍຂອງລາວໃຫ້ພວກເຮົາ, ແຕ່ຍັງວິທີການທີ່ລາວຖ່າຍທອດມັນ, ຈິງຈັງ, ມີຕະຫລົກ, ສະຫລາດ, ມີຄວາມນິຍົມ, ງຽບສະຫງົບ.
ນັກຄົ້ນຄວ້າ Phan Dang (Phan Hua Thuy) ບ້ານເກີດ: ດົງຮ່າ, ກວາງຈິ ສຶກສາຢູ່ຄະນະສິລະປະສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລສຶກສາເມືອງເຫວ້ ຝຶກງານຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລ Harvard (ສະຫະລັດ) ອາຈານສອນຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລສຶກສາຮື, ມະຫາວິທະຍາໄລວິທະຍາສາດ ເຫວ້, ສະຖາບັນພຸດທະສາສະໜາ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ເຫວ້ * ຫນັງສືພິມ: - ບົດກະວີ ແລະ ວັນນະຄະດີໂດຍ ຫງວຽນກຸ້ງ - ບົດກະວີແລະວັນນະຄະດີຂອງ Tu Duc, ປະລິມານ I, II (ປັບປຸງແກ້ໄຂ) - ບົດກະວີ ແລະ ວັນນະຄະດີຂອງ ທູດຶກ, ເຫຼັ້ມ III, - ບົດກະວີສັກສິດຂອງ Tu Duc ແລະ ການຕີຄວາມບົດເພງດ້ວຍຕົນເອງ (ຖອດຖອນ, ບັນຍາຍ, ແນະນຳ) - ຫຼັກຈັນຍາບັນການປະຕິບັດຂອງ Dai Nam (ປັບປຸງແກ້ໄຂຮ່ວມ) - ພູມສາດຮ່ວາງຫວຽດ (ການແປພາສາ, ຄໍາແນະນໍາ) - ຮວ່າງຫວຽດນາມທົງດູດ່າຈີ (ແປ, ອະທິປະໄຕ, ແນະນຳ, ພິມຈຳໜ່າຍຄັ້ງທຳອິດ - ປີ 2005) - O Chau Can Luc, ກັບ Van Thanh (ແປ, ບັນຍາຍ, ແນະນໍາ) - ບົດຄວາມຫວຽດນາມ Han Nom (ປື້ມແບບຮຽນວິທະຍາໄລ) - ບົດວິຈານປະຫວັດສາດຫວຽດນາມ (ຖອດຄວາມ, ຄໍາອະທິບາຍ, ແນະນໍາ) * ວຽກງານຮ່ວມມືຫຼາຍຄັ້ງແລະເອກະສານການຄົ້ນຄວ້າວິທະຍາສາດຈໍານວນຫຼາຍຢູ່ພາຍໃນແລະຕ່າງປະເທດ |
ເມື່ອ 2 ປີກ່ອນ, ເມື່ອໄດ້ຮັບລາງວັນ A ໃຫ້ແກ່ຜົນງານຂອງຕົນ “ຮວ່າງຫວຽດ ນາມທອງ ດ່າວຈີ” ໃນງານມອບລາງວັນປຶ້ມແຫ່ງຊາດ ຄັ້ງທີ 5 ປີ 2022 (ສົມທົບກັບກະຊວງຖະແຫລງຂ່າວ ແລະ ສື່ສານ, ສະມາຄົມພິມຈຳໜ່າຍ ຫວຽດນາມ ແລະ ວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ ຫວຽດນາມ ໃນຕອນແລງວັນທີ 3 ຕຸລາ 2022, ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ), ນັກສຶກສາລາວຢູ່ທົ່ວທຸກແຫ່ງ ສະແດງຄວາມປິຕິຊົມຊື່ນ ແລະ ເບີກບານມ່ວນຊື່ນ.
ພາຍຫຼັງພິທີມອບລາງວັນ, ທ່ານ ເລແທ່ງຮ່າ (ຫ້ອງຮຽນວັນນະຄະດີ K13 - ປະຈຸບັນ, ຜູ້ອຳນວຍການສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍ ແທງນິນ ຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ) ໄດ້ເຊີນບັນດາຄູສອນກິນເຂົ້າແລງ, ຈາກນັ້ນ ຮ່າ ກໍ່ໄດ້ສົ່ງຮູບພາບອັນອົບອຸ່ນຂອງບັນດາຄູ-ອາຈານ ແລະ ນັກຮຽນໃນຍາມຄ່ຳຄືນຢູ່ຫົວເມືອງເກົ່າ. ພຽງແຕ່ໄດ້ແບ່ງປັນຄວາມສຸກກັບຄູອາຈານ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍິນໃນນັ້ນຄວາມຮັກອັນອົບອຸ່ນຂອງນັກຮຽນທີ່ເລືອກເສັ້ນທາງຂອງວັນນະຄະດີຈາກຄູອາຈານ!
ສັງເກດການຄົ້ນຄ້ວາ ແລະ ການແປໃນພາຍຫຼັງຂອງພຣະອາຈານ, ນອກຈາກຂະແໜງວັດທະນະທຳພຸດທະສາສະໜາແລ້ວ, ເຊິ່ງເພິ່ນເປັນທີ່ເຄົາລົບນັບຖືຢ່າງສູງຈາກບັນດາຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານນີ້, ເລື່ອງອະທິປະໄຕຂອງຊາດໃນເອກະສານບູຮານເພິ່ນກໍ່ມີຄວາມສົນໃຈສະເໝີ. ເມື່ອໄດ້ແປປຶ້ມ “ຮ່ວາງຫວຽດນາມ ດ້ວງດ່າຈີ້” ຂອງ ເລກວາງດິງ, ນີ້ໄດ້ຮັບຖືວ່າແມ່ນປື້ມພູມສາດແຫ່ງທຳອິດຂອງລາຊະວົງ ຫງວຽນ, ໄດ້ຂຽນຂຶ້ນພາຍຫຼັງກະສັດ ຈີ່ລອງ ຂຶ້ນຄອງລາດ.
ວຽກງານມີຄວາມໝາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ການສ້າງສາປະເທດຊາດ ແລະ ລາຊະວົງ ຫງວຽນ. ດິນແດນອັນກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານຕັ້ງແຕ່ໃຕ້ຮອດເໜືອ ທີ່ບັນທຶກໃນນັ້ນ ເປັນການສະແດງອອກເຖິງອຳນາດຂອງຫວຽດນາມ ໃນເວລານັ້ນ. ໃນເວລາເປີດປຶ້ມຢູ່ເມືອງເຫ້ວ, ທ່ານກ່າວວ່າ, ເນື່ອງຈາກວ່ານີ້ແມ່ນວຽກງານພູມສາດ, ມີຊື່ສະຖານທີ່, ຊື່ສ່ວນບຸກຄົນ, ແລະຊື່ຜະລິດຕະພັນທ້ອງຖິ່ນ, ທັງເປັນຕົວອັກສອນຈີນແລະ Nom, ສະນັ້ນການແປພາສາຂ້ອນຂ້າງຍາກ.
ແຕ່ສຳລັບພວກເຮົາ, ນັກຮຽນລາວ, ພວກເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າ ດ້ວຍຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ, ການແປ Han Nom ຂອງລາວ ແມ່ນພຽງພໍໃນການສ້າງເອກະສານທາງການຢັ້ງຢືນດິນແດນຂອງປະເທດ, ພ້ອມທັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມເປັນເອກະລາດ ແລະ ວັດທະນະທຳຂອງຊາດທີ່ເພິ່ງຕົນເອງໃນຕົ້ນສະຕະວັດທີ 19, ເຊິ່ງເປັນການປະກອບສ່ວນອັນງຽບສະຫງົບຂອງລາວຕໍ່ປະເທດຊາດ.
ບໍ່ພຽງແຕ່ປຶ້ມ “ຮ່ວາງຫວຽດນາມ ດ້ວງດ່າຈີ້” ເທົ່ານັ້ນ, ຍັງມີປຶ້ມອີກຫຼາຍຫົວທີ່ລາວພວມຜັນຂະຫຍາຍແປຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ລ້ວນແຕ່ກ່ຽວຂ້ອງເຖິງອະທິປະໄຕຂອງຊາດ, ອະທິປະໄຕເຂດຊາຍແດນທະເລ, ໝູ່ເກາະ… ແລະຈາກນັ້ນລາວບໍ່ມີເວລາເຮັດໃຫ້ສຳເລັດ, ຄວາມປາດຖະໜາເຫຼົ່ານັ້ນຍັງຄົງຄ້າງຢູ່ໃນບັນດາປຶ້ມເກົ່າແກ່ຢູ່ຄ່ວນເຮືອນນ້ອຍ. ຈາກຄ່ວນນັ້ນ, ເບິ່ງຂ້າມແມ່ນ້ຳຢູ່ຟາກເບື້ອງກົງກັນຂ້າມແມ່ນເງົາຂອງວັງອານດິ່ງທີ່ສ່ອງແສງໃສ່ແມ່ນ້ຳອານກຸວ, “ຕາເວັນຂີ້ຕົມ, ຝົນແຈ່ມໃສ”.
ພຣະອາຈານ ຟານວັນຢາງ ກ່າວປາໄສທີ່ກອງປະຊຸມສຳມະນາກ່ຽວກັບມໍລະດົກທາງພຸດທະສາສະໜາ ຢູ່ ກວາງຈີ່ ຈັດຂຶ້ນທີ່ວັດ ສັກຕູ່, ເມືອງ ເຕີຍຟອງ.
ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ຫຼັງຈາກພາຍຸ ແລະແສງແດດຫຼາຍຄັ້ງໃນຊີວິດ, ຜ່ານຜ່າຫຼາຍກິໂລແມັດ, ເຮົາອາດຈະບໍ່ຈື່ທຸກບົດກະວີທີ່ລາວໄດ້ສອນ, ຜົນງານທີ່ລາວເຮັດວຽກໜັກ, ແຕ່ແນ່ນອນ, ໃນບັນດາພວກເຮົາ, ນັກຮຽນຂອງລາວ, ພວກເຮົາຍັງຈື່ຈຳຮູບພາບຂອງນັກສືກສາໃນຍຸກສະໄໝນີ້ ແລະ ຄວາມຊົງຈຳອັນດີໃຈ ແລະ ຄວາມໂສກເສົ້າທີ່ບໍ່ສາມາດເລົ່າຄືນໄດ້ງ່າຍສະເໝີ.
ໂຊກແມ່ນບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ທຸກຄົນບໍ່ມີໃນຊີວິດ. ແລະຖ້າມີອັນໜຶ່ງທີ່ໂຊກດີທີ່ຍັງມີອິດທິພົນຕໍ່ຫຼາຍລຸ້ນຄົນເຮົາຄືນັກສຶກສາຄະນະວັນນະຄະດີ, ກໍຄືວ່າເຮົາໂຊກດີທີ່ໄດ້ຮຽນໜັງສືກັບລາວ, ຄຳວ່າ “ສຶກສາ” ເປັນຕົວພິມໃຫຍ່ ເພາະລາວບໍ່ພຽງແຕ່ສອນຄຳເວົ້າເທົ່ານັ້ນ, ລາວເປັນການສະແດງທີ່ຊັດເຈນທີ່ສຸດ ດັ່ງທີ່ເຮົາມັກເວົ້າໃນທຸກມື້ນີ້ຄື: “ການສອນສ່ວນຕົວ”.
ແລະພວກເຮົາຢືມຄໍາເວົ້າຂອງເພື່ອນຮ່ວມງານອາວຸໂສທີ່ໄດ້ກ່າວໃນຕອນຕົ້ນຂອງບົດຄວາມໃນເວລາທີ່ຈື່ຈໍາອາຈານ: "ການຮຽນຮູ້ຈາກອາຈານ, ບໍ່ພຽງແຕ່ຮຽນຮູ້ຄວາມຮູ້, ແຕ່ຍັງຮຽນຮູ້ວິທີການເປັນມະນຸດ. ມີຈັກລຸ້ນຄົນທີ່ເຮັດຕາມພຣະອາຈານຜູ້ທີ່ຊື່ສັດ, ຊື່ສັດ, ໃຈກ້າ, ແລະດູຖູກເງິນ. ແລະ ພຣະອາຈານໄດ້ກາຍເປັນພູສູງໃນພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນ. ບັດນີ້, ພູນັ້ນໄດ້ໝົດໄປຕະຫລອດການ!”
ເລ ດຶກ ດຶກ
ທີ່ມາ: https://baoquangtri.vn/thay-phan-dang-phan-hua-thuy-cua-chung-toi-189480.htm
![[ຮູບພາບ] ທ່ານນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຟ້າມມິງຈິ້ງ ເປັນປະທານກອງປະຊຸມລັດຖະບານກັບທ້ອງຖິ່ນກ່ຽວກັບການເຕີບໂຕເສດຖະກິດ](https://vstatic.vietnam.vn/vietnam/resource/IMAGE/2025/2/21/f34583484f2643a2a2b72168a0d64baa)
(0)