កូនខ្មែរបកស្រាយថា អ្នកជំងឺចាកចេញពីវៀតណាមទាំងញញឹម

ពីនិស្សិតពេទ្យម្នាក់ដែលស្គាល់ជនជាតិខ្មែរ គីម អាញ់ធួន (អាយុ 26 ឆ្នាំ) បានចូលបម្រើការងារបកប្រែអ្នកជំងឺបរទេសដោយចៃដន្យនៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងទីក្រុងហូជីមិញ។

Báo Thanh niên•19/02/2025

ដំបូងឡើយ Kim Oanh Thuone គ្រាន់តែឃើញ ការបកប្រែ ជាមធ្យោបាយរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម ដើម្បីចំណាយលើការរស់នៅរបស់គាត់ ប៉ុន្តែយូរៗទៅការងារនេះបាននាំឱ្យគាត់មានឱកាសថ្មីៗជាច្រើន។

សម្រាប់យុវជនរូបនេះ ក៏ជាមធ្យោបាយមួយសម្រាប់គាត់ក្នុងការកំដរ និងចែករំលែកកាន់តែស៊ីជម្រៅជាមួយអ្នកជំងឺ ដោយចិញ្ចឹមបីបាច់សុបិន្តនាពេលអនាគតរបស់គាត់។

មើលអ្នកជំងឺជាសាច់ញាតិ

ខ្ញុំបានជួបលោក ធួន នៅហាងកាហ្វេតូចមួយក្នុង ទីក្រុងហូជីមិញ នៅចុងឆ្នាំ 2024 បន្ទាប់ពីគាត់ទើបតែបញ្ចប់ការបកស្រាយជូនអ្នកជំងឺខ្មែរម្នាក់ដែលមកមន្ទីរពេទ្យក្នុងទីក្រុងហូជីមិញ ដើម្បីពិនិត្យតាមដាន។

បុរសខ្មែរដែលមានស្បែកខ្មៅស្រអាប់ មុខសង្ហា និងស្នាមញញឹមគួរឱ្យស្រលាញ់ ធ្វើអោយមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងតាំងពីការសន្ទនាលើកដំបូង។ រាងស្លីមក្នុងសម្លៀកបំពាក់សាមញ្ញរបស់និស្សិតពេទ្យ លោក ធួន បញ្ចេញខ្យល់អាកាសស្ងប់ស្ងាត់ និងចាស់ទុំលើសពីអាយុ។

មានមនុស្សតិចណាស់ដែលដឹងថា នៅក្រៅថ្នាក់រៀន គាត់ក៏ធ្វើការជាអ្នកបកប្រែ ខ្មែរ សម្រាប់អ្នកជំងឺបរទេសដែរ។ "វគ្គបកស្រាយនីមួយៗមិនត្រឹមតែជាការងារប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាឱកាសសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការចែករំលែក រៀន និងប្រមូលបទពិសោធន៍ដ៏មានតម្លៃផងដែរ" គាត់បានចាប់ផ្តើមរឿងដោយទន់ភ្លន់។

មករកការងារបកប្រែដោយចៃដន្យ លោក ធួន ពីដំបូងបានគិតថា នេះគ្រាន់តែជាវិធីមួយដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម ដើម្បីគ្របដណ្តប់ជីវិតសិស្សរបស់គាត់នៅទីក្រុងហូជីមិញ។

“ការងារបកប្រែតាមពិតមិនស្មុគស្មាញពេកទេ វាគ្រាន់តែជាអ្វីដែលវេជ្ជបណ្ឌិតនិយាយ ខ្ញុំនឹងបកប្រែវាឱ្យត្រឹមត្រូវសម្រាប់ អ្នកជំងឺ ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់សួរសំណួរគ្រូពេទ្យ និងរៀបរាប់ពីរោគសញ្ញាក្នុងនាមអ្នកជំងឺ... តម្លៃនៃការបកស្រាយនីមួយៗអាស្រ័យលើពេលវេលា ការស្នើសុំរបស់អតិថិជន ភាពស្មុគស្មាញនៃករណី...»។

ការងារបកប្រែនាំលោកធួន ជាប្រភពចំណូល និងបើកឱកាស និងបទពិសោធន៍ដ៏មានតម្លៃជាច្រើន។

រូបថត៖ NVCC

បន្ទាប់ពីធ្វើការជាអ្នកបកប្រែអស់រយៈពេលជាង 2 ឆ្នាំមក លោក ធួន ត្រូវបានអ្នកជំងឺខ្មែរជាច្រើនស្រលាញ់ចំពោះការលះបង់ និងការគិតគូររបស់លោក។ ក្នុងនាមជាអ្នកបកប្រែភាសា គាត់តែងតែព្យាយាមធ្វើការងាររបស់គាត់ឱ្យបានល្អ ហើយជជែក និងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកជំងឺយ៉ាងសកម្ម។

យុវជនរូបនេះបានសារភាពថា ដើម្បីយល់ពីអ្នកជំងឺ និងមានវគ្គបកស្រាយដោយរលូន អ្នកបកប្រែត្រូវចាត់ទុកអ្នកជំងឺជាសាច់ញាតិរបស់គាត់។ គាត់តែងតែផ្តួចផ្តើមគំនិតដើម្បីស្គាល់ និងនិយាយជាមួយអ្នកជំងឺជាមុន ដើម្បីចាប់យកព័ត៌មានជាមូលដ្ឋាន ដូចជាអាយុ បុគ្គលិកលក្ខណៈ ស្ថានភាពសុខភាពជាដើម។

លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “នៅពេលដែលទាំងពីរមានទំនាក់ទំនងគ្នាជាមុន អ្នកជំងឺនឹងកាន់តែបើកចំហ និងសុខស្រួលនៅពេលមកពិនិត្យ និងព្យាបាល។ អ្នកដែលមានជំងឺធម្មតានឹងមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដូច្នេះខ្ញុំក៏អាណិត និងចែករំលែកផងដែរ”។

មិនឈប់ត្រឹមនោះ លោក ធួន បាននិយាយថា បន្ទាប់ពីអ្នកជំងឺ ព្យាបាល ចប់ហើយ គាត់នៅតែទាក់ទងសួរសុខទុក្ខនាងជាប្រចាំ។

គាត់បានសារភាពថា៖ «អ្នកជំងឺជាច្រើននាក់ដែលមកជួបខ្ញុំច្រើនដងសុំជំនួយពីការបកប្រែ។ មិនត្រឹមតែខ្ញុំចេះភាសាខ្មែរទេ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេមានទំនុកចិត្ត និងសុវត្ថិភាព។ ពេលខ្ញុំទៅស្រុកខ្មែរទៅវិស្សមកាល អ្នកជំងឺបានស្វាគមន៍ខ្ញុំ ហើយនាំខ្ញុំចេញទៅដើរលេងដោយមិនគិតថ្លៃអ្វីទាំងអស់…»។

លោក ដេត ពិទូ អ្នកជំងឺខ្មែរដែលមកពិនិត្យសុខភាពនៅ ប្រទេសវៀតណាម បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានមកពិនិត្យសុខភាពនៅប្រទេសវៀតណាម ហើយបានជួបអ្នកបកប្រែដ៏រីករាយ និងរីករាយ។ នៅប្រទេសវៀតណាម សេវាកម្ម និងជំនាញផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តគឺល្អខ្លាំងណាស់ ដូច្នេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព និងពេញចិត្តខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សំណាងណាស់ដែលបានជួប ធួន ដែលបានជួយខ្ញុំ និងបកស្រាយគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់ខ្ញុំ។ ប្រជាជនវៀតណាមមានភាពរីករាយ និងរាក់ទាក់ខ្លាំងណាស់ នៅពេលអនាគត ខ្ញុំនឹងត្រឡប់ទៅប្រទេសដ៏ស្រស់ស្អាតនេះជាច្រើនដង»។

ការបកស្រាយ - ទ្វារទៅកាន់ឱកាសថ្មីៗជាច្រើន។

លោក ធួន ទទួលយកអតិថិជនដោយមិនឆ្លងកាត់ឈ្មួញកណ្តាល អ្នកជំងឺស្គាល់គាត់ជាចម្បងតាមរយៈការបញ្ជូនពីមិត្តភក្តិ និងអតីតអ្នកជំងឺ។ ជាមួយនឹងជំនាញភាសាដែលមានស្រាប់របស់គាត់ គាត់កែលម្អ និងរៀនពាក្យវេជ្ជសាស្រ្តបន្ថែមទៀតជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីបកស្រាយសម្រាប់អ្នកជំងឺឱ្យបានល្អបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។

“ទិសដៅអនាគតរបស់ខ្ញុំគឺចង់ក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិត មិនមែនអ្នកបកប្រែខ្មែរទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំតែងតែដឹងគុណ និងដឹងគុណក្នុងការធ្វើការងារនេះ។ ប្រាក់ចំណូលពីវគ្គនីមួយៗជួយខ្ញុំគ្របដណ្តប់លើការចំណាយលើការរស់នៅរបស់ខ្ញុំ និងផ្តល់ឱ្យខ្ញុំនូវឱកាសសិក្សារយៈពេលវែង»។

លោក ធួន បានថតរូបជាមួយលោក ដេត ពិទូ អ្នកជំងឺខ្មែរ ដែលមកពិនិត្យសុខភាពនៅប្រទេសវៀតណាម។

រូបថត៖ NVCC

ចែករំលែកជាមួយខ្ញុំអំពីសុបិននាពេលអនាគតរបស់គាត់ Kim Oanh Thuone បាននិយាយថា គាត់ចង់ក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតដ៏ល្អម្នាក់ លះបង់ដើម្បីអ្នកជំងឺ និងការងាររបស់គាត់។

ដោយមើលឃើញកម្ពុជាជាគុណប្រយោជន៍ លោកបានបញ្ចេញមតិថា៖ "វេជ្ជបណ្ឌិតដែលចេះទាំងខ្មែរ និងវៀតណាមច្បាស់ជាងាយស្រួលពិនិត្យ និងព្យាបាលអ្នកជំងឺបរទេស។ បច្ចុប្បន្ននេះ មានតម្រូវការអ្នកបកប្រែខ្មែរច្រើនសម្រាប់អ្នកជំងឺនៅមន្ទីរពេទ្យអន្តរជាតិ។ ពេទ្យវៀតណាមកំពុងរីកចម្រើន ហើយមន្ទីរពេទ្យវៀតណាមចាប់ផ្តើមបើកសាខានៅកម្ពុជា ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាអ្នកដែលចេះភាសាប្រាកដជាមានឱកាសការងារកាន់តែច្រើន"។

មិនត្រឹមតែឈប់ពិនិត្យ សុខភាព ទេ លោក Thuone ក៏សុខចិត្តនាំអ្នកជំងឺទៅដើរទិញឥវ៉ាន់ និងដើរលេងក្នុងទីក្រុងហូជីមិញ ប្រសិនបើមានពេលវេលា។ ក្រៅពីជាអ្នកបកប្រែ គាត់ក៏ជាមគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍ "មិនសុខចិត្ត" ជួយពួកគេឱ្យស្រឡាញ់ និងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីប្រជាជន និងប្រទេសវៀតណាម។

ពេលនិយាយជាមួយលោក ធួន ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាស្រលាញ់វិជ្ជាជីវៈ និងការលះបង់ចំពោះអ្នកជំងឺដែលជាវេជ្ជបណ្ឌិតគំរូនាពេលអនាគត។ ការងារដែលគ្មានឈ្មោះ ឬអាយុ ប៉ុន្តែបានជួយគាត់ឱ្យស្គាល់បរិយាកាសមន្ទីរពេទ្យ ទាក់ទងករណីពិតជាច្រើន និងកែលម្អបទពិសោធន៍របស់គាត់លើសពីសៀវភៅសិក្សា។

ទោះបីវាគ្រាន់តែជាការងារក្រៅម៉ោងក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែធ្វើវាដោយការយកចិត្តទុកដាក់ និងសាទរ។ ព្រោះគាត់គិតថា បើធ្វើដោយមិនយកចិត្តទុកដាក់ អ្នកជំងឺបរទេសនឹងមិនត្រឹមតែមានទស្សនៈមិនល្អចំពោះថ្នាំទេ តែក៏ប៉ះពាល់ប្រទេស និងប្រជាជនវៀតណាមដែរ ។