ម្ហូប​ហាក់​ដូច​ជា​រឿង​តូច​មួយ ប៉ុន្តែ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​វា​សំខាន់​ម៉្លេះ?

អ្នកនិពន្ធ Dao Thi Thanh Tuyen ចែករំលែកជាមួយអ្នកអាន - រូបថត៖ HO LAM

នាព្រឹកថ្ងៃទី ១៧ មេសា នៅមហាវិទ្យាល័យទេសចរណ៍ Saigon បានប្រព្រឹត្តទៅពិធីសម្ភោធសៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា Kitchen Stories ជាមួយ អ្នកនិពន្ធ Dao Thi Thanh Tuyen។

ក្នុងអំឡុងពេលសុន្ទរកថា សិស្សបានឮរឿងរ៉ាវគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកនិពន្ធ នៅពេលដែលគាត់បានធ្វើដំណើរ និងទទួលបានបទពិសោធន៍ពីភាពស្រស់ស្អាត និងលក្ខណៈនៃម្ហូបប្រចាំតំបន់នីមួយៗ។

ការឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីរសជាតិ

អ្នកនិពន្ធ Dao Thi Thanh Tuyen បានសារភាពថា រឿងចាន គឺជាជ្រុងតូចមួយនៅក្នុងឃ្លាំងកំណប់នៃមុខម្ហូបវៀតណាមរាប់ពាន់មុខ។

សៀវភៅនេះគឺជាកំណត់ចំណាំរបស់អ្នកនិពន្ធពីរឿងរ៉ាវ ការចងចាំ ការសង្កេត និងបទពិសោធន៍ធ្វើម្ហូបជាមួយនឹងមុខម្ហូបគ្រួសារដែលធ្លាប់ស្គាល់ ដែលមិនមែនជាចានសម្រាប់ពិធីជប់លៀង។ ម្ហូបភោជនីយដ្ឋាន ឬឯកទេសនៃតំបន់ជាក់លាក់មួយ។

នៅក្នុងសៀវភៅនេះ អ្នកនិពន្ធរៀបរាប់អំពីមុខម្ហូបធម្មតាជាច្រើនដូចជា៖ បាយមាន់ វល្លិជាមួយសាច់ជ្រូកអាំង នំប៉ាវ មី...។

មិនត្រឹមតែមានបន្ទាត់ចៃដន្យអំពីការចងចាំដែលមិនអាចបំភ្លេចបានរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងម្ហូបនោះទេ ប៉ុន្តែក៏មានគំនិតលើរសជាតិ វិធីសាស្រ្តធ្វើម្ហូប និងការរីករាយនៃម្ហូបនោះនៅក្នុងតំបន់ផ្សេងៗគ្នា។

ពេលអាន រឿងអាហារ លោក Tran Xuan Bach បាននិយាយថា "អាហារហាក់ដូចជារឿងប្រចាំថ្ងៃដ៏កម្រ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ម្ល៉េះ ពីព្រោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងសួរថា "ថ្ងៃនេះត្រូវញ៉ាំអ្វី?"

ប៉ុន្តែមិនចាំបាច់ត្រូវការរបស់ឆ្ងាញ់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកឈឺក្រោយបាយបីមុខ មិនចាំបាច់មានសាច់ពុល ឬត្រីចម្លែកដែលធ្វើឲ្យអ្នកឈឺក្រោយបាយតែមួយមុខ មេមាន់នៅសួនច្បារ ត្រីទើបតែចាប់បាននៅឆ្នេរសមុទ្រ ដើមស្ពៃបៃតងដែលមានដើមស្រួយ ស្រួយស្រួយ ទឹកត្រីខាប់ៗ មានក្លិនក្រអូបបែបជនបទ ហើយនៅតែក្លាយជាព្រលឹងផ្ទះបាយអ្នកផ្ទះ។

លោកស្រី Dao Thi Thanh Tuyen ចុះហត្ថលេខាលើសៀវភៅសម្រាប់អ្នកអាន

រសជាតិខុសគ្នាជាមួយអ្នកនិយាយដើម។

នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះ សិស្សម្នាក់បានសួរអ្នកនិពន្ធថា "ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើដំណើររបស់អ្នកដើម្បីសរសេរសៀវភៅរបស់អ្នក តើម្ហូបបស្ចិមប្រទេសបានបន្សល់ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍ជាច្រើនដែរឬទេ?"

រឿង សៀវភៅម្ហូប - រូបថត៖ ហូ ឡាម

អ្នកស្រី Dao Thi Thanh Tuyen បានសារភាពថា គាត់ចាប់អារម្មណ៍នឹងនំបញ្ចុកដែលចម្អិនជាមួយអង្ករដែលមានជាតិ fermented ហើយប្រាប់បន្ថែមអំពីម្ហូបបែនសេអូជាមួយទឹកដោះគោដូង។

វាជាមុខម្ហូបដ៏ចំឡែកមួយ ដែលដំបូងឡើយខ្ញុំមិនសូវបានប្រើវាទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបានធ្វើដំណើរ និងជួបប្រទះវាច្រើន ខ្ញុំក៏ស៊ាំនឹងរសជាតិអាហារបស្ចិមប្រទេសបន្តិចម្តងៗ។

នៅក្នុងសៀវភៅនេះ អ្នកនិពន្ធក៏មានការពន្យល់ដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយសម្រាប់សំណួរថា "ហេតុអ្វីបានជាប្រជាជននៅភូមិភាគកណ្តាលហៅវាថា "ឌុកបាញសេវ" ហើយប្រជាជននៅភាគខាងត្បូងនិយាយថា "ដុបបែនសេវ"?

“តាមគំនិតខ្ញុំ ហេតុផលដែលចាក់គឺដោយសារនំប៉ាវវៀតណាមកណ្តាលមានផ្សិត ចំណែកនំផេនខេកវៀតណាមខាងត្បូងត្រូវបានចាក់ដោយប្រើខ្ទះ។

ខ្ញុំ​ចាំ​ថា​បាន​សិក្សា​ "បច្ចេកវិទ្យា​ការ​ដេញ​លោហៈ" កាល​ពី​អតីតកាល។

ការ​ចាក់​តម្រូវ​ឱ្យ​មាន​ផ្សិត ដីឥដ្ឋ ឬ​ផ្សិត​ដែក ដែល​តាំងពី​ខ្ញុំ​ដឹង​រឿង​មក ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​វត្តមាន​នៅ​ជ្រុង​ផ្ទះបាយ​របស់​ម្ដាយ​ខ្ញុំ។

ប្រជាជនភាគខាងត្បូងហៅវាថា banh xeo ព្រោះវាត្រូវបានផលិតនៅក្នុងខ្ទះ។ ចាក់​ម្សៅ​ចូល​ក្នុង​ប្រេង​ក្តៅ ហើយ​ស្តាប់​សំឡេង​«​ហឹរ​» ។ វាក៏សមស្របផងដែរក្នុងការធ្វើនំបញ្ចុកនៅថ្ងៃរដូវរងាដ៏ត្រជាក់ នៅពេលដែលមានភ្លៀងធ្លាក់នៅខាងក្រៅ ឬមានខ្យល់ព្យុះខ្លាំង ខណៈពេលដែលនៅក្នុងផ្ទះ ម្តាយអង្គុយក្បែរចង្ក្រានដែលមានផ្សែងក្តៅ ក្មេងៗប្រមូលផ្តុំជុំវិញ ឧទាន និងធុំក្លិន ហើយសំឡេង "ហឹរ" គឺជាសំឡេងដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន ដែលនឹងមានពេញមួយជីវិត។

ក្នុងដំណើរទេសចរណ៍ និងពិសោធមុខម្ហូបនៅតាមតំបន់ជាច្រើននៃប្រទេសវៀតណាម អ្នកស្រី Thanh Tuyen បានដឹងថា៖ “ដើម្បីមានទស្សនៈរបស់ជនជាតិដើម ហើយមានសេចក្តីស្រឡាញ់ក្នុងការសរសេរអំពីអាហាររបស់ទីកន្លែងនោះ រសជាតិរបស់អ្នកក៏ត្រូវផ្លាស់ប្តូរទៅតាមរសជាតិរបស់អ្នកស្រុក”។

អ្នកនិពន្ធ Dao Thi Thanh Tuyen កើតនៅឆ្នាំ 1959 នៅ Dien Khanh ខេត្ត Khanh Hoa។

នាងបានបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យអប់រំបច្ចេកទេសក្នុងឆ្នាំ ១៩៨១។

នាងបានចាប់ផ្តើមសរសេរ និងសារព័ត៌មាននៅឆ្នាំ ១៩៩៧ ហើយបានបោះពុម្ពសៀវភៅចំនួន ១៦ ក្បាល ដែលជាធម្មតា៖ ខាន់ ហ្វា - រឿងដី រឿងមនុស្ស (២០០៣); សៃហ្គន តែល្ងខ្មៅ និងបទភ្លេង Bolero (2012); តៅហ៊ូ នំខេក តែ និងកាហ្វេ (២០២៣)...

អានបន្ថែម ត្រឡប់ទៅ ប្រធានបទ

ត្រឡប់ទៅ ប្រធានបទ

ឡក ឡាំ

ប្រភព៖ https://tuoitre.vn/mieng-an-tuong-la-chuyen-con-con-ma-sao-quan-trong-qua-20250417153433816.htm