ក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃសកម្មភាពរំលឹកខួបអនុស្សាវរីយ៍ពាក់កណ្តាលសតវត្សនៃទំនាក់ទំនងការទូតបារាំង - វៀតណាម និងក្នុងឱកាសរំលឹកខួបលើកទី 50 នៃការបញ្ចប់សង្គ្រាមនៅវៀតណាម សប្តាហ៍មុននៅទីក្រុងប៉ារីស អ្នកដឹកនាំរឿង Olivier Dhénin Huu បាននាំមកជូនសាធារណៈជនបារាំងនូវរឿងល្ខោន និងតន្ត្រីប្លែកៗចំនួន 3 ដែលផ្អែកលើរឿងនិទាន និងប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម។
ការសម្តែងបានបន្សល់ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងជ្រាលជ្រៅដល់ទស្សនិកជនអំពីភាពចុះសម្រុងគ្នារវាងសិល្បៈបូព៌ា និងលោកខាងលិច។
មានចំណងជើងថា "The Golden Dragon" (Le Dragon d'Or) និង "The Fisherman in a Teacup" (Le pêcheur au fond de la tasse à thé) ល្ខោនអូប៉េរ៉ាពិសេសពីរផ្អែកលើរឿងនិទានវៀតណាមគឺជាលទ្ធផលនៃការសហការរវាងអ្នកនិពន្ធរឿងល្ខោនបារាំង-វៀតណាម កវី និងអ្នកដឹកនាំរឿង Olivier Dhénin Huu និងអ្នកនិពន្ធដ៏ប៉ិនប្រសប់ Benja ។
ស្នាដៃទាំងពីរនេះត្រូវបានសម្តែងនៅរោងមហោស្រព Saigon និងរោងមហោស្រព Hoan Kiem Lake ក្នុងទីក្រុងហាណូយក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2023 ដែលជាផ្នែកនៃព្រឹត្តិការណ៍ជាបន្តបន្ទាប់ដើម្បីអបអរសាទរខួបលើកទី 50 នៃទំនាក់ទំនងការទូតរវាងបារាំង និងវៀតណាម។
ភ្លេងពិណពាទ្យតូចនេះមានមូលដ្ឋានលើរឿងព្រេងចំនួនពីរដែលប្រជាជនវៀតណាមបានបន្តផ្ទាល់មាត់អស់មួយជំនាន់មកហើយ។
កំណែឆាកថ្មីនេះមានអ្នកចម្រៀងសំខាន់បីនាក់អមដោយក្រុមចម្រៀងកុមារដែលបង្ហាញពីតុក្កតាដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ប្រទេសវៀតណាម៖ សត្វអណ្តើក នាគ ហ្វូនីក និងអណ្តើក។
រឿង "នាគមាស" និយាយអំពីបុរសជនជាតិចិនម្នាក់ដែលមកអណ្ណាមដើម្បីស្វែងរកនាគមាសនៅបាតបឹងដោយជឿថាប្រសិនបើគាត់អាចដាក់អដ្ឋិធាតុរបស់ឪពុកខ្លួននៅក្នុងមាត់នាគនោះគាត់នឹងក្លាយជាស្តេច។ អ្នកនេសាទវ័យក្មេងម្នាក់បានទទួលយកកិច្ចការនេះ ប៉ុន្តែបានប្តូរអដ្ឋិធាតុ ដោយដាក់ឆ្អឹងរបស់ឪពុកខ្លួននៅក្នុងមាត់នាគ ជំនួសឲ្យបុរសជនជាតិចិននោះ។ អ្នកនេសាទម្នាក់នេះក្រោយមកបានក្លាយជាស្តេច Dinh Tien Hoang ។
"The Fisherman in the Teacup" ជារឿងដ៏សោកសៅរបស់ Truong Chi ដែលជាអ្នកនេសាទដ៏អាក្រក់ ប៉ុន្តែមានសំឡេងទាក់ទាញ ជាពិសេសព្រះនាង My Nuong។ ទោះជាយ៉ាងណា នៅពេលដែលអ្នកទាំងពីរបានជួបគ្នា ព្រះនាងមានការភ័យខ្លាចជាខ្លាំងចំពោះរូបរាងរបស់ព្រះអង្គ។
ដោយមានចិត្តសង្វេគ ទ្រុង ជី បានស្លាប់ទៅជាគុជ។ នៅពេលដែលត្បូងត្រូវបានឆ្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹកតែ ហើយថ្វាយដល់ព្រះនាង នោះរូបភាពរបស់អ្នកនេសាទបានលេចចេញមកជាមួយនឹងសំឡេងច្រៀងដ៏ពិរោះ។ មានការរំជួលចិត្ត និងវិប្បដិសារី My Nuong ស្រក់ទឹកភ្នែកទៅក្នុងពែង ដែលធ្វើអោយវារលាយ និងរំដោះព្រលឹង Truong Chi ។
ស្នាដៃទាំងនេះមិនត្រឹមតែជាការរួមបញ្ចូលគ្នានៃល្ខោនអូប៉េរ៉ា និងរឿងល្ខោនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាការជួបគ្នារវាងបូព៌ា និងលោកខាងលិចផងដែរ។
Olivier Dhénin Huu ត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយល្ខោនប្រពៃណីវៀតណាម ជាពិសេស hát bội និង cải lương។ គាត់ក៏បានយោងចលនាល្ខោនភាគខាងកើតដែលមានឥទ្ធិពលលើអ្នកដឹកនាំលោកខាងលិចដូចជា Edward Gordon Craig, Antonin Artaud និង Bertolt Brecht ។
នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយសារព័ត៌មាន អ្នកដឹកនាំរឿង Olivier Dhénin Huu បានចែករំលែកពីហេតុផលដែលជ្រើសរើសបញ្ចូលគ្នារវាងល្ខោន និងល្ខោនអូប៉េរ៉ា ដើម្បីប្រាប់រឿងទាំងនេះថា "វាជាដំណើរកំណាព្យដើម្បីស្វែងរកឫសគល់នៃប្រទេស។ ប្រជាជាតិមួយតែងតែភ្ជាប់ជាមួយទេវកថា រឿងព្រេង និងវប្បធម៌។ ការដាក់កំណាព្យទៅក្នុងកិច្ចសន្ទនារបស់តួអង្គជួយបង្កើតទំនាក់ទំនងដ៏ពិសេស។ ពីព្រោះស្ទីលការសរសេរនេះគឺជិតស្និទ្ធនឹងការនិពន្ធទំនុកច្រៀង។
ឆាកនេះត្រូវបានរចនាដោយវិចិត្រករ Le Phi Long ជាមួយនឹងស្រទាប់ជានិមិត្តរូបជាច្រើនដូចជា៖ វាំងននពណ៌ខៀវផ្ទៃមេឃ អេក្រង់ពណ៌ផ្កាយដែលបំផុសគំនិតដោយពិដាននៃរោងមហោស្រព Minh Khiem Duong ក្នុងបរិវេណផ្នូរ Tu Duc ក្នុងទីក្រុង Hue និងផ្ទាំងផ្កាដែលបំភាន់ភ្នែក។ គោមពាក់កណ្តាលសរទរដូវតំណាងឲ្យត្រី និងនាគនៅទន្លេក្រហម ដែលបង្កើតជាការគោរពដល់សិល្បៈអាយ៉ងទឹក។

ប្រសិនបើ "នាគមាស" និង "អ្នកនេសាទក្នុងទឹកតែ" គឺជាស្ពានវប្បធម៌ឆ្លងកាត់រឿងនិទាន ល្ខោន "ភាគថាសវៀតណាម" គឺជារឿងប្រវត្តិសាស្ត្រទាក់ទងនឹងការបែងចែកប្រទេស ការបែកបាក់នៃការចងចាំ វប្បធម៌ និងអត្តសញ្ញាណរបស់វៀតណាម ជាពិសេសសម្រាប់ជនជាតិវៀតណាមនៅឯនាយសមុទ្រ និងកូនចៅរបស់ពួកគេ។
ល្ខោននិយាយប្រាប់ពីរឿងរ៉ាវនៃការស្វែងរករបស់តួអង្គសំខាន់ Antonin សម្រាប់ប្រវត្តិគ្រួសាររបស់គាត់តាមរយៈបំណែកដែលបែកខ្ញែក៖ រូបថតចាស់ៗ រឿងរបស់ជីដូនគាត់ ទំព័រសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រ... គាត់ព្យាយាមបំបែកបំណែកទាំងនេះជាមួយគ្នាដើម្បីបង្កើតជារូបភាពពេញលេញនៃប្រភពដើម និងអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់។
តាមរយៈដំណើររបស់តួអង្គ ទស្សនិកជនត្រូវបានដឹកនាំឆ្លងកាត់សម័យកាលប្រវត្តិសាស្ត្រសំខាន់ៗជាច្រើនរបស់វៀតណាម ចាប់ពីសម័យស្តេច Duy Tan នៅដើមសតវត្សទី 20 ដល់ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950-1960 ។
ល្ខោននិយាយរៀបរាប់អំពីប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម និងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនជាមួយបារាំងក្នុងរយៈពេលមួយសតវត្សន៍ ក៏ដូចជាជីវិតរបស់ជនជាតិវៀតណាមនៅឯបរទេស។ ភាពជោគជ័យនៃការលេងបានបើកការរំពឹងទុកសម្រាប់ការសម្តែងបន្ថែមទៀត។
កម្មវិធីទទួលបានការទះដៃយ៉ាងខ្លាំងពីទស្សនិកជន។ ទស្សនិកជនបានសម្ដែងអារម្មណ៍ខ្លាំងៗជាច្រើនបន្ទាប់ពីបានទស្សនារឿងភាគ។
កញ្ញា ផេត ម៉ានី ទស្សនិកជនជនជាតិវៀតណាម ទទួលស្គាល់ថា ដំបូងឡើយនាងមិនមានការរំពឹងទុកខ្ពស់សម្រាប់ការសម្តែងនោះទេ៖ «ជាធម្មតាខ្ញុំមិនសូវទៅលេងទេ ទុកឲ្យល្ខោនខោលខ្ញុំខ្លាចខ្ញុំអផ្សុក ប៉ុន្តែចុងក្រោយខ្ញុំក៏ជាប់ក្នុងការសម្តែងតាំងពីដើមដល់ចប់ ជក់ចិត្តណាស់!
Nicolas សមាជិកទស្សនិកជនជនជាតិបារាំង មានការព្រួយបារម្ភកាន់តែខ្លាំងចំពោះសាររបស់ល្ខោននេះថា "មានសារជាច្រើនអំពីសង្រ្គាម។ ពួកគេធ្វើឱ្យយើងគិតអំពីសង្រ្គាមបច្ចុប្បន្ន ហើយការលេងនេះបង្ហាញពីផលវិបាកនៃជម្លោះសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ យើងត្រូវបញ្ឈប់ភាពឆ្កួតនេះ!"
អ្នកដឹកនាំរឿង Olivier Dhénin Huu ក៏រំជួលចិត្តដោយប្រតិកម្មរបស់ទស្សនិកជនថា៖ "មិនគួរឱ្យជឿសោះ! ក្នុងមួយសប្តាហ៍យើងសម្តែងល្ខោនអូប៉េរ៉ាចំនួនពីរ និងរឿងល្ខោន។ ក្រុមដ៏អស្ចារ្យដែលមានមនុស្សច្រើនជាង 55 នាក់បានចូលរួមនៅក្នុងផលិតកម្ម។ វាស្ទើរតែមិននឹកស្មានដល់ក្នុងយុគសម័យនេះ។ ប៉ុន្តែវាបង្ហាញថាប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាមនៅតែមាន។
ប្រភព៖ https://www.vietnamplus.vn/lich-su-va-huyen-thoai-viet-nam-tai-hien-tren-san-khau-phap-post1027415.vnp
Kommentar (0)