ຢ່າເອົາການຂຽນໃຫ້ເດັກນ້ອຍເບົາບາງ.

ຕາມທ່າອ່ຽງພັດທະນາທົ່ວໄປຂອງຊີວິດ, ປະຈຸບັນ ຄວາມຕ້ອງການຊີວິດທາງວິນຍານຂອງເດັກນ້ອຍນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ວັນນະຄະດີສໍາລັບເດັກນ້ອຍແມ່ນບໍ່ແຂງແຮງຄືແຕ່ກ່ອນ, ແລະຍັງຖືວ່າເປັນ "ດິນແດນທີ່ຖືກລືມ". ກ່ຽວກັບບັນຫານີ້, ຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້, ນັກຂ່າວໜັງສືພິມກວາງຈີ້ໄດ້ມີການໂອ້ລົມສົນທະນາກັບນັກກະວີ NGUYEN HUU QUY, ຫົວໜ້າສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ແຂວງ ກວາງຈີ້.

- ກ່ອນອື່ນໝົດ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຂອບໃຈນັກກະວີ ຫງວຽນຮຸຍກີ ທີ່ໄດ້ຮັບຄຳເຊີນໃຫ້ສຳພາດຂອງໜັງສືພິມ ກວາງຈີ້. ບໍ່ດົນມານີ້, ຜູ້ອ່ານຫຼາຍຄົນມັກຈະກ່າວເຖິງລາວດ້ວຍບົດກະວີແລະບົດຂຽນທີ່ຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ເປັນທີ່ ໜ້າ ສັງເກດ, ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ລາວໄດ້ຈັດພິມປື້ມບົດຂຽນທີ່ມີຊື່ວ່າ "Shispering Sand" ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນອາຫານທາງວິນຍານທີ່ມີປະໂຫຍດຫຼາຍ ສຳ ລັບເດັກນ້ອຍ. ທ່ານສາມາດແບ່ງປັນກັບຜູ້ອ່ານໜັງສືພິມກວາງຈີ້ກ່ຽວກັບບົດຂຽນນີ້ໄດ້ບໍ່?

- ປຶ້ມ “ກະຊິບຊາຍ” ແມ່ນບົດປະພັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າມີ 19 ບົດ, ພິມຈຳໜ່າຍໂດຍສຳນັກພິມກິມດົງ.

ຫນັງສືເຫຼັ້ມນີ້ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນກ່ຽວກັບໄວຫນຸ່ມຂອງຂ້ອຍຄືຊິແລະບໍ່ເປັນຫ່ວງ. ເຊັ່ນດຽວກັບຍຸກສະໄໝຂອງຂ້ອຍ, ເດັກນ້ອຍຂອງຂ້ອຍໄດ້ຜ່ານສົງຄາມ ແລະປີສັນຕິພາບ ດ້ວຍຄວາມຊົງຈໍາທີ່ມີຄວາມສຸກ ແລະໂສກເສົ້າຫຼາຍທີ່ບໍ່ສາມາດລືມໄດ້. ຄວາມຊົງຈຳເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ເຂົ້າສູ່ໜ້າວັນນະຄະດີຢ່າງເປັນທຳມະຊາດ ແລະເລິກເຊິ່ງ, ຄືກັບຄວາມຮັກຂອງຂ້ອຍທີ່ມີຕໍ່ບ້ານເກີດ, ຄອບຄົວ ແລະຊີວິດຂອງຂ້ອຍ. ຂ້ອຍບໍ່ມັກຂຽນກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະຍິ່ງໃຫຍ່ ແຕ່ສຸມໃສ່ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຂ້ອຍກັບສິ່ງທີ່ໃກ້ຊິດ ແລະຄຸ້ນເຄີຍທີ່ສຸດ, ເຊິ່ງແມ່ນ "Cat Lang"; ແມ່ນ "ລົມໃຕ້ຂອງອະດີດ"; ແມ່ນ "ມຸມຂອງວົງເດືອນໃນຊົນນະບົດ"; ແມ່ນ “ເຮືອນເກົ່າ ແລະ “ເມຍ” ໃນໄວເດັກ... ມັນຍັງເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ນ້ຳຕາຕົກ ເມື່ອຂຽນຕົວອັກສອນ O ທີ່ມີລັກສະນະບໍ່ຄືກັບໄຂ່ໄກ່ (“ຮ້ອງໄຫ້ຫາຈົດໝາຍ O”). ປຶ້ມ essay ຍັງສະແດງເລື່ອງແລະເກມໃນໄວເດັກທີ່ມີ "ພາຍໃຕ້ຮູບປັ້ນຂອງພຣະຄຣິດ"; "ທີມງານຮູບເງົາຂອງຂ້ອຍ"; "ເດັກຊາຍບໍ່ສາມາດຮູ້ວິທີການຫຼິ້ນບານເຕະ"; "ເດັກນ້ອຍມີຫຼາຍເລື່ອງທີ່ຫນ້າສົນໃຈ"; "ໄປອາບນ້ຳແລ້ວພົບຜີ"...

ຢ່າເອົາການຂຽນໃຫ້ເດັກນ້ອຍເບົາບາງ.

ປຶ້ມກະວີຂອງນັກກະວີ ຫງວຽນຮຸຍກີ ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍໂດຍສຳນັກພິມ Kim Dong - ພາບ: TL

ນັ້ນແມ່ນຄວາມສະຫງົບແບບເດັກນ້ອຍທີ່ສະແດງອອກຜ່ານບົດຂຽນ “ຈື່ຈຳເທດ”. ແລະແນ່ນອນ, ໃນປຶ້ມ “Whispering Sand”, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຊ່ວຍໄດ້ແຕ່ກ່າວເຖິງຄົນໃກ້ຊິດທີ່ສຸດໃນຄອບຄົວໂດຍຜ່ານ “ແມ່ຕູ້ ແລະ ເອື້ອຍ”; “ພໍ່ ແລະ ແມ່”... ນອກຈາກຄວາມຊົງຈຳທີ່ສວຍງາມແລ້ວ, ປຶ້ມຫົວນີ້ຍັງມີເລື່ອງທີ່ໂສກເສົ້າກ່ຽວກັບແມ່ຂອງຂ້ອຍທີ່ຖືກຂ້າຕາຍໂດຍລະເບີດກຸ່ມຊາວອາເມລິກາ (“A Night of War”) ແລະຊີວິດສັ້ນຂອງເອື້ອຍຂອງຂ້ອຍ (“Em Ha”). ນອກຈາກນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ລວມເອົາບົດຂຽນບາງຕອນຂ້າພະເຈົ້າເປັນຜູ້ໃຫຍ່ກ່ຽວກັບຄູຂອງຂ້ອຍ ("ຂອງຂວັນຂອງຄູ"), ກ່ຽວກັບລູກສາວຂອງຂ້ອຍ ("ງານບຸນກາງດູໃບໄມ້ລົ່ນຫ່າງຈາກລູກຂອງຂ້ອຍ"; "ລູກສາວແລະແມວ") ...

- ສິ່ງໃດເປັນແຮງຈູງໃຈໃຫ້ທ່ານມີຄວາມຄິດໃນການພິມເຜີຍແຜ່ການເກັບກໍາຂໍ້ຄວາມນີ້?

- ສໍາລັບຂ້ອຍ, ອະດີດບໍ່ເຄີຍຫາຍໄປໃນປະຈຸບັນ. ຄວາມຊົງຈໍາສະເຫມີປາກົດຢູ່ໃນຂ້ອຍດ້ວຍຄວາມງາມທີ່ບໍ່ສາມາດຍົກເລີກໄດ້. ເຈົ້າສາມາດເວົ້າວ່າມັນເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງພະລັງງານຊີວິດຂອງຂ້ອຍ. ດັ່ງນັ້ນ, ຂ້ອຍຕ້ອງການຮັກສາຄວາມຊົງຈໍາໃນໄວເດັກຂອງຂ້ອຍ. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຢາກບອກລູກແລະຫລານຂອງຂ້າພະເຈົ້າແລະຜູ້ອ່ານໄວຫນຸ່ມອື່ນໆກ່ຽວກັບປີທີ່ຜ່ານໄປ. ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າບົດຂຽນຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈະປະກອບສ່ວນເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍຄວາມຮັກຂອງຊີວິດ, ຄວາມຮັກຂອງຄົນ, ແລະຄວາມຮັກຂອງທໍາມະຊາດໃນເດັກນ້ອຍ.

- ເປັນທີ່ຮູ້ກັນດີວ່າ, ນອກຈາກການລວບລວມບົດປະພັນ “ກະຊິບຊາຍ” ແລ້ວ, ລາວຍັງມີບົດກະວີ ແລະ ວັນນະຄະດີຂອງເດັກນ້ອຍອີກຫຼາຍເລື່ອງ, ລວມທັງຜົນງານລວມຢູ່ໃນປຶ້ມແບບຮຽນ. ເຈົ້າສາມາດແບ່ງປັນກ່ຽວກັບ "ສະຫມອງ" ຂອງເຈົ້າທີ່ເຈົ້າໄດ້ປະກອບສໍາລັບເດັກນ້ອຍບໍ?

- ຕົວຈິງແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍສໍາລັບເວລາດົນນານ. ກ່ອນໜ້ານີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບລາງວັນຈາກສຳນັກພິມ Kim Dong ສຳລັບບົດຂຽນຂອງການແຂ່ງຂັນກະວີ "ທີມບານເຕະຂອງ Ram Hamlet". ດ້ວຍບົດປະພັນບົດກະວີນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ຮັບລາງວັນໃນຂະບວນການຂຽນໃຫ້ເດັກໂດຍສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ສົມທົບກັບຄະນະກຳມະການດູແລ ແລະ ປົກປັກຮັກສາເດັກ ແລະ ອົງການ UNICEF ຫວຽດນາມ. ຕົນເອງໄດ້ມີ 3 ບົດກະວີສຳລັບເດັກນ້ອຍທີ່ພິມຈຳໜ່າຍໂດຍສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍ ກິມດົ່ງ ລວມມີ: “ກິ່ນຫອມຂອງປ່າໄມ້ເທິງພູຜາປ່າດົງ” (24.168 ສະບັບ), “ໃນລຳລຶກຂອງແມ່” (24.184 ສະບັບ) ແລະ “ຖ້າພວກເຮົາມີຄວາມອັດສະຈັນ” (15.824 ສະບັບ). ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໄດ້ສຳເລັດໜັງສືໃບລານໃຫ້ແກ່ງານປະກວດການຂຽນຂອງສຳນັກພິມ Kim Dong ດ້ວຍຊຸດບົດກະວີ "ໄດ້ກາຍເປັນຊຸບເປີແມນ". ຂ້າພະເຈົ້າດີໃຈທີ່ບົດກະວີ “Summer Buzz” ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຄັດເລືອກເຂົ້າໃນປຶ້ມແບບຮຽນຂອງຫວຽດນາມສຳລັບຊັ້ນຮຽນທີ 4, ຊຸດ “Creative Horizon”. ຄວາມສໍາເລັດນ້ອຍໆເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ນໍາເອົາຄວາມສຸກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃຫ້ຂ້ອຍ, ຄວາມສຸກຂອງການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍ.

- ຈາກປະສົບການຂອງເຈົ້າເອງ, ເຈົ້າພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກອັນໃດໃນການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍ?

- ການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ. ຜູ້ທີ່ເວົ້າວ່າການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍແມ່ນງ່າຍກວ່າການຂຽນສໍາລັບຜູ້ໃຫຍ່ແມ່ນຜິດພາດ. ການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍທໍາອິດຕ້ອງເຂົ້າໃຈຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ນັກຂຽນຕ້ອງໃກ້ຊິດແທ້ໆ, ຖ້າບໍ່ຕິດຢູ່ໃນໂລກຂອງໄວເດັກເພື່ອຂຽນ. ເດັກນ້ອຍແມ່ນບໍລິສຸດແລະບໍລິສຸດ, ບໍ່ naive ຫຼືໂງ່. ພວກເຮົາບໍ່ຄວນປະມາດຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເດັກນ້ອຍໃນມື້ນີ້. ການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຄວາມຄິດສ້າງສັນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າຖ້າການຂຽນບໍ່ເປັນເອກະລັກຫຼືໃຫມ່, ມັນແນ່ນອນວ່າມັນບໍ່ສາມາດດຶງດູດເດັກນ້ອຍໄດ້. ນັກຂຽນທຸກຄົນທີ່ຢາກຂຽນວຽກງານທີ່ດີໃຫ້ແກ່ເດັກຕ້ອງບັນລຸໄດ້ນັ້ນ. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ເດັກນ້ອຍມັກຈະເປັນ "ຜູ້ກິນ" ຫຼາຍກ່ວາຜູ້ໃຫຍ່. ດ້ວຍ "ອາຫານທາງວິນຍານ" ຄືກັນ, ພວກເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມຢ່າງພຽງພໍເພື່ອເຮັດໃຫ້ມັນມີຄວາມສຸກສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ນັ້ນແມ່ນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ນີ້ກໍ່ແມ່ນເຫດຜົນຫນຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ນັກຂຽນແລະນັກກະວີບໍ່ຫຼາຍປານໃດສຸມໃສ່ການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ໃນໄລຍະມໍ່ໆມານີ້, ພວກເຮົາມີຄວາມຮູ້ສຶກວ່າວັນນະຄະດີຂອງເດັກນ້ອຍແມ່ນຄ້າຍຄື "ແຜ່ນດິນລືມ".

- ດັ່ງນັ້ນຕາມນັກກະວີແລ້ວ ເຮົາຕ້ອງເຮັດແນວໃດເພື່ອຈະໄຖດິນນີ້ຖືວ່າ “ລືມ”?

- ເຮົາມັກເວົ້າກັນວ່າ: “ໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດໃຫ້ແກ່ລູກ”. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນວັນນະຄະດີ, ພວກເຮົາຍັງຄວນສະຫງວນທີ່ດີທີ່ສຸດສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ທຸກໆຫນ້າຂອງວັນນະຄະດີທີ່ດີ, ທຸກບົດກະວີທີ່ດີແມ່ນເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ມີບົດກະວີທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼາຍກວ່າເຄິ່ງຫນຶ່ງສະຕະວັດກ່ອນຫນ້ານີ້ແຕ່ພວກມັນຍັງສະຫວ່າງຢູ່ໃນຈິດວິນຍານຂອງຂ້ອຍ. ສະນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າພວກເຮົາບໍ່ຄວນຖືເບົາເລື່ອງການຂຽນວັນນະຄະດີສຳລັບເດັກນ້ອຍ. ພວກເຮົາຕ້ອງມີການລົງທຶນໃຫ້ຖືກຕ້ອງກັບວັນນະຄະດີເດັກຈາກທີມສ້າງສັນ, ລະບົບພິມຈຳໜ່າຍ, ຄ່າພາກຫຼວງ, ລາງວັນ... ສິ່ງທຳອິດແມ່ນສັງຄົມຕ້ອງຮັບຮູ້ຄວາມສຳຄັນຂອງວັນນະຄະດີເດັກນ້ອຍ ເພື່ອໃຫ້ມີຍຸດທະສາດພັດທະນາທີ່ຖືກຕ້ອງ, ນຳມາເຊິ່ງປະສິດທິຜົນສູງ. ນອກຈາກນັ້ນ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດທີ່ຈະກ່າວເຖິງການປະສານງານລະຫວ່າງສັງຄົມ, ໂຮງຮຽນ, ແລະຄອບຄົວໃນການສ້າງຄວາມມັກໃນການອ່ານສໍາລັບເດັກນ້ອຍ. ນີ້ກໍ່ແມ່ນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນຂະນະທີ່ສະພາບແວດລ້ອມວັດທະນະທໍາການອ່ານໃນປະເທດຂອງພວກເຮົາແມ່ນຫຼຸດລົງ.

ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ນໍາເອົາເດັກນ້ອຍກັບຄືນໄປບ່ອນປຶ້ມ, ລວມທັງ e-books. ປຶ້ມດີ ແລະປຶ້ມທີ່ສວຍງາມຈະເປັນຄູ່ຮັກທີ່ມີຄ່າຂອງໄວເດັກ. ບໍ່ມີວິທີອື່ນທີ່ຈະເວົ້າມັນ, ນັ້ນແມ່ນຄວາມສຸກຂອງນັກຂຽນທີ່ມີຄວາມຊ່ຽວຊານໃນການຂຽນສໍາລັບເດັກນ້ອຍ.

ຂອບໃຈນັກກະວີ!

ໄຕຍາວ (ສະແດງ)

ທີ່ມາ