សេចក្តីសន្និដ្ឋាននោះ កត់ចំណាំនៅទំព័រ ១៥៧ នៃសៀវភៅបានចាត់ទុកថាជាកាលប្បវត្តិនៃតំបន់ភាគខាងត្បូងនៅដើមសតវត្សទី 19 ពីការបកប្រែ ចំណារពន្យល់ និងការស្រាវជ្រាវរបស់អ្នកនិពន្ធ Pham Hoang Quan (2018) ត្រូវបានកត់ត្រាដូចខាងក្រោម៖ "នេះមានន័យថា Dong Nai - Ba Ria rice, Phan Ri - Phan Rang" ដែលជាសញ្ញាសម្គាល់នៃផលិតផលរបស់តំបន់ភាគអាគ្នេយ៍ និងប្រជាជននៅក្រៅទីក្រុង។
កុមារភាពនៃត្រីនិងអង្ករ
កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំចាំបានថា រាល់ពេលរសៀល ម្តាយរបស់ខ្ញុំនឹងហៅកូនដែលលេងសើចមកផ្ទះដើម្បីញ៉ាំអាហារពេលល្ងាច។ អាហារក្នុងកំឡុងឆ្នាំទាំងនោះស្ទើរតែតែងតែរួមបញ្ចូលត្រី។ បើមិនអាចូវម៉ាកកែរ៉េល ធូណា មីម៉ាកឺរ៉េល ត្រីសាឌីន អាស្រ័យថារបស់ម៉ាក់ល្អឬអត់ថ្ងៃនោះ ។ អាន់ឆូយតូចៗ ឆ្អឹងទន់ ត្រីស្បៃកាប្រឡាក់ជាមួយប៉េងប៉ោះ ឬត្រីស្បៃកា និងត្រីប្រៃ ប្រឡាក់ល្មមល្មម ហាន់ជាបន្ទះៗ រួចបុកចូលចានបាយ។ ដូចនោះ ក្មេងៗម្នាក់ៗកាន់ចាន ហើយរត់ចេញទៅញ៉ាំអាហារពេលទំនេរជាមួយកូនអ្នកជិតខាង ដោយនិយាយរឿងគ្រប់យ៉ាងតាំងពីរៀនរហូតដល់លេង។
ត្រីពីសមុទ្រមកដល់កំពង់ផែ Phan Rang
ឪពុកខ្ញុំប្រាប់ខ្ញុំថា កាលពីមុន នៅភូមិភាគកណ្តាល មានវិធីសម្គាល់ប្រភេទត្រីសមុទ្រផ្សេងៗនៅផ្សារ។ ត្រីស្បៃធំដែលគេហៅថា «ត្រីអង្គុយ» ដូចជាត្រីម៉ាកឺរ៉េល ធូណា និងខ្យងមានតម្លៃថ្លៃណាស់។ ត្រីតូចៗដូចជាត្រីម៉ាកឺរ៉េល ត្រីសាឌីនជាដើម ដែលលក់ជាដុំៗ (ក្នុងកន្ត្រកតូច ត្រីមួយបាច់) ហៅថា «ត្រីកុហក» ។ ត្រីមួយប្រភេទនេះ ម្តាយខ្ញុំមានវិធីធ្វើម្ហូបរៀងៗខ្លួន៖ ប្រៃ ប្រៃ ហឹរ ប៉េងប៉ោះ ម្ទេសបៃតង… ប៉ុន្តែទោះជាចម្អិនយ៉ាងណា បាយត្រីមួយចានរាល់ពេលរសៀល បន្ទាប់ពីរត់ជុំវិញ រើសអេតចាយដោយម្តាយខ្ញុំ នៅតែបន្សល់ទុកនូវក្តីនឹករលឹកដែលមិនអាចពិពណ៌នាបាន។ វាជារយៈពេលនៃការចងចាំពីកុមារភាពបន្តិចម្តងៗ បន្ទាប់ពីរយៈពេលនៃការទាមទារទឹកដោះគោ បន្ទាប់ពីពេលទាត់ និងទាមទារអាហារម្សៅ។ ហើយបាយមួយចាននោះគឺជា «សាក្សី» ដែលខ្ញុំធំដឹងក្តីជាដើមនៃការដើរទៅសាលា។
រឿងទាំងនោះខ្ញុំគិតថាមានមនុស្សជាច្រើនប្រហែលជាធ្លាប់បានជួប។ សេចក្តីស្រលាញ់ និងការស្រលាញ់រាប់អានក្នុងគ្រួសារនីមួយៗ ឆ្លងកាត់ជាច្រើនជំនាន់ តាំងពីពេលអង្គុយជុំវិញតុជាមួយចង្កៀងប្រេងកាត ពន្លឺភ្លើងភ្លឺ ពីជនបទដល់ទីក្រុង សុទ្ធតែចាប់ផ្តើមពីកុមារភាពរហូតដល់វ័យពេញវ័យ។
ការនាំត្រីពីទូកទៅច្រាំងក្នុងរដូវបិទនេសាទ
បាយត្រីពីផ្លូវឆ្ងាយ
រដូវស្លឹកឈើជ្រុះនៅបរទេស ព្រះអាទិត្យពេលព្រឹកពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់។ នៅក្នុងភូមិដែលមានឈ្មោះថា Thoi Dai សាងសង់ដោយជនជាតិវៀតណាមនៅខេត្ត Kharkov ដាច់ស្រយាលនៃប្រទេសអ៊ុយក្រែនកាលពី 10 ឆ្នាំមុន។ មានពេលមួយពេលយើងទៅទីនោះ ពេលបាយល្ងាច ខ្ញុំ និងមិត្តភ័ក្តិភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង នៅពេលដែលម្ចាស់ផ្ទះដែលជាពាណិជ្ជករជនជាតិវៀតណាមបានយកបាយស្ងោរ និងបន្លែដាក់ទឹកត្រីដាក់ចាន។ នៅលើតុនីមួយៗក៏មានត្រីធូណា និងត្រីម៉ាកែលក្រហមពីរបីចំណិតជាមួយម្សៅម្ទេសផងដែរ។ ម្ចាស់ផ្ទះបាននិយាយថា ត្រីសមុទ្រខាងកើត និងសួនស្ពៃពីខេត្ត Thai Binh "ហោះ" ជិត 18 ម៉ោងពីស្រុកកំណើត ដល់ដៃមេចុងភៅវៀតណាមនៅភោជនីយដ្ឋាន Cay Dua ក្នុងភូមិ ដើម្បីអញ្ជើញភ្ញៀវមកពិសាអាហារដែលពោរពេញដោយរសជាតិស្រុកកំណើត។
នៅពេលល្ងាច ភ្លៀងធ្លាក់ស្រិចៗ ពួកយើងអង្គុយស្តាប់សំឡេងដើមប៊ីច ផឹកវ៉ូដាកាពីរបីកែវ ហើយរីករាយនឹងរសជាតិអាហារត្រីពីចម្ងាយ ពោរពេញដោយក្តីស្រលាញ់របស់ម្ចាស់ផ្ទះ។ យប់នោះក្នុងកំណាព្យ ត្រី និងបន្លែនៅខាគីវ ខ្ញុំបានសរសេរក្នុងឃ្លាទី១៖ "ត្រីពីសមុទ្រខាងកើត ហោះជិត១៨ម៉ោង។ ត្រីងៀតទឹកដែលដាំនៅថៃប៊ិញ។ មានវត្តមាននៅលើតុអាហារនៅភោជនីយដ្ឋាន Cay Dua ពេលល្ងាច។ រំលឹកដល់ស្រុកកំណើត"។
អាហារក្នុងដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយមិនអាចបំភ្លេចបាន!
ចងចាំរដូវទឹកជំនន់នៅខែតុលា ឆ្នាំ 1995 នៅតំបន់ភាគនិរតី។ ពេលរសៀលមានពន្លឺពេញវាលស្រែនៃឃុំ Tan Cong Chi (ស្រុក Tan Hong ស្រុក Dong Thap) ពួកយើងអង្គុយលើភ្នំ Bac Trang ដែលមានទឹកលិច មានបុរសចំណាស់ម្នាក់ឈ្មោះ Sau Len អាយុ 73 ឆ្នាំបានអាំងត្រីងៀតមួយចំនួន បង្វែរវាម្តងមួយៗ រួចនិយាយរឿងទឹកជំនន់នៅតំបន់ដីសណ្ត។ វាជាមេរៀនណែនាំដ៏មានតម្លៃមួយសម្រាប់យើងដើម្បីយល់ពីទឹកជំនន់ ទឹកជំនន់ បង្គា ត្រី និងដំណាំស្រូវនៅតំបន់ដីសណ្ត។ កសិករវ័យចំណាស់រូបនេះបានមានប្រសាសន៍ថា៖ "សាលាបង្រៀនត្រីនេះ បើគ្មានទឹកជំនន់ ប្រហែលជាកម្រមានច្រើនឆ្នាំហើយ ដែលប្រជាជនយើងទទួលយកទឹកជំនន់ និងរស់នៅជាមួយវា វាដូចជាធម្មជាតិ។ គិតទៅ បើគ្មានទឹកជំនន់ តើមានត្រី និងដំណាំស្រូវអាចរស់បាននៅតាមវាលទំនាបយ៉ាងដូចម្តេច?" សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ ជិតសាមសិបឆ្នាំក្រោយមក បង្ហាញពីការពិតដែលមិនអាចប្រកែកបាន ដោយសារលោកខាងលិចខ្វះទឹកជំនន់កាន់តែខ្លាំង។ ត្រីមួយដុំស៊ីជាមួយស្រាបាយមួយកែវ ជាមួយនឹងក្លិនបាយបស្ចិមលោកដែលលោកតាចាស់ឲ្យមកនោះ សឹងតែលងបន្លាចខ្ញុំជារៀងរហូត មិនមែនដោយសាររសជាតិធម្មជាតិរបស់ត្រីងៀតពេលរសៀលពេលវាលស្រែលិចទឹកទេ តែវានិយាយច្រើនក្នុងខ្លួន!
ត្រីបំពង តែងតែបង្កើតអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើន។
EPILOGUE
ពីការសរសើរខាងលើចំពោះអង្ករ និងផលិតផលត្រីក្នុងសៀវភៅរបស់អ្នកប្រាជ្ញ Trinh Hoai Duc ខ្ញុំស្រមៃមើលខ្សែបន្ទាត់ឆ្នេរសមុទ្រ Ninh Thuan និង Binh Thuan ដែលលាតសន្ធឹងទៅភាគខាងត្បូង ជាទីដែលបុព្វបុរសរបស់យើងដែលបានបើកទឹកដីត្រូវឆ្លងកាត់រឿងរ៉ាវជាច្រើនពីសម័យបុរាណដើម្បីធ្វើការសន្និដ្ឋាន។ មិត្តរួមការងារម្នាក់ដែលរស់នៅ Phan Rang ជិត 40 ឆ្នាំបានផ្ញើរូបភាពខ្លះៗអំពីផ្សារត្រីពេលព្រឹកដ៏អ៊ូអរ។ ក្រឡេកមើលទៅខ្ញុំដឹងថាសមុទ្រពណ៌ខៀវនៅតែផ្តល់រសជាតិដ៏សម្បូរបែបសម្រាប់រាល់អាហាររបស់គ្រួសារ បន្ទាប់មកខ្ញុំគិតមិនចេះចប់អំពីគ្រឿងបូជាបំណាច់ឆ្នាំដើម្បីស្វាគមន៍បុព្វបុរសរបស់ខ្ញុំត្រឡប់មកជួបជុំគ្នានៅនិទាឃរដូវ។ ក៏ត្រូវតែមានត្រីប្រឡាក់ពីរបីចាន បាយសពីរបីចាន ជួនកាលនៅជាប់នឹងសាច់មាន់ និងនំខេក ដែលជាទំនៀមទម្លាប់រាប់ពាន់ឆ្នាំ។ ពេលរដូវផ្ការីកកន្លងផុតទៅ ហើយផ្កាធ្លាក់ចុះ ថាសអាហារសម្រាប់បញ្ជូនវិញ្ញាណត្រឡប់ទៅពពកស ក៏មានអង្ករ និងត្រីពេញដែរ។ រាល់ពេលបែបនោះ ក្នុងបរិយាកាសនៃភាពសុខដុមរមនារវាងមេឃ និងផែនដី ក្រឡេកមើលទៅលើអាសនៈ ស្រាប់តែឃើញទន្លេ សមុទ្រ និងវាលស្រែចូលគ្នា។ នឹកឃើញរឿងតែនិងស្រាកាលពីថ្ងៃមុន មិត្តម្នាក់សួរថា តើតង្វាយទេវទត្តនឹងខ្វះខាតខ្លះ? អ្នកបាននិយាយថា រឿងបញ្ជាឲ្យដឹកទៅផ្ទះដោយអ្នកដឹកជញ្ជូនអង្ករ មាន់ និងផ្លែឈើដែលធ្វើរួច ឥឡូវនេះស្ទើរតែជាទម្លាប់ធម្មតាមួយសម្រាប់គ្រួសារក្មេងៗ។ ភាពអ៊ូអរនៃការងារបំណាច់ឆ្នាំ គឺជាហេតុផលដែលពួកគាត់មិនអាចចូលរោងការ ដើម្បីរៀបចំចង្រ្កានដង្វាយប្រពៃណី ដែលចាស់ៗខំថែរក្សា ដើម្បីកុំឱ្យរសជាតិធ្លាក់ចុះ។
ជាការប្រសើរណាស់, ដោយសារតែមានរបស់ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់តម្លៃចាស់ដែលនឹងលែងមាន, ជាវត្ថុដែលមិនអាចទ្រាំទ្របាន។ យ៉ាងណាមិញ នៅពេលនោះ ស្រាប់តែខ្ញុំនឹកដល់បរិយាកាសដ៏អ៊ូអរនៅក្នុងផ្ទះបាយរបស់គ្រួសារមួយយ៉ាងឱឡារិក រៀបចំពិធីសែនព្រេនកាលពីមុន ដែលត្រូវបានពិពណ៌នាយ៉ាងល្អិតល្អន់ក្នុងប្រលោមលោក "ស្លឹកឈើជ្រុះក្នុងសួន" របស់អ្នកនិពន្ធ ម៉ា វ៉ាន់ខង អានជាង 3 ទស្សវត្សរ៍មុន ហើយមានអារម្មណ៍អាឡោះអាល័យបន្តិច...
ផ្នែក "វ៉ាតសានជី" (ភាគទី ៥) នៃ Gia Dinh Thanh Thong Chi ចែងថា "Gia Dinh មានដីល្អ និងធំទូលាយ ផលិតផលក្នុងស្រុករួមមាន អង្ករ ត្រីអំបិល ដើមឈើ សត្វស្លាប និងសត្វ។ គ្រាប់ធញ្ញជាតិទាំងប្រាំដែលត្រូវនឹងដីគឺ អង្ករ Dao អង្ករ Dao មានច្រើនប្រភេទ ប៉ុន្តែមានពីរប្រភេទធំៗគឺ អង្ករ Canh (អង្ករ) និង អង្ករ Thuat (អង្ករមិនស្អិត) ក្លិនក្រអូប ហើយមានពុកចង្ការ អង្ករដំណើបមានជាតិប្រៃ គ្រាប់មូល និងគ្រាប់ធំ។
ទាក់ទងនឹងត្រី ផ្នែកនេះក៏បានរាយបញ្ជីប្រភេទត្រីមួយចំនួនមកពី Gia Dinh ផងដែរ។ ចំណែកត្រីសមុទ្រវិញ មានត្រីឆ្លាម ត្រីឆ្លាម ត្រីឆ្លាម ត្រីឆ្លាម ត្រីឆ្លាម ត្រីធូណា ត្រីសាឌីន ត្រីឆ្ដោរ (ថាច់ឌួង) ស្កាដ ត្រីម្ជុល ត្រីប្រាក់... sa ngu), ត្រីលីញ (លីញងូ), អន្ទង់ (ជៀងឡេង)...
ប្រភពតំណ
Kommentar (0)