ពេលកំណាព្យឆ្លងទន្លេ...

កវី Vo Van Luyen សមាជិកសមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម សមាជិកសមាគមអក្សរសិល្ប៍ និងសិល្បៈខេត្ត Quang Tri ទើបតែបញ្ចេញគំនិតថ្មីមួយទៀតគឺ "ឆ្លងទន្លេ"* ដោយមានកំណាព្យជិត 120 ដែលភាគច្រើនត្រូវបានតែងនាពេលថ្មីៗនេះ បង្កប់នូវកង្វល់ ការសញ្ជឹងគិត ការឆ្លុះបញ្ចាំង និងសូម្បីតែខាងវិញ្ញាណ ពង្រីកទំហំនៃការគិតសិល្បៈ។ ការងារនេះគឺជាការបន្តនៃការប្រមូលកំណាព្យពីមុនដូចជា "ពាក្យសំងាត់នៃសមុទ្រ" និង "10 ​​Fingers of Autumn" ។

កវី Vo Van Luyen គឺជាបុគ្គលដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងការស្រាវជ្រាវ និងពិសោធន៍ ប៉ុន្តែមិនជ្រុលនិយមក្នុងការសរសេររបស់គាត់ ហើយប្រហែលជាបានបង្កើតឡើងនូវគោលគំនិតដែលស្របគ្នា៖ ទាំងប្រពៃណី និងការព្យាយាមច្នៃប្រឌិតកំណាព្យរបស់គាត់ បង្កើតនូវព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីៗនៅលើដំណើរកំណាព្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនិពន្ធ។

ដូចគ្នាដែរ សម្រាប់កម្រងកំណាព្យនេះ មិត្តអ្នកអានអាចស្វែងរកកំណាព្យជាច្រើនដែលស្ទាត់ជំនាញក្នុងកំណាព្យបុរាណ ដូចជា៖ ខ្សឹបប្រាប់ប្រាសាទបុរាណ, ស្នេហ៍ហូរដល់តំបន់លិចទឹក, នឹកពុកម៉ែ, សារភាពស្នេហ៍ក្រោមស្រមោលនារដូវផ្ការីក, សុបិន្តឃើញទឹកទន្លេត្រជាក់នាពេលរាត្រី, សូមឲ្យថ្ងៃកន្លងផុតទៅឆាប់ៗ...។

កម្រងកំណាព្យ "ពេលឆ្លងទន្លេ" - Cover art: Thanh Song

ជាឧទាហរណ៍ នៅក្នុងកំណាព្យ ខ្សឹបប្រាប់ទីក្រុងបុរាណ អ្នកនិពន្ធចាប់ផ្តើមថា "ទីក្រុងបន្លឺកណ្ដឹងក្រហម / យកពាក្យអង្វរពណ៌បៃតង / ប្រាសាទបាក់បែកដឹងពីរបៀបចុះទៅទំព័រប្រវត្តិសាស្ត្រ / ដោយមិនត្រូវការនរណាម្នាក់ធ្វើជាសាក្សី" ។ កំណាព្យដ៏ស្រទន់ប្រៀបដូចជាការសារភាពដ៏ស្មោះស្ម័គ្រអំពីកន្លែងខាងវិញ្ញាណដែលតែងតែពោរពេញដោយផ្សែងធូបក្នុងអារម្មណ៍របស់សហគមន៍ ហើយបានក្លាយជាការចងចាំរបស់មនុស្សជាតិទាំងមូល ទោះបីជាជាងកន្លះសតវត្សបានកន្លងផុតទៅហើយក៏ដោយ។

សរសេរអំពីសង្គ្រាម ការបាត់បង់ ការលះបង់ ប៉ុន្តែពោរពេញដោយក្តីប្រាថ្នាចង់បានសន្តិភាព សារដែលកវីបានប្រគល់ឱ្យថា "ដើមត្រែងរាប់ពាន់ដើម កាត់ផ្តេក ហូរឈាម/ថ្ងៃនៅតែមិនឈប់ ស្រមៃចង់ត្រឡប់ទៅវិញ / ប្រាសាទបុរាណនៅទីនោះ ស្នាមញញឹមនៃថ្ងៃស្អែក / ខ្ទេចខ្ទាំមិនអាចសម្លាប់ពាក្យសម្បថ" ។ "ដើមត្រែងរាប់ពាន់ដើមកាត់ជើងមេឃ" គឺជាបន្ទាត់កំណាព្យជាមួយនឹងការស្វែងរក និមិត្តសញ្ញាបញ្ហាដូចជាការឈឺចាប់ដែលតែងតែរំឮកសូម្បីតែពេលដែលបេះដូងមិនស្ថិតក្នុងភាពចលាចលក៏ដោយ។ "បើយើងស្រលាញ់គ្នា ហេតុអ្វីត្រូវខ្មាស់គេទៀត / ស្នាមថើបក្រោមផ្កាយ / ខ្ញុំគិតថាទីក្រុងបុរាណគឺក្តៅមួយពាន់ដឺក្រេ / មួយរយអរគុណអ្នកមួយពាន់អរគុណគាត់" ។

ដូចមនុស្សនិយាយថា នៅពេលដែលសង្រ្គាមបានបញ្ចប់ មានតែក្តីស្រលាញ់ ក្តីមេត្តា និងមនុស្សជាតិដែលនៅសេសសល់នូវភាពថ្លៃថ្នូរ និងជារៀងរហូត។

កំណាព្យបញ្ចប់ដោយការអធិស្ឋានខ្សឹបៗដែលញ័រចេញពីសុដន់ខាងឆ្វេង។ ប៉ុន្តែសៀវភៅកំណាព្យមានការច្នៃប្រឌិតត្រឹមត្រូវពីទម្រង់ដែលហាក់ដូចជាសាមញ្ញ។ ជាដំបូង សៀវភៅកំណាព្យមិនមានកំណាព្យណាមួយដែលត្រូវនឹងចំណងជើងនៃសៀវភៅកំណាព្យទាំងមូលនោះទេ។

នេះក៏ជាចេតនារបស់អ្នកនិពន្ធក្នុងការលុបបំបាត់ការតំរង់ទិសដែលធ្លាប់ស្គាល់នៃការមានកំណាព្យ "ក្រចក" ដើម្បីដាក់ឈ្មោះការប្រមូលកំណាព្យទាំងមូល។ ចាំបាច់ត្រូវធ្វើប្រជាធិបតេយ្យគ្រប់ការងារទាំងអស់ក្នុងការប្រមូលកំណាព្យ ដើម្បីកុំឱ្យអ្នកអានគ្របដណ្ដប់ដោយទស្សនវិស័យរបស់អ្នកនិពន្ធ ដូច្នេះចលនានៃម៉ូលេគុលនៃកំណាព្យគឺដោយសេរី។

បន្ទាប់មកមានបញ្ហានៃការមិនសរសេរអក្សរធំនៃអក្សរទីមួយនៃបន្ទាត់ ឬសរសេរអក្សរធំនូវសញ្ញាវណ្ណយុត្តិចុងក្រោយ ខគម្ពីរនីមួយៗមិនមែនត្រឹមតែមួយជួរទេ ប៉ុន្តែអាចជាបន្ទាត់ជាច្រើនដើម្បីបង្កើតអត្ថន័យថ្មី បំបែកដែនកំណត់នៃកំណាព្យទាំងក្នុងខ្លឹមសារ និងសិល្បៈ។ ក៏មានកន្លែងដែលនាមត្រឹមត្រូវក្លាយជានាមទូទៅ ឬគុណនាម...

ទាំងអស់ត្រូវបានតម្រង់ឆ្ពោះទៅរកកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនៃការច្នៃប្រឌិតកំណាព្យនៃ neo-formalism និង postmodernism ។ កំណាព្យខ្លះក្នុងទិសដៅនេះអាចត្រូវបានរាយដូចជា៖ ជម្រើស, កៅអីនៅលើជញ្ជាំង, ដោយស្ពាននៃជីវិតនិងសេចក្តីស្លាប់, រាត្រីនៅតែងងឹត ...

ការជ្រើសរើសកំណាព្យដែលមានចំណងជើងថា "ឧទ្ទិសដល់កវីសម័យក្រោយសម័យថ្មី" គឺជាបទពិសោធន៍មួយ៖ "ចង្កោមនៃផ្ការីកធ្លាក់ដល់យប់ / ជាមួយនឹងក្លិនក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់ / ខ្យល់សេះបញ្ចេញសុបិននៃការរត់គេច / ភ្នំផ្លាស់ប្តូរដៃនៃស្លឹករលក / ភាពផ្ទុយគ្នានៃទំនាយ" ។

នៅក្នុងពីរជួរដំបូង ការផ្សារភ្ជាប់គ្នាក្នុងកំណាព្យនៅតែស្ថិតលើផ្ទៃ ប៉ុន្តែក្នុងពីរជួរបន្ទាប់ ភាពស្អិតរមួតបានរសាត់បន្តិចម្តងៗ នៅសល់តែនិមិត្តសញ្ញាដូចជាផ្កាភ្លើងដែលកំពុងឆេះនៅពេលយប់។ ប្រយោគចុងក្រោយនៃកំណាព្យ គឺជាសេចក្តីសង្ខេបខ្លីៗ ដែលនាំឲ្យមានការប្រឈមផ្នែកភាសា។ "រឿងប្រៀបប្រដូចលែងស្ថិតនៅក្រោមស្មៅ/អ្នកជំងឺ និងឯកោ/កន្លែងដែលត្រូវលាក់បាំងតម្រូវការភ្លើងឆេះ/មានអារម្មណ៍ថាភាពងងឹតគ្របដណ្តប់"។

កំណាព្យគឺដូចជាអត្មាឯកោនៅក្នុងទីងងឹត, ចម្លែក: វាទាំងពីរចង់លាតត្រដាងនិងលាក់នៅក្នុងស្ថានភាពនៃចិត្តពីរ, មិនច្បាស់លាស់និងអាថ៌កំបាំងដូចជា sphinx riddle ។ "ចំបាប់ជាមួយសញ្ញាវិលមុខ / ដាក់ពិភពលោកដូចជាល្បែងនៃឃ្លា / ជាជម្រើសនៃអត្ថិភាព / រង់ចាំរហូតដល់ថ្ងៃស្អែក" ។

ការបញ្ចប់គឺដូចជាបទពិសោធន៍នៃទស្សនវិជ្ជាសហសម័យនៃជីវិត នៃចិត្ត និងអារម្មណ៍នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ យ៉ាងហោចណាស់របស់អ្នកនិពន្ធខ្លួនឯង។ condensed, condensed ហើយជាការពិតណាស់មិនងាយយល់នៅពេលដែលអ្នកនិពន្ធចង់ស្វែងយល់និងច្នៃប្រឌិត។

វាទាមទារឱ្យមានការយល់ឃើញពីវិធីផ្សេង វិធីផ្សេងគ្នានៃការយល់ដឹង និងសូម្បីតែការបង្កើតរួមគ្នា ដូចដែលអ្នករិះគន់សព្វថ្ងៃនេះតែងតែនិយាយ។ វាងាយស្រួលក្នុងការភ្ជាប់ជាមួយកំណាព្យរបស់ Nguyen Gia Thieu ថា "កង់វិលបានប្រែទៅជាមេឃហើយ / រូបមនុស្សព្រិលដូចជាមនុស្សដើរនៅពេលយប់" ។ ចូលចិត្តកំណាព្យ ដូចអ្នកអាន។

កំណាព្យ Chairs on the Wall គឺស្រដៀងគ្នា។ សូមចំណាំថា កៅអីនៅលើជញ្ជាំង មិនមែនជាកៅអីនៅក្នុងបន្ទប់ មិនមែនជាការពិតជាក់ស្តែងទេ ប៉ុន្តែជារូបភាពនិម្មិត ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនៈ និងការស្រមើស្រមៃថ្មីរបស់កវី។

ដូច្នេះហើយ បន្ទាប់ពីពិភាក្សាអំពីកៅអីនិម្មិតក្នុងជីវិត កវីមានការសន្និដ្ឋានចម្លែកដូចកំណាព្យខ្លួនឯងថា "អូ កៅអីដ៏អស្ចារ្យ/ ពួកគេឃើញខ្លឹមសារដ៏ឈ្លាសវៃ/ ពួកគេដោះលែងជោគវាសនានៅខាងក្រោម/ ពួកគេអរគុណការច្នៃប្រឌិតគ្មានព្រំដែន/ ពួកគេទុកឱ្យខ្ញុំឈរស្ងៀម" ។

ត្រឹមត្រូវហើយ កៅអីនិម្មិតក៏ពិតដែរ ទោះបីជាវាផ្លាស់ប្តូរដោយមិនអាចទាយទុកជាមុនបាន ដោយនាំមកនូវការភ្ញាក់ផ្អើលជាច្រើន មានតែមនុស្សទេ ជាពិសេសអ្នកនិពន្ធនៅទីនេះ នៅតែស្ងៀម ដូច្នេះហើយក៏ធ្លាក់ចេញពីហ្គេម ព្រោះពួកគេមិនអាចតាមកៅអី ឬដោយសារពួកគេចង់ជួសជុលគំនិត ទស្សនវិស័យ... ការពន្យល់ជាច្រើន កំណាព្យបញ្ចប់ ប៉ុន្តែបង្ហាញពីរឿងរ៉ាវជាច្រើនទៀត។

ពេលកំណាព្យឆ្លងទន្លេ ប្រៀបដូចជាផ្កាយឆ្លងទន្លេ ប្រៀបដូចជាកូនបញ្ចាំឆ្លងទន្លេ ប្រែក្លាយទៅជាអ្វីដែលគ្រោះថ្នាក់មិនគួរឱ្យជឿ។ ចងចាំម្តងទៀតនូវបុរាណដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុតគឺ I Ching ។ គោលដប់ប្រាំមួយបន្ទាប់ទៅប្រាំមួយគឺ Ji Ji hexagram មានន័យថាការងាររួចរាល់ (ដូចជាការឆ្លងទន្លេ) ប៉ុន្តែ hexagram ចុងក្រោយគឺ Wei Ji hexagram ដែលមានន័យថាការងារមិនទាន់រួចរាល់ (មិនទាន់បានឆ្លងទន្លេ) ។

វា​ហាក់​បី​ដូច​ជា​ផ្ទុយ​គ្នា ប៉ុន្តែ​វា​សម​ហេតុផល គឺ​ជា​អារម្មណ៍ និង​ពោរពេញ​ដោយ​ប្រាជ្ញា។ ដំណើរ​នៃ​កំណាព្យ រួម​ទាំង​កំណាព្យ​របស់​កវី វ៉ូ វ៉ាន់​លឿ​ន ប្រហែល​ជា​ដូច​គ្នា ។ សូមអបអរសាទរចំពោះកវីសម្រាប់ស្នាដៃថ្មី ការបង្កើតថ្មី និងបន្សល់ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏សំខាន់ក្នុងការធ្វើដំណើររបស់គាត់ជាមួយ Muse ជាដំបូងជាមួយកំណាព្យ Quang Tri ។

លោក Pham Xuan Dung

* “ពីឆ្លងទន្លេ” - បណ្តុំកំណាព្យដោយកវី Vo Van Luyen សមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម ឆ្នាំ ២០២៤។

ប្រភព៖ https://baoquangtri.vn/khi-tho-da-sang-song-189097.htm