រឿងពិធីបុណ្យជាច្រើនក៏ធ្វើតាមសិប្បករនិមួយៗត្រឡប់ទៅសហគមន៍វិញដោយមោទនភាពក្នុងការបន្តចិញ្ចឹមបីបាច់ស្រឡាញ់ប្រភពវប្បធម៌ជាតិ។
និទានរឿងភូមិជាមួយពណ៌វប្បធម៌
សិប្បករជិត 800 នាក់មកពី 17 ស្រុក ក្រុង ក្នុងខេត្តបានជួបប្រាស្រ័យប្រកបដោយអត្ថន័យ ដោយនាំមកជាមួយនូវអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌របស់ជនជាតិចំនួន 6 គឺ Bahnar, Jrai, Kinh, Tay, Nung, Mong ជាស្ពានសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរ និងតភ្ជាប់។
នៅក្នុងលំហបៃតងនៃទីលាន Dai Doan Ket (ទីក្រុង Pleiku) រឿងភូមិជាច្រើនត្រូវបានបង្កើតឡើងវិញជាមួយនឹងពណ៌រស់រវើក។ វាមិនត្រឹមតែជាកន្លែងរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលមានរូបភាពឪពុកអង្គុយប៉ាក់ ឆ្លាក់រូបសំណាកម្តាយអង្គុយបង្វិល ត្បាញក្រណាត់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបើកកន្លែងខាងវិញ្ញាណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅជាមួយនឹងពិធីសាសនា និងជំនឿប្រពៃណីផងដែរ។

Bahnar និង Jrai គឺជាជនជាតិពីរដែលមានប្រព័ន្ធពិធីបុណ្យដ៏សម្បូរបែប ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតរបស់អ្នកស្រុកកសិកម្ម។ ពិធីប្រពៃណីត្រូវបានបង្កើតឡើងឡើងវិញដូចជា៖ ពិធីជ័យជំនៈ ការថ្វាយបង្គំព្រះសហគមន៍ ពិធីស្រូវថ្មី ការបោះបង់ចោលផ្នូរ ការថ្វាយបង្គំតំណក់ទឹក ពិធីបុណ្យអាយុយឺនយូរ ពិធីមង្គលការ ការថ្លែងអំណរគុណ ការដង្ហែរទឹកទៅកាន់ភូមិ... ដែលបង្ហាញពីវប្បធម៌ដ៏សម្បូរបែប និងរស់រវើក។
មកពីស្រុកកំណើតរបស់ Hero Nup ព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិ Dinh Doen (ឃុំ To Tung ស្រុក Kbang) បានឲ្យដឹងថា៖ អ្នកភូមិ Stor បានធ្វើពិធីបិទឃ្លាំងឡើងវិញ ដោយមានពីរផ្នែកសំខាន់ៗ៖ ធ្វើពិធីបូជានៅឃ្លាំងលើវាល និងសហគមន៍ត្រឡប់មកផ្ទះសហគមន៍ដើម្បីផឹកស្រាដើម្បីអបអរ។
ទោះបីជនជាតិដែលមកពិធីបុណ្យនេះ មានសំលៀកបំពាក់ និងភាសាខុសៗគ្នាក៏ដោយ ក៏ពួកគេមានមោទនភាពដូចគ្នាចំពោះវប្បធម៌ជាតិសាសន៍ និងស្មារតីសាមគ្គីភាព។ គ្រប់គ្នាចូលរួមយ៉ាងសាទរក្នុងពិធីបុណ្យនេះ មិនត្រឹមតែនៅទីនេះប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងនៅក្នុងភូមិផងដែរ ពួកគេនៅតែបន្តប្រកួតប្រជែង និងអភិរក្សវប្បធម៌យ៉ាងក្លៀវក្លា ដើម្បីលើកក្រោយពួកគេសម្តែងបានកាន់តែល្អប្រសើរ។
ការជួបជុំគ្នារវាងអ្នកភ្លេងគងក៏រំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេទាំងអស់សុទ្ធតែជាចៅហ្វាយនាយក្នុងផ្នែកនេះនៅក្នុងសហគមន៍ Bahnar និង Jrai ប៉ុន្តែមានឆន្ទៈក្នុងការស្តាប់ និងរៀនពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ សិប្បករវ័យក្មេង Ksor Mang (Ayun Pa town) ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាមនុស្សពហុជំនាញ ជាពិសេសក្នុងវិស័យកាត់តុង។ ប៉ុន្តែមុននឹងមានទេពកោសល្យជាសិប្បករក្សកគោក (ស្រុកក្រាំងប៉ា) លោកបានលាន់មាត់ថា៖ «នោះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំ»។
ឬសិប្បករវ័យក្មេង Rah Lan Thang (ទីក្រុង Pleiku) ក៏បានដោះមួករបស់គាត់ ដើម្បីកោតសរសើរចំពោះទេពកោសល្យរបស់ Meritorious Artisan Alip (Dak Doa District) នៅពេលដែលសិប្បករពីរជំនាន់បានប្រគុំគងគងដូចគ្នា។ Gongs មានគុណតម្លៃពិសេសនៃវប្បធម៌ Central Highlands ។
ការផ្តល់កន្លែងដាក់ភ្លេងនៅក្នុងពិធីបុណ្យវប្បធម៌ជនជាតិនេះ មិនត្រឹមតែដើម្បីមើលពួកគេសម្តែងទេពកោសល្យរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងជាកិត្តិយសដល់ការរួមចំណែករបស់ក្រុមនេះក្នុងការកែសម្រួលក្រុមគងដ៏រុងរឿងផងដែរ។

ប្រសិនបើភាពស៊ីជម្រៅនៃវប្បធម៌គឺជាភាពស្រស់ស្អាតខាងក្នុងដែលចាំបាច់ត្រូវយល់ថាត្រូវស្រឡាញ់នោះសំលៀកបំពាក់ប្រពៃណីបង្ហាញពីភាពស្រស់ស្អាតទាំងអស់នៅខាងក្រៅ។ ភាពស្រស់ស្អាតនោះមិនត្រឹមតែត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងសំលៀកបំពាក់របស់សិប្បករជិត 800 នាក់មកពី 6 ក្រុមជនជាតិភាគតិចចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យនោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានបង្ហាញពីភាពស្រើបស្រាលលើការដើរម៉ូដផងដែរ។ នេះក៏ជាសកម្មភាពដែលបន្សល់ទុកនូវមនោសញ្ចេតនាជាច្រើនសម្រាប់ទាំងអ្នកសម្តែង និងអ្នកទស្សនា។
ម៉ូដ និងសំលៀកបំពាក់ក៏ប្រាប់រឿងមួយពាន់ឆ្នាំផងដែរអំពីដំណើរការនៃការសញ្ជ័យរបស់មនុស្ស និងការរស់នៅដោយសុខដុមជាមួយធម្មជាតិ។ សម្លៀកបំពាក់នីមួយៗគឺជាកេរដំណែលពិសេសរបស់ជនជាតិនីមួយៗ។ ភាពចម្រុះនៃសំលៀកបំពាក់ក៏ជាភាពចម្រុះនៃវប្បធម៌របស់ជនជាតិដែលរស់នៅ Gia Lai។
រួមគ្នាថែរក្សាវប្បធម៌
វប្បធម៌តែងតែមានមរតកដ៏រឹងមាំ និងបន្ត។ នោះត្រូវបានបញ្ជាក់ជាថ្មីម្តងទៀតនៅក្នុងមហោស្រពវប្បធម៌ជាតិខេត្តលើកទី៤។ លោកស្រី Dinh Thi Ben (ស្រុក Dak Po) បានចូលរួមសកម្មភាពជាច្រើនដូចជា ការច្រៀងចម្រៀងប្រជាប្រិយ Bahnar ដើរលើដើម សម្តែងសំលៀកបំពាក់ប្រពៃណី និងពិធីសូត្រមន្តឡើងគេហដ្ឋានថ្មីជាមួយសហគមន៍។
កញ្ញា បេន បាននិយាយដោយមោទនភាពថា “យុវជនបាណារកើតក្នុងភូមិ ទៅសាលារៀន និងធ្វើការតាមផ្ទះសហគមន៍ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូច្នេះវប្បធម៌សហគមន៍បានជ្រាបចូល” ខ្ញុំក៏ទទួលបានតម្លៃវប្បធម៌ពីគ្រួសារខ្ញុំ ព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិ និងបានរៀនសូត្រក្នុងសហគមន៍។ រួមជាមួយនឹងសិប្បករចូលរួមពិធីបុណ្យនេះ ខ្ញុំឃើញថាមានតែការរក្សានូវវប្បធម៌ដ៏វិសេសវិសាល ទើបយើងខិតខំផ្លាស់ប្តូរពណ៌វប្បធម៌សព្វថ្ងៃ។ ជាតិ។”

សម្រាប់ជនជាតិដូចជា តាយ ណឹង និងម៉ុង ការរក្សាអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ក៏ជាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដ៏អស្ចារ្យផងដែរ។ លោកស្រី Le Thi Hoa ជាជនជាតិ Tay ដែលរស់នៅស្រុក Duc Co ជិត២០ឆ្នាំ។ នេះក៏ជាលើកទីមួយដែរដែលនាងបានចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ដែលប្រមូលផ្ដុំក្រុមជនជាតិភាគតិចច្រើននៅស្រុកកំណើតទីពីររបស់នាង។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ទោះបីជាយើងបានផ្លាស់ទៅរស់នៅ Gia Lai ក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការថែរក្សាទំនៀមទំលាប់វប្បធម៌របស់ជនជាតិ Tay តាំងពីសំលៀកបំពាក់ ច្រៀង ភ្លេង ពិណពាទ្យ និងការរៀបចំធ្វើម្ហូប។ ប្រសិនបើយើងមិនរក្សាលក្ខណៈពិសេសទាំងនេះទេ កូនចៅរបស់យើងនឹងបំភ្លេចចោលនូវឫសគល់របស់ពួកគេ។ ក្នុងការរក្សាអត្តសញ្ញាណរបស់ពួកគេ”។

លោកសាស្ត្រាចារ្យ Nguyen Quang Tue ប្រធាននាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងវប្បធម៌ (នាយកដ្ឋានវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍) បានមានប្រសាសន៍ថា៖ ជីវិតសម័យទំនើបកំពុងផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងលឿន ដែលធ្វើឱ្យកន្លែងទុកសម្រាប់ពិធីប្រពៃណីនៅតាមភូមិត្រូវបានបាត់បង់កាន់តែខ្លាំងឡើង។ ដូច្នេះហើយ អ្នករៀបចំពិធីបុណ្យសង្ឃឹមថានឹងបង្កើតបរិយាកាស និងកន្លែងសមរម្យសម្រាប់ប្រជាជនធ្វើពិធីប្រពៃណី និងជំនឿទាំងនោះ។ ប៉ុន្តែបើតាមលោក Tue ការបង្កើតពិធីប្រពៃណីឡើងវិញគឺមិនមែនជាអ្វីដែលអាចធ្វើបាននោះទេ ដោយគ្រាន់តែចង់ធ្វើ។
“អ្វីដែលមានតម្លៃនោះគឺថា អ្នកចូលរួមពិធីបុណ្យភាគច្រើនជាកសិករ ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះពួកគេក៏ជាសិប្បករផងដែរ ដូច្នេះពួកគេធ្វើពិធីដោយគោរព និងប៉ិនប្រសប់។ ពួកគេមិន “អនុវត្ត” ប៉ុន្តែរស់នៅជាមួយពិធីសាសនានោះទេ ព្រោះពួកគេមានការយល់ដឹងយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីគ្រប់លម្អិត និងគ្រប់ដំណើរការ។ ហើយបង្កើតលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ពួកគេដើម្បីបន្តរក្សា និងផ្សព្វផ្សាយតម្លៃទាំងនោះ»។

មហោស្រពវប្បធម៌ជនជាតិឆ្នាំនេះ មានគោលបំណងថែរក្សា និងលើកតម្កើងនូវតម្លៃវប្បធម៌ដ៏ពេញលេញ ដែលបង្កប់ទៅដោយអត្តសញ្ញាណរបស់សហគមន៍ជនជាតិដែលរស់នៅក្នុងខេត្ត។ បច្ចុប្បន្នខេត្តនេះមានជនជាតិជាង 40 ជនជាតិរស់នៅជាមួយគ្នា ហើយឆ្នាំនេះមានសិប្បករជិត 800 នាក់មកពី 6 ជនជាតិចូលរួម។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ Nguyen Quang Tue បានបន្ថែមថា៖ “នេះជាលើកទី៤ហើយ ដែលខេត្តបានរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍នេះ យើងសង្ឃឹមថា សកម្មភាពនេះនឹងរក្សាបានជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយមានការចូលរួមច្រើនបំផុតពីគ្រប់ជនជាតិ។ តាមរយៈនោះ យើងនឹងបង្ហាញសារដ៏រឹងមាំមួយថា៖ ជនជាតិជាង ៤០ ក្នុងខេត្តគឺជាប្លុកមហាសាមគ្គីភាព។ ដី Gia Lai”។

សំឡេងរោទ៍
មហោស្រពវប្បធម៌ខេត្តឆ្នាំនេះ ប្រារព្ធឡើងចំពេលដែលខេត្ត និងប្រទេសមានព្រឹត្តិការណ៍ធំៗជាច្រើន ជាពិសេសស្មារតីប្រញាប់ប្រញាល់ក្នុងការរៀបចំ និងសម្រួលការរៀបចំប្រព័ន្ធនយោបាយ។ លោក Tran Ngoc Nhung ប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍បានមានប្រសាសន៍ថា៖ នេះគឺជាពេលវេលាដ៏លំបាក និងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភសម្រាប់អង្គភាពថ្នាក់ស្រុក រួមទាំងអ្នកធ្វើការងារវប្បធម៌ផងដែរ។ ប៉ុន្តែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត កម្មករវប្បធម៌បានខិតខំប្រឹងប្រែងកំដរអ្នកសិល្បៈ ដើម្បីនាំយកមកនូវការសម្តែងដ៏គួរអោយចាប់អារម្មណ៍ និងប្លែកពីគេក្នុងពិធីបុណ្យនេះ។
លោក Nhung បានសង្កត់ធ្ងន់ថា “ទោះបីជាពេលវេលារៀបចំមិនយូរប៉ុន្មានក៏ដោយ ក៏យើងរួមគ្នាធ្វើយ៉ាងណាឱ្យសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌនេះកាន់តែភ្លឺស្វាង ដើម្បីឱ្យមិនត្រឹមតែសិប្បករ និងកម្មករវប្បធម៌ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងសហគមន៍ទាំងមូលអាចយល់ ស្រលាញ់ និងរួមគ្នាថែរក្សា និងលើកតម្កើងរាជធានីវប្បធម៌ដែលបានបន្សល់ទុកដោយបុព្វបុរសរបស់យើង”។

ពិធីបុណ្យវប្បធម៌ជនជាតិរបស់ខេត្ត Gia Lai ប្រព្រឹត្តទៅនៅថ្ងៃទី 12 និងទី 13 ខែមេសា ជាមួយសកម្មភាពសំខាន់ៗដូចជា៖ បង្កើតកន្លែងរស់នៅសហគមន៍ សម្តែងគង ចម្រៀងប្រជាប្រិយ របាំប្រជាប្រិយ ឧបករណ៍ភ្លេងប្រពៃណី។ ការសម្តែងរបាំគង ការសម្តែងសំលៀកបំពាក់ជនជាតិ ការដើរលើដើមបាវ ការប្រណាំងបាវ និងការវាយអង្ករជាមួយនឹងចង្រ្កានពីរដង ហើយអ្វីដែលពិសេសនោះគឺរាត្រីពិធីបុណ្យ "បន្ទរព្រៃធំ"។ នៅក្នុងមហោស្រព គណៈកម្មាធិការរៀបចំបានប្រគល់វិញ្ញាបនបត្រដល់អង្គភាពចំនួន ៣ ដែលមានសកម្មភាពគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតគឺ Dak Po, Duc Co និង TP។ ផ្លេគុ។
ពិធីបុណ្យនេះមិនត្រឹមតែទាក់ទាញអ្នកស្រុក និងភ្ញៀវទេសចរយ៉ាងច្រើនកុះករឱ្យមកកម្សាន្ត និងរីករាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្រស់វប្បធម៌របស់ជនជាតិភាគតិចក៏បានជម្នះឧបសគ្គភាសាដើម្បីទាក់ទាញដួងចិត្តមិត្តអន្តរជាតិផងដែរ។
មានវត្តមានក្នុងអំឡុងពេលពីរថ្ងៃនៃពិធីបុណ្យនេះ អ្នកថតរូបជនជាតិអាមេរិក Jeff Perigois បានបង្ហាញអារម្មណ៍រំភើបរបស់គាត់ថា "ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ប្រទេសឡាវ វៀតណាម និងកម្ពុជា ដើម្បីថតរូបជីវិត និងទំនៀមទម្លាប់នៅទីនេះ។ ពិធីបុណ្យប្រជាប្រិយរបស់អ្នកពិតជាគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ណាស់។ ភ្លេងគងគងបានបន្លឺឡើង ហើយជើងរបស់ខ្ញុំចង់រាំជាមួយពួកគេ។ ពិធីបុណ្យដែលសំបូរទៅដោយសម្លេង និងពណ៌ ពិតជាអស្ចារ្យណាស់។"
សម្រាប់យុវជនជនជាតិអង់គ្លេសពីរនាក់គឺ Will Holland និង Sophie Clifton ពិធីបុណ្យនេះបាននាំពួកគេនូវបទពិសោធន៍ដ៏រស់រវើកជាមួយនឹងវប្បធម៌ក្នុងតំបន់។ លោក Will Holland បាននិយាយថា "នេះជាលើកទីពីរហើយដែលខ្ញុំបានជួបពិធីបុណ្យនេះនៅទីក្រុង Pleiku ជាទីដែលខ្ញុំកំពុងបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសដល់ក្មេងៗ។ មិត្តស្រីរបស់ខ្ញុំទើបតែមកដល់ទីនេះ ដូច្នេះនេះជាលើកទីមួយហើយដែលនាងជួបប្រទះ។ ពិធីបុណ្យរបស់អ្នកមានភាពទាក់ទាញ ព្រោះវាចម្រុះពណ៌ និងប្លែកៗ។ នេះក៏ជាឱកាសសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែមអំពីវប្បធម៌នៃប្រទេសដែលខ្ញុំកំពុងរស់នៅ។"
ប្រភព៖ https://baogialai.com.vn/nuoi-duong-tinh-yeu-mach-nguon-van-hoa-dan-toc-post318783.html
Kommentar (0)